Πως να ρίξεις μία φοιτήτρια... Αρχιτεκτονικής

Ο “Δεκάλογος” του Κισλόφσκι- αριστούργημα. “Ο Δωδεκάλογος του Γύφτου” του Παλαμά- έπος. Όμως είτε δεις Κισλόφσκι, είτε διαβάσεις Παλαμά, γκόμενα δε βγάζεις. Αντιθέτως, ο “Δεκάλογος” του mycampus.gr φωτίζει το δρόμο σου για το περιεχόμενο του εσωρούχου της εκάστοτε κοπέλας καλύτερα κι από φώτα προσγείωσης σε αεροδιάδρομο… ΣΗΜΕΡΟΝ: Η ΑΡΧΙΤΕΚΤΩΝ 2 λέξεις «αποτελούν» την ιδεατή αρχή, η εξής μία: εντυπωσιασμός. Όταν τη δεις, λοιπόν, βάλε το κινητό σου στο αθόρυβο, πήγαινε δίπλα της και παίξε εντυπωσιακή μπάλα στο «γήπεδό» της, ουρλιάζοντας στο φανταστικό σου συνομιλητή “Χίλιες φορές στο ’πα: το αριστούργημα του Χόφμαν είναι το Παλαί Στόκλετ στις Βρυξέλλες. Τι «γιατί» ρε μαλάκα; Γιατί απομακρύνεται από τη διακοσμητική έμφαση της Αρ- Νουβό προς ένα γεωμετρικά εμπνευσμένο αρχιτεκτονικό είδος”. Τώρα που ψήλωσες στα μάτια, συστήσου: “Γεια, με λένε Καλατράβα. Ο Έλληνας Καλατράβα”. Αν διακρίνεις στο βλέμμα της ψήγματα αμφιβολίας, κοίτα την σοβαρά και πες γρήγορα “ρυμοτομική γραμμή, συντελεστής κατ’ όγκο εκμετάλλευσης του οικοπέδου, φέρουσα κατασκευή κτιρίου.” Όταν σε βλέπει ο Adam Sandler παίρνει κάμψεις εις ένδειξη σεβασμού ή δεν παίρνει; Παίρνει βέβαια! Απελευθέρωσε, λοιπόν, το συμφυές σου χιούμορ: “ένας αποκαλείται «αρχιτέκτων» επειδή δομεί κάτι απ’ την αρχή. Αν, όμως, υπάρχει κάποιος που τα κάνει όλα ανάποδα, λέγεται «τελοστέκτων»;” Αν βγάλει καμιά κόλλα Σέλερ κι αρχίσει να σχεδιάζει, κάνε το ίδιο. Ζωγράφισε το Μίκυ, τη Μίνι, το Ντόναλντ κ.α. Άσε επιδεικτικά κάτω το μολύβι και πες “τελείωσα”. Όταν σε ρωτήσει “μπορώ να δω τα σχέδιά σου;”, απάντησέ της “Βεβαίως, αλλά γρήγορα: είναι κινούμενα”. Απόδειξε με μία υπερβολή τις «καθολικές» αρχιτεκτονικές σου γνώσεις: βγάλε μια αφίσα της βαθμιδωτής πυραμίδας του Ναού των Πολεμιστών στο Γιουκατάν και προσκύνησε την. Μόλις σηκωθείς, πες της “εξαίρετο δείγμα της αρχιτεκτονικής των Μάγια. Δεν μπορώ να σταματήσω να το θαυμάζω. Τι διάολο; Μάγια μου κάνανε οι Μάγια;” Αν εξυμνείς τους πάντες, θα φανείς βουτυρομπεμπές. Έτσι, χτύπα το χέρι σου στο έδρανο και, οργισμένος, πες της “Όλοι υποκλίνονται στο μεταμοντερνιστή Ι.Μ. Πέι. Θες τη γνώμη μου; Πέη- ο τύπος δεν αξίζει μία.” Αιφνιδίασέ την- σε αρχιτεκτονικά, πάντα, πλαίσια: άρπαξέ της τον έναν μαστό και πες “Ωραίος βύζος. Ο Γκαουντί τον σχεδίασε;” Κάνε την να θέλει να έρθει σαν τρελή σπίτι σου, λέγοντάς της πως έχεις ένα εκπληκτικό σύγγραμμα για την αρχιτεκτονική της αποδόμησης. Στο δρόμο ψιθύρισέ της κάποιο πρωτότυπο, καινοφανές κομπλιμέντο, που όμοιό του δεν έχει ξανακουστεί στα ανθρώπινα χρονικά. Κάτι σαν “είσαι όμορφη”. Μόλις μπείτε μέσα, πάρε μία ακόμα κόλλα Σέλερ και ξεκίνα να σχεδιάζεις μανιωδώς. Όταν βαρεθεί να είναι καλή και σε ρωτήσει, ενοχλημένη, “τι κάνεις;”, πες της “σχέδια για το βράδυ”. Μετά, κοίτα θεατρικά το ρολόι και φώναξε “μα είναι ήδη βράδυ!”. Δείξε το έργο σου: ένα ανδρικό γενετήσιο μόριο πλάι σ’ ένα γυναικείο. Από πάνω, ως υπέρτιτλος, η λέξη ΣΕΞ. Άσε τα σχέδια επί χάρτου και πέρνα στα επί σάρκας.