«Χρεοκοπία ή Τζίγγερ»!

Το προπαγανδιστικό δίλημμα της εποχής και τα «καυτά» ερωτήματα προς τον Γιάννη Αλαφούζο. Θα αντέξει την πίεση της μετωπικής σύγκρουσης; Υπάρχει πρόβλεψη για την «επόμενη ημέρα», όταν θα έχει ολοκληρωθεί η «κάθαρση» σε ΠΑΕ και Βοτανικό;
Τις (μαύρες) εποχές Βαρδινογιάννη, έπειτα από κάθε αποτυχία διαδιδόταν με... ευλάβεια ο μύθος «ναι αλλά, δεν υπάρχουν άλλοι που θα χρηματοδοτούσαν τον Παναθηναϊκό, πλην της... αγίας οικογένειας».

Τον μύθο αυτόν τον συντηρούσαν τα φιλικά προς την οικογένεια Βαρδινογιάννη media. Το τρίπτυχο «υπομονή, στήριξη, κουράγιο» ήταν η... εντολή προς τους απογοητευμένους φιλάθλους. Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα, δηλαδή. Είτε Παναθηναϊκός με Βαρδινογιάννηδες είτε καθόλου Παναθηναϊκός. Τόσο απλό ήταν το δίλημμα.

Σκόπιμα ή μη, ρόλο στη συντήρηση του μυθεύματος έπαιξε η οικογένεια Γιαννακοπούλου· οι μεγάλοι αυτοί παράγοντες του μπάσκετ που έγιναν σύνθημα στα χείλη των αγανακτισμένων φιλάθλων («Παύλο Θεέ, πάρε την ΠΑΕ»), οι οποίοι από τη μία ισχυρίζονταν «πώς να πάρουμε κάτι που δεν πουλιέται», αλλά από την άλλη –όπως αποδείχτηκε εκ των υστέρων- δεν είχαν και τόσο μεγάλη διάθεση να μπουν σε ξένα χωράφια. Ή πιθανόν να αναζητούσαν καλύτερες συνθήκες για να το κάνουν, όπως συνέβη τελικά το 2008. Ισως να μην επιθυμούσαν την απευθείας μετωπική με την οικογένεια που είναι πανίσχυρη σε επιχειρηματικό και εφοπλιστικό επίπεδο και ενδεχομένως θα τους έκανε ζημιά στα εκτός αθλητισμού χωράφια.

Όλα αυτά μέχρι το 2008.

Τότε αποδείχτηκε πως υπάρχουν όχι ένας και δύο, αλλά δεκάδες επιφανείς επιχειρηματίες ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΙ που θα έβαζαν το χέρι στην τσέπη και θα μεταμόρφωναν εκ νέου Σύλλογο σε «μεγάλο και τρανό».

Κάτι που έχει ξεχαστεί από πολλούς, αλλά είναι ιδιαιτέρως σημαντικό, είναι πως το 2008 ο Ανδρέας Βγενόπουλος είχε στο πλάι του εκτός από εκείνους που τελικά μπήκαν στην ΠΑΕ κι άλλους επιχειρηματίες με όρεξη να επενδύσουν στο Τριφύλλι, οι οποίοι όμως έκαναν πίσω μόλις κατάλαβαν «τι εστί Βαρδινογιάννης», μόλις ο Τζίγγερ ανακοίνωσε πως θα παραμείνει τελικά στον Παναθηναϊκό ως… «εγγυητής του μέλλοντος». Επιχειρηματίες που τα… ραντάρ τους έπιασαν τα μηνύματα και οπισθοχώρησαν, υπό τον φόβο του πολέμου που θα ακολουθούσε. Η ιστορία τους δικαίωσε. Ένας από αυτούς ήταν και ο Γιάννης Αλαφούζος.

Και φτάσαμε στο σήμερα.

Το σύστημα του πρώην μεγαλομέτοχου πολέμησε εξ αρχής την πολυμετοχικότητα, ενώ ο ίδιος ανακόλουθος με τη συμφωνία του Σεπτεμβρίου του 2010, επιβεβαίωσε την αρνητική στάση του φέρνοντας την ομάδα στο αδιέξοδο και στα πρόθυρα διάλυσης.

Οι διοικήσεις που όρισε τα τελευταία δύο χρόνια ο Τζίγγερ χρέωσαν την ΠΑΕ και την έφεραν στα σημερινά τεράστια αδιέξοδα. Το εγχείρημα της λαϊκής βάσης δεν προχώρησε όπως πολλοί θα περίμεναν, οι παίκτες ξεπουλιούνται, οι περισσότεροι είναι απλήρωτοι με διακανονισμένα χρέη από πέρυσι, αγωνιστικά η ομάδα έχει καταρρεύσει και σιγά-σιγά ξεπροβάλλει –πάντα υπό την συνδρομή των εχθρικών προς τον Παναθηναϊκό, αλλά πάντα φιλικών προς την αγία οικογένεια ΜΜΕ- το δίλημμα «Χρεοκοπία ή Βαρδινογιάννης». «Διάλυση ή Βαρδινογιάννης».

