Η δύναμη της Λεωφόρου - Ένα αξεπέραστο, μοναδικό ρεκόρ...

Ο Ar1stot3lis μας ταξιδεύει στο αήττητο σερί του Παναθηναϊκού από το 1973 μέχρι το 1978 και μιλάει για τον αγώνα απελευθέρωσης των οπαδών του σήμερα...

Το 1993 ο γνωστός τραγουδοποιός και ερμηνευτής, Ορφέας Περίδης τραγουδούσε «έτσι γαμεί η Λεωφόρος» μέσα από το σπονδυλωτό κομμάτι του με τίτλο «Ντέρμπυ – Χούλιγκανς». Ο συγκεκριμένος στίχος, παραλλαγή γνωστού συνθήματος της πράσινης εξέδρας, είναι από τους πλέον αγαπημένους ανάμεσα στους οπαδούς του Τριφυλλιού, και πώς να μην είναι άλλωστε όταν σε αυτόν αναφέρεται το ίδιο το σπίτι του συλλόγου, το σπίτι κάθε Παναθηναϊκού οπαδού,

Περίπου μια εικοσαετία προτού το ερμηνεύσει ο Περίδης η ιστορική «Λεωφόρος» είχε ήδη αρχίσει να αποκαλύπτει την ερωτική της διάθεση απέναντι στους διάφορους αντιπάλους που την επισκέπτονταν...

Το ημερολόγιο έγραφε 8 Απριλίου 1973 όταν ο Παναθηναϊκός στο πρώτο ποδοσφαιρικό γήπεδο της χώρας που στρώθηκε με χλοοτάπητα, το πρώτο που φωταγωγήθηκε, το πρώτο μέρος όπου σηκώθηκε η ελληνική σημαία μετά την κατοχή ιστορικό υποδεχόταν τον Εθνικό Πειραιώς για την 26η αγωνιστική του πρωταθλήματος. Το Τριφύλλι ανέτρεψε το εις βάρος του 0-1 από το πρώτο ημίχρονο, και με τέρματα των Ντεμέλο (46') και Ελευθεράκη (55') επικρατώντας τελικά με 2-1.

Η νίκη αυτή ήταν η αρχή ενός ανεπανάληπτου σερί αήττητων παιχνιδιών πρωταθλήματος στην έδρα του Τριφυλλιού. Επί πέντε συναπτά έτη η Λεωφόρος θα παραμείνει απόρθητο φρούριο για κάθε αντίπαλο σε αγώνες πρωταθλήματος, παρά το γεγονός πως μέσα στην πενταετία αυτή το οι Πράσινοι θα κατακτήσουν μόλις ένα πρωτάθλημα, αυτό της περιόδου 1976-77.

Μπορεί ο Παναθηναϊκός να είχε σοβαρότατα διοικητικά προβλήματα και εσωτερικές προστριβές οι οποίες επηρέαζαν έντονα την πορεία της ομάδας, η έδρα του όμως τον προστάτευε με ένα μαγικό τρόπο, τον οποίο ίσως κανένας δεν μπορεί να εξηγήσει με στατιστικούς πίνακες και αγωνιστικές αναλύσεις.

Πώς γίνεται όμως μία ομάδα η οποία την περίοδο 1973-1978 περνούσε μεγάλη αγωνιστική και διοικητική κρίση να μην ηττάται από κανέναν αντίπαλο μέσα στο σπίτι της, πετυχαίνοντας 66 νίκες και 19 ισοπαλίες σε 85 αγώνες;

Το γήπεδο της Λεωφόρου έχει την απάντηση. Αλλά την κρατάει κρυμμένη βαθιά στα θεμέλια της, θεμέλια τα οποία έβαλαν τα ιδρυτικά στελέχη του συλλόγου πριν 90 και βάλε χρόνια, θεμέλια τα οποία μπήκαν από ανθρώπους των οποίων τα χέρια «ρόζιασαν» για να χτίσουν κάτι που μέχρι και τις μέρες μας στέκεται αγέρωχο και υπερήφανο, και στο οποίο βρίσκεται συσσωρευμένη όλη αυτή η ενέργεια η οποία παράχθηκε από ανθρώπους οι οποίοι «κινούνταν και δρούσαν υπό μίαν λίαν ιδίοτροπον σκέψιν», μα το κυριότερον «συνδέονταν και αλληλοεκτιμώνταν».

Ίσως να αποτελεί και πανευρωπαϊκό ρεκόρ το συγκεκριμένο επίτευγμα του Παναθηναϊκού, ή μάλλον, της Λεωφόρου...

Τελικά, στις 16 Απριλίου 1978 το σερί θα σπάσει, καθώς ο Παναθηναϊκός θα ηττηθεί από τον ΠΑΣ Γιάννινα με 3-2. Η τελευταία ομάδα που είχε κερδίσει τον Παναθηναϊκό μέσα στη Λεωφόρο ήταν ο ΠΑΟΚ, τον