Μπανκς: «Να μπω και γω στα λάβαρα»

Ο Μάρκους Μπανκς αναφέρθηκε στις πρώτες του εντυπώσεις από τον Παναθηναϊκό και στον κόσμο του που στηρίζει αδιάλειπτα την ομάδα, δήλωσε πως ονειρεύτεται να δει τον εαυτό του στα λάβαρα, πως είναι ηγέτης και αποθέωσε τον Δημήτρη Διαμαντίδη...

O Mάρκους Μπανκς μίλησε στην αθλητική εφημερίδα «η Πράσινη» και εξήρε τον κόσμο του Παναθηναϊκού, λέγοντας:

«Πιστεύω ότι ο Παναθηναϊκός χωρίς τον κόσμο του θα είχε να συναντήσει πολλές περισσότερες δυσκολίες για να πετύχει όσα έχει καταφέρει μέχρι τώρα, είναι τρομερή η βοήθειά τους. Η αντιμετώπιση του κόσμου στην Ελλάδα, ως προς το παιχνίδι, σε σχέση με αυτήν στην Αμερική είναι τελείως διαφορετική. Έχω ήδη διαπιστώσει την πίστη του κόσμου προς την ομάδα. Εδώ ο κόσμος του Παναθηναϊκού ζει το παιχνίδι, παίζει σε αυτό. Κερδίσεις, ή χάσεις ο κόσμος θα είναι στο πλευρό της ομάδας, ξέρεις ότι είναι πίσω σου και σε υποστηρίζουν.

Αυτό είναι κάτι πολύ σπουδαίο για εμάς. Ο κόσμος εδώ είναι πραγματικά αυτό που λέμε ο έκτος παίκτης. Τους χρειαζόμαστε όσο μας χρειάζονται κι εκείνοι για να κερδίσουμε. Ανυπομονώ για να έρθει η στιγμή που θα δω αυτό το γήπεδο τελείως γεμάτο. Είμαι σίγουρος ότι θα το λατρέψω. Είναι απίστευτο αλλά αυτό περιμένω σαν τρελός. Να δω το γήπεδό μας φουλ από κόσμο».

Πώς βλέπεις την παρουσία στην Ελλάδα και τον Παναθηναϊκό;

«Η Ελλάδα και ο Παναθηναϊκός είναι μια εξαιρετική προοπτική για εμένα. Μιλούσα χθες με τον πατέρα μου και την μητέρα μου στο τηλέφωνο και τους έλεγα ότι λατρεύω να είμαι εδώ. Ελπίζω ο Παναθηναϊκός να είναι κάτι μακρόπνοο για εμένα. Έχω ήδη αρχίσει και «δένομαι» πολύ με τους συμπαίκτες μου, ξέρω πολύ καλά την παράδοση και την ιστορία της ομάδας. Έχω κάνει το… διάβασμά μου. Πολλοί μεγάλοι παίκτες στην ομάδα, όπως ο Διαμαντίδης και οι υπόλοιποι! Πολλοί καλοί προπονητές, τεράστιος οργανισμός. Δεν θα μπορούσα να ζητήσω κάτι περισσότερο. Μιλούσα με κάτι φίλους μου για όλα αυτά που έχει κατακτήσει ο Παναθηναϊκός και αυτό που τους έλεγα είναι ότι μια μέρα θέλω να γίνω μέρος αυτών των κεκτημένων, να μπω και γω σε αυτά τα λάβαρα. Ελπίζω αυτό να γίνει σύντομα. Δεν μπορώ να εγγυηθώ με σιγουριά τίποτα, εκτός του ότι κάθε φορά που θα πατάω παρκέ θα δίνω όλες μου τις δυνάμεις για την ομάδα μας. Να δίνω όλο μου τον εαυτό για τον κόσμο της ομάδας μας και για τους συμπαίκτες μου. Για την «οικογένειά» μου. Έτσι ώστε όλοι μαζί να πετύχουμε τους στόχους μας».

Πόσο εύκολη ή δύσκολη είναι η μετάβασή σου για πρώτη φορά στα 31 σου στην Ευρώπη μετά από 10 χρόνια στο ΝΒΑ;

«Προέρχομαι από την Αμερική και όλη η οικογένεια μου είναι εκεί. Όμως, αγαπώ το μπάσκετ. Αν εξαιρέσεις την οικογένειά μου, το μπάσκετ είναι ο πρώτος μου έρωτας. Οπότε όπου το μπάσκετ με «πάει» είναι σίγουρο ότι θα δώσω όλον μου τον εαυτό. Όπως και στο ΝΒΑ έτσι και στην Ευρώπη, το μπάσκετ είναι ίδιο. Σε όλον τον κόσμο. Οι μπασκέτες είναι στο ίδιο ύψος, οι μπάλες είναι ίδιες, τα μεγέθη, το τρίποντο πάνω κάτω, αλλά στο τέλος παντού υπάρχουν δέκα παίκτες που κάνουν τα