ΟΝ the record: Πάλι θα μείνουν μόνοι τους

Οταν τελειώσει τον έλεγχο των αραβικών εγγράφων που πηγαινοφέρνει ο Τσάκας, θα επιληφθεί και της ΓΗΠΕΛΤο βασικό χαρακτηριστικό αυτών των ημερών είναι ο στρουθοκαμηλισμός. Η διαρκής προσπάθεια κάποιων να χώσουν το κεφάλι τους στην άμμο. Να δημιουργήσουν μια εικονική πραγματικότητα που τους βολεύει. Που τους φαίνεται «σφαλής». Που τους «προστατεύει» από τα προβλήματα. Μέχρι την επόμενη φορά. Τότε που η επαφή με την πραγματικότητα θα είναι ακόμη πιο σκληρή.

Δυστυχώς η τακτική αυτή είναι βέβαιο ότι θα οδηγήσει σε μεγαλύτερα ακόμα προβλήματα.Όποιος αντί να κάνει αυτοκριτική και αντί να προσπαθήσει
να βελτιώσει την κατάσταση, επιχειρεί να ρίξει αλλού ης ευθύνες καινά ανακαλύψει «ενόχους», απλώς τα κάνει χειρότερα. Μπορεί προσωρινά, όλα αυτά να φαίνονται βολικά καινά παρέχουν μια σχετική ανακούφιση (κυρίως εσωτερικός κατανάλωσης) αλλά αν δεν αξιολογηθεί σωστά η κατάσταση και κυρίως αν δεν ειπωθούν ΑΛΗΘΕΙΕΣ, το αναπόφευκτο είναι κοντό.

Το ΟΝ the Record είναι μια ετερόφωτη στήλη. Για την ακρίβεια είναι ένας Παναθηναϊκός καθρέφτης ο οποίος αντανακλά το είδωλο των προπαγανδιστικών κειμένων που δημοσιεύονται σε εφημερίδες πράσινης απόχρωσης.

Είναι μια επιβεβαίωση για το πόσο απλή και συνάμα δύσκολη και επικίνδυνη είναι η τέχνη της προπαγάνδας, των εύκολων χαρακτηρισμών και της ισοπέδωσης. Οταν ο συντάκτης γράφει «εκτοξευτές», «τρεις Πιζάρο» και όσα τσιτάτα έχουν εμπνευστεί για να πολεμήσουν την πολυμετοχίκοτητα, το ΟΝ the Record θα γράφει για τον «παρκαδόρο» και τον «τζάμπα μάγκα».

Στόχος λοιπόν, δεν είναι τίποτα παραπάνω από το να προβάλλουμε την άλλη πλευρά απ' αυτή που δείχνουν οι προπαγανδιστές, προσφέροντας παράλληλα ένα χαμόγελο στις μαύρες ημέρες που διανύει ο τόπος και η ομάδα μας.ON the Record Και όταν λέμε «αναπόφευκτο» εννοούμε την πλήρη απαξίωση του Παναθηναϊκού αλλά και συνολικά του ελληνικού ποδοσφαίρου. Αυτή είναι η φυσιολογική κατάληξη του πράγματος έτσι όπως έχει στηθεί σε όλα τα επίπεδα στο ποδοσφαιρό μας. Σε ένα ποδόσφαιρο που κυριαρχείται από όθλιο θέαμα, παρασκηνιακές διεργασίες και την απόλυτη εξουσία της βίας και της αλητείας.

Οποιος έχει την ψευδαίσθηση ότι τα πράγματα θα αλλάξουν με «ασπιρίνες» ή με ανόητες αλληλοκατηγορίες του στυλ «δε φταίω εγώ αλλά ο δίπλα, ο παραδίπλα και ο παραπαραδίπλα» όπως πράττουν χρόνια τώρα ο παρκαδόρος και οι υποτακτικοί του, απλώς έχει πάρει το δρόμο προς το αδιέξοδο. Το ποδόσφαιρο δεν πρόκειται να αλλάξει ούτε να συνέλθει όταν οι αρμόδιοι για την προστασία του βαράνε προσοχές στις συμμορίες της παράγκας. Ούτε όταν οι δημοσιογράφοι τρέμουν σαν τα ψάρια και κατηγορούν όλους τους γύρω-γύρω.

Κανένα μέλλον δεν υπάρχει με αυτές τις τακτικές. Στο τέλος θα μείνουν μόνοι τους. Αυτοί που διαλύουν και αυτοί που καλύπτουν. Και θα αναρωτιούνται για ποιο λόγο δεν ασχολείται πλέον κανένας μαζί τους. Για ποιο λόγο δεν υπάρχει «μαγαζί». Πώς να αντιληφθούν ότι ο κόσμος θα τους έχει γυρίσει την πλάτη όπως συνέβη στα χρόνια πριν την πολυμετοχικότητα;
Keywords
Τυχαία Θέματα