Αλλάζουν χρώμα τα ρεκόρ στο μπάσκετ...

O Ar1stot3lis κάνει ένα διπλό ταξίδι στο παρελθόν και γκρεμιζει δύο μπασκετικά οχυρά του ΟΣΦΠ...
Δεξιά απόκομμα της «Αθλητικής Ηχούς», 24/11 1963 και αριστερά απόκομμα από ίδιας εφημερίδας, 27/5 1982 Ένα ταξιδάκι για τις άγιες ημέρες της Ανάστασης επιβάλλεται. Αλλά όχι απαραίτητα για κάποια ιδιαίτερη πατρίδα ή κάποιο εξοχικό, όπως για τους περισσότερους Έλληνες...Κι ένα ταξίδι στο παρελθόν καλό είναι.

Ένα μήνυμα στο κινητό μου από κάποιον φίλο μου Ολυμπιακό που έγραφε «Χριστός Ανέστη, Χρόνια Πολλά και μην ξεχνάς…110-68», μου ανέτρεψε τα σχέδια τα οποία έδειχναν παραμονή στο «κλεινόν άστυ» για το φετινό Πάσχα. Κάλλιο αργά παρά ποτέ όμως...

«6 Πρωταθλήματα Ευρώπης, 32 πρωταθλήματα Ελλάδας, 13 Κύπελλα, 1 Διηπειρωτικό, 11 φάιναλ φορ», ήταν η δική μου απάντηση στο μήνυμα του φίλου μου.

«Όσα Ευρωπαϊκά και να έχεις κατακτήσει, όσα Πρωταθλήματα κι αν έχεις πάρει, 110 πόντους δε μου έχεις βάλει ποτέ. Ούτε με έχεις κερδίσει με 42 πόντους διαφορά. Άντε γεια!» μου απάντησε εκ νέου...

Ο αριστερός μου αντίχειρας πήρε θέση μάχης για νέα απάντηση. Αλλά εκείνη τη στιγμή σκέφτηκα πως καλύτερο θα ήταν να αφήσω την ίδια την Ιστορία να απαντήσει για λογαριασμό μου. Έπρεπε να βρω κάτι πιο πειστικό από τα 6 Ευρωπαϊκά ή τα 32 Πρωταθλήματα. «Πιο πειστικό από αυτά υπάρχει;», θα αναρωτηθεί κανείς, και δικαίως. «Όχι!», θα απαντούσα προσωπικά. Αλλά σίγουρα όλοι όσοι έχετε φίλους Ολυμπιακούς με καταλάβαινετε. Πάντα πρέπει να υπερβαίνεις εαυτόν για να αποδείξεις τα αυτονόητα. Κάπου είχε πάρει το μάτι μου δύο ημερομηνίες. Έπρεπε να επιβεβαιώσω όσα είχα διαβάσει…

Η καταπράσινη Ντελόριαν ήταν στο γκαράζ και περίμενε στωικά. Σήμερα θα την πίεζα κομματάκι. Το ταξίδι θα ήταν σε διπλό προορισμό. Έπρεπε να βρω μία απάντηση στο μήνυμα όμως. Στο μυαλό μου τριβέλιζαν πέντε νούμερα και μία παύλα. «110-68»...

Έκλεισα την πόρτα, δέθηκα και έθεσα στον χρονοδείκτη την εξής ημερομηνία: 24/11/1963

Το 1963, σε ό,τι αφορά στην πορτοκαλί μπάλα υπήρχε μόνο το Πρωτάθλημα Ελλάδας. Το Κύπελλο Ελλάδας ξεκίνησε αρκετά αργότερα, το 1976. Έτσι, κάπως έπρεπε να γεμίσει η σεζόν. Και το Κύπελλο Μαντέλλου που διοργάνωνε ο πολύ ισχυρός τα χρόνια εκείνα, Τρίτων το καλύτερο ίσως τουρνουά της μεταπολεμικής περιόδου και που πολλές φορές θεωρείτο σαν εναλλακτικό πρωτάθλημα, ήταν μία ευκαιρία να ακονίσουν τα σπαθιά τους οι καλύτεροι σύλλογοι της εποχής.

Ο Τρίτων τελικά θα κατακτήσει το εν λόγω τρόπαιο, αλλά αυτό που θα αφήσει παρακαταθήκη η Ιστορία θα είναι το Παναθηναϊκός - Ολυμπιακός 90-48.

Σαράντα δύο πόντοι διαφορά, και μάλιστα όταν το μπάσκετ κρινόταν σε σκορ μικρότερα από ότι σήμερα ή πριν 20 χρόνια. Και χωρίς να υπάρχει τρίποντο... Το πρώτο σκέλος είχε ήδη απαντηθεί. 42 πόντους βρήκαμε.

Οκτώ κλικ αργότερα, βρισκόμουν ήδη στις 25 Μαϊου 1982

Τουρνουά μπάσκετ «Απόστολος Νικολαϊδης» στον Τάφο του Ινδού...
Ο Κορωναίος πετυχαίνει 40άρα, και ο φωτεινός πίνακας θα γράψει Παναθηναϊκός - Ολ