Με λίγα λόγια φτάνουμε σε εποχές προ 2008. Στο εκβιαστικό «Παναθηναϊκός με Τζίγγερ ή καθόλου Παναθηναϊκός».

Τι ακριβώς κάνει σήμερα ο Αλαφούζος; Λίγοι μπορούν να απαντήσουν με σιγουριά. Υπάρχει μία μερίδα που φωνάζει με αγωνία «σταματήστε τον. Καταστρέφει τον Παναθηναϊκό», άποψη που συγκρούεται με αυτήν που θεωρεί ότι οι ενέργειες του προέδρου της ΠΑΕ είναι επώδυνες, αλλά αναγκαίες. Επιπλέον, υπάρχει και η άποψη πως διορθώνει το μοναδικό ίσως μεγάλο λάθος που έκαναν οι πολυμετοχικοί και που το πλήρωσαν εν τέλει ακριβά: Άφησαν τον Τζίγγερ να αλωνίζει. Τον άφησαν να έχει πρόσωπα του κοντινού του περιβάλλοντος σε όλα τα σημαντικά πόστα, από ποδοσφαιριστές, μέχρι οικονομικά στελέχη. Να ελέγχει με άμεσο ή έμμεσο τρόπο τον Παναθηναϊκό.

Αυτό το... κύκλωμα φαίνεται ότι προσπαθεί να ξεριζώσει με κάθε κόστος ο Αλαφούζος και δέχεται ανελέητο πόλεμο από την αυλή της οικογένειας!

Αδυνατούμε να πιστέψουμε πως δεν υπάρχουν ακόμα και σήμερα, εν μέσω οικονομική κρίσης, επιχειρηματίες με τη διάθεση να βοηθήσουν τον Παναθηναϊκό τώρα που το έχει τόσο μεγάλη ανάγκη. Υπάρχουν λόγοι που τους κρατάνε μακριά από τον Σύλλογο. Κανείς δεν πρόκειται να βάλει χρήματα στον Παναθηναϊκό (παρά μόνο αν είναι... τρελός) αν πρώτα δεν γίνουν οι απαραίτητες διορθωτικές κινήσεις...

Κανείς δεν πρόκειται να βάλει το χέρι στην τσέπη όσο εκκρεμούν τα αγκάθια της Διπλής Ανάπλασης. Γιατί, όσο και να φωνάζουν τα «παπαγαλάκια» για το αντίθετο, ο Τζίγγερ «χαρίζοντας» μετοχές και χρέη, χάρισε και όλες τις νομικές και οικονομικές ευθύνες της ΓΗΠΕΛ και της ΠΑΕ, μην αναλαμβάνοντας στην ουσία ΤΙΠΟΤΑ. Ταυτόχρονα εκκρεμεί το ζήτημα της τροπολογίας Μπιρμπίλη, σύμφωνα με την οποία (τότε που, όταν υπογράφηκε, τα ίδια «παπαγαλάκια» πανηγύριζαν!) ο Παναθηναϊκός ανταλλάσσει τη Λεωφόρο, το μοναδικό του περιουσιακό στοιχείο, με μία... άδεια για γήπεδο στο Βοτανικό και (ψευτο)εγκαταστάσεις μόνο για τον Ερασιτέχνη!

Μέσα σε όλα, πρέπει να προσθέσουμε τους παράγοντες διαφθορά και media, οι οποίοι αλληλοσυνδέονται. Το παρασκήνιο δρα ανενόχλητο και προκαλεί τη φίλαθλη κοινότητα. Σκάνδαλα «ύποπτων» αγώνων και φερόμενων ως στημένων πινάκων διαιτησίας σκάνε, την ώρα που οι αθλητικογράφοι της χώρας κλείνουν τα μάτια και τα κρύβουν κάτω από το χαλί. Σκάνδαλα, διαφθορά, παράγκα, μαφία όπως χαρακτήρισε το «σύστημα» ο πρόεδρος του Παναθηναϊκού, που αποτρέπουν κάθε φιλόδοξο επενδυτή να «σπρώξει» τα χρήματά του στα σάπιο ελληνικό ποδόσφαιρο.

