Έκανα συντακτική ανάλυση στο λόγο του Ζουράρι

Η αλήθεια είναι ότι ακούγοντας το Ζουράρι στη Βουλή, αφού μου κατέστρεψε το μυαλό για να καταλάβω τί λέει, χαμογέλασα σκεπτόμενος τους χρυσαυγίτες βουλευτές (όσους δεν είναι ήδη στη μπουζού) που θα κοιτούσαν ο ένας τον άλλο απορημένοι σε φάση «Μας έβρισε αυτός τώρα;»

Όχι ότι υπάρχουν, να λέμε την αλήθεια, πολλοί στην αίθουσα του Κοινοβουλίου που πήραν χαμπάρι τί παίχτηκε, τι έκανε δηλαδή ακριβώς ο βουλευτής των ΑΝΕΛ. Και επειδή έχει γίνει μόδα να τον δουλεύουν όλοι για το τρόπο που εκφράστηκε, έχω να πώ ότι έκανε μια αναδρομή της Ιστορίας της Ελλάδας μέσα από τη γλώσσα με τρόπο ξεχωριστό, και άκρως επιτυχημένο. Το κλείσιμο με Ρίτσο είναι χαρακτηριστικό, και ίσως συγκινητικό. Και εφόσον και εξόσων προείπον και εξηγήσας τας ταπεινάς μου απόψεις και εγκωμιάσας το βουλευτή και σύντροφο πρέπει να ερωτήσω το εξής απλό. ΓΙΑΤΙ?
Δε τη λυπάσαι ρε αθεόφοβε την κυρία της νοηματικής? Τέλος πάντων, προσπαθώντας να αποκρυπτογραφήσω την ομιλία-οιωνό εγκεφαλικό του Ζουράρι μπαίνοντας στη θέση του μέσου Έλληνα, κατέληξα στις παρακάτω παρατηρήσεις, που θα μπορούσαν να είναι και μια απόδοση σε αυτά που είπε ο βουλευτής. 1)Πρώτα απ’όλα γιατί να μπορεί ο Ζουράρις να βγάζει δικές του λέξεις και εγώ να μην μπορώ; Τι έχει παραπάνω δηλαδή? Παίρνει δυο, τις κολλάει, και μπαμ! Όταν το έκανα στο Λύκειο γέμιζε κοκκινάδια το γραπτό! Αντε γιατί άντε!
2) «Σήμερα, αύριο, παραπέρα, αυτές τις μέρες, όπως πάντοτε, αείποτε και συνεχώς». Ή αλλιώς η τέχνη του να βάζεις 6-7 επιρρήματα στη σειρά που σημαίνουν το ίδιο πράγμα για να δείξεις ότι τα ξέρεις. Επειδή μπορώ και εγώ να το κάνω, για να σε δω σε αυτό: «Εξω, εκτός, εξαιρουμένου, παρεκτός, εξόν, ει μη, μήπως, μηδενός και μηδενί, μηδέ και πώποτε»
3) Μπορείς και εσύ να ανοίξεις λεξικό και να βάλεις ό,τι πιο δύσκολο στην ομιλία σου. Αυτό που μας απέδειξε η ομιλία του βουλευτή των ΑΝΕΛ είναι ότι αν πιάσεις όλες τις συνηθισμένες λέξεις και τις αντικαταστήσεις με καθαρευουσιάνικες και αρχαίζουσες, τότε μοιάζεις με το Περικλή στη Πνύκα (και καλά) Θες παράδειγμα; Πάμε. «Εδώ λοιπόν αρχίζουν οι ανησυχίες για την ρευστότητα, που είναι και το βασικό διακύβευμα της διάρκειας για τον χρόνο της διαπραγμάτευσης, που σε πρώτη φάση είναι λίγος.» Μέσα από το φίλτρο Ζουράρι προκύπτει το εξής: «Σε ετούτο, δώθε, εμπρός μας το σημείο, αρχινίζουν οι Ερινύες και ζώνουν τα φίδια τα χαμέρπη του πράσινου θεού του καταναλωτισμού και της λέπρας της ψυχής των καθ’ημάς συμπολιτών, συντρόφων και συναγωνιστών,αστών, αγροτών και εργατών, τοώντι και ο Γόρδιος Δεσμός και στόχος και στοίχημα και άγχος αγχωμένο και ορμώμενο εκ των έσω για το χρόνο, το τωρινό,μελλοντικό και παρλεθοντικό, της διαπραγματευσεως, ούσα εις σταδιον πρώτον,αρχικόν και πρώιμο, ανεπαρκές, ανήλικο και του γάλακτος.» Τέλος, αν θες και εσύ να γίνεις Ζουράρις, μη διστάσεις την επόμενη φορά που θα γράψεις έκθεση-μιλήσεις δημόσια, να βάλεις ΟΣΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ τσιτάτα από αρχαίους και νεους συγγραφείς αλλά και διασήμους. Προτείνονται τα εξής. Καραϊσκάκης: «Άμα γυρίσω θα τους γ@μησω»Ελύτης: «Ψαρεύοντας έρχεται η θάλασσα»Αναγνωστάκης: Αχ βρε Λαυρέντη, μόνο εγώ ήξερα τί κάθαρμα ήσουν.Πλάτωνας: Παύσε προς με καλλωπιζόμενος (μτφ Μη μου κουνιέσαι!)Διογένης: Ο ήλιος εις τους αποπάτους, αλλ’ ου μιαίνεται. (Πάντως χίλιες φορές ο Ζουράρις από τον Ανατολάκη και άλλους παρεμφερείς...) Μιχάλης Μαρκόνης fb.com/michaelmpoe
mail: michalismark13 [@] hotmail.com