ΑΠΕΞΑΡΤΗΣΗ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΠΙΔΟΤΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΓΡΟΤΕΣ

Σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat, ολοένα και λιγότερο στηρίζεται στις κοινοτικές επιδοτήσεις το εισόδημα των Ελλήνων αγροτών, ενώ η συντριπτική πλειοψηφία τους εισπράττει απλώς ένα… βοήθημα.

Του Θοδωρή Παναγούλη

Πριν λίγα χρόνια οι κοινοτικές επιδοτήσεις διαμόρφωναν καταλυτικά το αγροτικό εισόδημα στην Ελλάδα, καθώς αφορούσαν περίπου το 50% των εσόδων των γεωργών και κτηνοτρόφων. Ωστόσο, σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat,

σήμερα τα ακαθάριστα έσοδα από τη διάθεση της πρωτογενούς παραγωγής των 830.000 περίπου ενεργών αγροτών, αντιστοιχούν στο 62% του αγροτικού εισοδήματος και μόνο το υπόλοιπο 38% προέρχεται από τις άμεσες κοινοτικές επιδοτήσεις.

Επιπλέον, παρά το κοινώς νομιζόμενο, η μεγάλη πλειοψηφία των Ελλήνων αγροτών δεν εισπράττει παρά μόνον ένα μικρό… βοήθημα από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Συγκεκριμένα, το 65,39% των Ελλήνων αγροτών δηλαδή περίπου 550.000 γεωργοί και κτηνοτρόφοι εισέπραξαν το προηγούμενο οικονομικό έτος άμεσες κοινοτικές ενισχύσεις μικρότερες των 2.000 ευρώ. Τα στοιχεία μάλιστα μαρτυρούν ότι ένας στους τρεις αγρότες (συνολικά περίπου 280.000 άτομα) εισέπραξε λιγότερα από 500 ευρώ το χρόνο, «ποσό μικρότερο και από επίδομα ανεργίας» όπως σχολιάζει παράγοντας του χώρου.

Πιο «ευνοημένοι», πάντως, εμφανίζονται 148.000 παραγωγοί από όλη την Ελλάδα, ήτοι το 17,6% που φαίνεται να εισπράττουν ποσά από 2.000 έως 5.000 ευρώ σε ετήσια βάση, ενώ μόλις 88.600 είναι εκείνοι που λαμβάνουν ποσά από 5.000 μέχρι 10.000 ευρώ. Στον αντίποδα, πενήντα μόλις είναι οι αγρότες και κτηνοτρόφοι σε όλη την επικράτεια που εισπράττουν μεγάλη «μερίδα» των αγροτικών επιδοτήσεων που εισρέουν στη χώρα μας, με χρήματα που κυμαίνονται από 100 έως 200.000 ευρώ.

Όσον αφορά τη γεωγραφία των επιδοτήσεων, η αναλογία της εμπορικής αξίας στο ακαθάριστο αγροτικό εισόδημα σε σχέση με εκείνη των άμεσων ενισχύσεων, είναι μεγαλύτερη στις Περιφέρειες της Ηπείρου (72%) και της Πελοποννήσου (70%) και μικρότερη στα Ιόνια Νησιά (44%). Γενικά στα νησιά τα ποσοστά συμβολής των επιδοτήσεων στο εισόδημα είναι μεγαλύτερα, καθώς οι παραγωγές είναι πενιχρές και ισχύουν ειδικά, ευνοϊκότερα, καθεστώτα ενισχύσεων.

Σε κάθε περίπτωση, τα μικρά ως επί το πλείστον ποσά που εισπράττουν ως «κοινοτικό τσεκ» οι Έλληνες αγρότες, δεν επαρκούν για να καλύψουν το ολοένα υψηλότερο κόστος παραγωγής. Εν αναμονή δε των οριστικών αποφάσεων που θα καθορίσουν το ύψος και τον τρόπο κατανομής των πόρων της υπό διαμόρφωση νέας Κοινής Αγροτικής Πολιτικής που θα ισχύσει από το 2013 έως το 2020, η τάση που επικρατεί στον αγροτικό τομέα είναι η ενίσχυση του εισοδήματος από την αγορά.