Γυναίκα στα μαγαζιά, άντρας σε κρίση!

Το κείμενο αυτό θα μπορούσε να είναι οι εμπειρίες και οι περιπέτειες οποιουδήποτε άνδρα. Ποιος δεν έχει περπατήσει με κάποια γυναίκα, άλλωστε, σε κάποια πόλη και δεν έχει ζήσει αυτό το πάθος, αυτή την ψύχωση του γυναικείου φύλου με τις βιτρίνες; Κείμενο: Κωνσταντίνος Κουσιαντζης Αρχικά πρέπει να αναφέρω ότι όταν μια γυναίκα φτάνει σπίτι της και ανοίγει τις σακούλες με τα νέα τις ρούχα, κάνει σα να είναι η πιο ευτυχισμένη στιγμή της ζωής της. Και μετά φταίμε εμείς αν σας πούμε ρηχές...
Επίσης πρέπει να πω ότι δεν υπάρχει shopping therapy! Είναι ένα ψέμα που δημιούργησαν για να τρώνε τα λεφτά του άντρα τους ή του μπαμπά τους ή, αν έχουν, τα δικά τους. Άλλωστε είναι γνωστό ότι μια γυναίκα μπορεί να ζήσει μόνο με νερό για μια βδομάδα αν είναι να αγοράσει "τα αγαπημένα της παπούτσια". Βέβαια κάθε βδομάδα έχει διαφορετικά αγαπημένα παπούτσια.
Εάν πάμε μαζί για ψώνια δε σημαίνει ότι θα κουβαλάω τις σακούλες σου, θα πρέπει να είμαι μαζί σου 10 ολόκληρες ώρες που θες εσύ να περιπλανιέσαι στην αγορά, θα πρέπει να κρατάω κρεμάστρες όταν είσαι στο δοκιμαστήριο και στο τέλος να ακούσω το απίστευτο "είμαι πτώμα στην κούραση". Και όταν θα θέλω να δοκιμάσω κι εγώ ένα παντελόνι, μην ακούσω "άντε βρε Κώστα, γρήγορα!".
Α! Και δε θέλω να μπω σε μαγαζί με καλλυντικά. Φοβάμαι πραγματικά εκεί μέσα, και την ανατριχιαστική μυρωδιά τους νομίζω ότι την κουβαλάω για μέρες.Το "πως σου φαίνεται μωρό μου;" είναι ερώτηση παγίδα μάγκες… γιατί αν δεν της πάει και απαντήσεις ότι δεν της πάει θα σε πει κακό, ζηλιάρη και θα σου κρατάει μούτρα, αν της πεις όμως ότι της είναι ΟΚ, θα πει ότι λες ψέματα, ότι δεν την κολακεύει και ότι βιάζεσαι να φύγετε γιατί βαρέθηκες να την περιμένεις τόση ώρα. Όποτε κάνεις μια ντρίμπλα αλά Μέσι και αποφεύγεις την ερώτηση.
Εδώ κολλάει να πω κάτι που το έχω ξαναπεί: Δεν είστε οι Sex and the City! Πόσο κακό έχουν κάνει αυτές οι 4 κακομαθημένες στο γυναικείο φύλο, πραγματικά δε φαντάζεστε!
Τέλος, όταν λέω βιάζομαι και πάμε γρήγορα, το εννοώ! Δεν πρέπει να σταματήσουμε σε ούτε μία βιτρίνα για να χαζέψεις κάτι που το βλέπεις κάθε μέρα. Και ένα παράπονο. Γιατί πάντα στις γνωστές αλυσίδες ρούχων τα γυναικεία να βρίσκονται στο ισόγειο και τα ανδρικά είτε πάνω, είτε κάτω; Ντε και καλά να ανεβοκατεβαίνουμε σκαλιά ε; Αυτό λέγεται καταναλωτικός ρατσισμός, όπως και το ότι το πιο φτηνό γυναικείο μπλουζάκι μπορεί να έχει 4 ευρώ, ενώ το ανδρικό 9. Όλα φτιαγμένα ειδικά για εσάς... 
Καλημέρα σας!