Άρχισε η διάσκεψη στο Πότσδαμ

Η διάσκεψη του Πότσδαμ ήταν η τελευταία διάσκεψη των ηγετών των τριών μεγάλων συμμαχικών δυνάμεων αμέσως μετά την παράδοση άνευ όρων της Ναζιστικής Γερμανίας και τον τερματισμό του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου στην Ευρώπη.

Στη διάσκεψη, που πραγματοποιήθηκε στο Ανάκτορο Σεσίλιενχοφ του Πότσδαμ προαστίου του Βερολίνου και ολοκληρώθηκε στις 2 Αυγούστου, συμμετείχαν οι Χάρι Τρούμαν, Πρόεδρος των ΗΠΑ, Ιωσήφ Στάλιν, ηγέτης της ΕΣΣΔ και Βρετανός

πρωθυπουργός Γουίνστον Τσόρτσιλ, που αντικαταστάθηκε από τον Κλέμεντ Ατλι όταν έγιναν γνωστά τα αποτελέσματα των βρετανικών εκλογών και ο Τσόρτσιλ τις έχασε.

Στην κρίσιμη διάσκεψη αποφασίστηκε ο διαμελισμός της Γερμανίας και ρυθμίστηκαν τα θέματα των αποικιών της Αυστρίας, της Πολωνίας, της Ουγγαρίας και της Τσεχοσλοβακίας.

Πολλοί θεωρούν ότι η διάσκεψη αυτή εγκαινίασε ουσιαστικά την περίοδο του Ψυχρό Πολέμου. Η αντιμετώπιση του Στάλιν, από τη συμμαχική πλευρά είχε μεταβληθεί σημαντικά από την εποχή της Διάσκεψης της Γιάλτας.

Οι εκπρόσωποι των ΗΠΑ και της Βρετανίας δεν τον έβλεπαν πλέον με συμπάθεια, αλλά με ολοένα αυξανόμενη δυσπιστία. Ο Τρούμαν ήταν σαφές ότι δεν συμμεριζόταν τα αισθήματα του Ρούζβελτ απέναντι στο Σοβιετικό ηγέτη – ο Τσώρτσιλ είχε ήδη καταστήσει σαφή την αντίθεσή του με τα σχέδια και τις αντιλήψεις του Στάλιν, ιδιαίτερα ύστερα από τη σύγκρουσή τους στη Γιάλτα.

Ο Στάλιν ένιωσε “προδομένος” από τους Συμμάχους του και πίστευε – δικαιολογημένα- ότι αυτό οφειλόταν στην απουσία του Ρούζβελτ.

Με την ήττα της Γερμανίας καταργήθηκε και ο Νόμος Εκμισθώσεως και Δανεισμού και ο Χένρι Ουάλας, Αμερικανός υπουργός εμπορίου, εξαναγκάστηκε σε παραίτηση, ύστερα από λόγο του, στον οποίο είχε εκφράσει την υποστήριξή του στις Σοβιετικές οικονομικές απαιτήσεις από τη Γερμανία. Αυτό έπεισε τον Στάλιν ότι η εχθρότητα απέναντι στην ΕΣΣΔ από τους δυτικούς, που υπήρχε κατά τη μεσοπολεμική περίοδο, είχε επανέλθει.