Ακόμα πρέπει να υπενθυμίσουμε πως το προπονητικό κέντρο του Παναθηναϊκού δεν ανήκει στον Παναθηναϊκό αλλά στην οικογένεια Βαρδινογιάννη! Η οποία μάλιστα, με εξαίρεση τη φετινή περίοδο, το νοικιάζει με το εξοντωτικό ποσό του 1 εκατ. ευρώ, αποδεικνύοντας πόσο... αγαπάει το ποδοσφαιρικό τμήμα που είχε στην ιδιοκτησία της για 30 χρόνια! Και φυσικά δεν είναι μόνο το κόστος ενοικίασης, αλλά ο όλος τρόπος λειτουργίας, καθώς από την κορυφή μέχρι τα νύχια η Παιανία δεν μυρίζει Παναθηναϊκό, αλλά... Βαρδινογιάννη!

Έναν Γολγοθά λοιπόν έχει να διαβεί ο Γιάννης Αλαφούζος, ώστε να έρθει σταδιακά η εξυγίανση και να μπορέσει να ανασάνει ξανά ο Σύλλογος. Το πρώτο μεγάλο ερώτημα είναι:

Υπάρχει το κουράγιο να τραβήξει αυτή τη γραμμή της νέας αρχής και να ολοκληρώσει ό,τι έχει ξεκινήσει, δίχως να λυγίσει στην πίεση των ΜΜΕ, αγανακτισμένων φιλάθλων και του ισχυρού περιβάλλοντος της οικογένειας Βαρδινογιάννη;

Σίγουρα θα γνωρίζει πως ο πόλεμος που θα δεχτεί θα είναι ανελέητος. Ηδη το νιώθει. Όχι μόνο από τον αθλητικό και πολιτικό Τύπο, ή από τους στημένους προβοκάτορες συγκεκριμένων θυρών που δημιουργούν κλίμα «αγανάκτησης», αλλά ενδεχομένως και από απλό κόσμο που πονάει η καρδιά του να βλέπει την ομάδα σε αυτή την κατάσταση. Κόσμο που γνωρίζει καλά πως ο Παναθηναϊκός είναι η μεγαλύτερη ομάδα της χώρας και η θέση του είναι στην κορυφή. Κόσμο που δεν τον νοιάζει «τι εστί Βαρδινογιάννης» και που έχει αρχίσει να νοσταλγεί την... ασφάλεια και τη ζεστασιά του «δεν χρωστάμε, δεν έχουμε υποβιβαστεί», θεωρώντας το ταβάνι της δεύτερη θέσης και της υποταγής στο σύστημα της «Παράγκας» καλύτερο από το σημερινό κατάντημα.

Θα αντέξει λοιπόν όλη αυτή την πίεση ο Γιάννης Αλαφούζος; Είναι ένα ερώτημα που πρέπει να απαντηθεί, όχι με λόγια, αλλά με πράξεις που θα επιβεβαιώνουν ότι είναι έτοιμος να διαβεί έναν δρόμο χωρίς γυρισμό. Γιατί αν τυχόν λυγίσει στα μέσα της διαδρομής, οι συνέπειες θα είναι απρόβλεπτες και σίγουρα όχι προς όφελος του Συλλόγου. Επί του παρόντος δείχνει τη διάθεση, τη θέληση και την αποφασιστικότητα...

Το ζητούμενο είναι να εκμεταλλευτεί αυτή τη «χαμένη» χρονιά, όχι μόνο για να μειώσει τις οφειλές της η ΠΑΕ, αλλά για να γίνει σαφής η εικόνα της επόμενης ημέρας. Να ολοκληρωθεί η κάθαρση απ' τα φαντάσματα του παρελθόντος, απ' τα αγκάθια της Διπλής Ανάπλασης, να συνεχιστεί ο πόλεμος εναντίον της «Παράγκας» που καταδυναστεύει το ελληνικό ποδόσφαιρο, αλλά κυρίως να διαφανεί ένα πλάνο για την επόμενη ημέρα! Κι εκεί έρχεται το δεύτερο ερώτημα:

Υπάρχει κάποιο σαφές σχέδιο χρηματοδότησης της ομάδας;

Τα δάνεια από τις τράπεζες και η χρηματοδότηση από τους απλούς οπαδούς προς το παρόν έχουν δείξει ότι ενδεχομένως μπορούν να κρατήσουν την ομάδα στη ζωή αλλά όχι σε πρωταγωνιστικό ρόλο. Αναπόφευκτα θα χρειαστεί να εμπλακούν κάποιοι επιχειρηματίες που αγαπούν τον σύλλογο. Εχουν ξεκινήσει διερευνητικές συζητήσεις προς αυτή την κατεύθυνση; Υπάρχει «φως» για τη μέρα που θα ειπωθεί το «σήμερα ξεκινάμε από το μηδέν»;