ΧΡΗΣΤΟΣ Β. ΜΑΣΣΑΛΑΣ

Έκφραση της λαϊκής βούλησης…

Σε μια δημοκρατική κοινωνία οι πολίτες ακολουθούν τους κανόνες μιας ορθολογικής τάξης πραγμάτων. Η τάξη αυτή καθορίζεται από τους νόμους που πρέπει να εκφράζουν τη λαϊκή βούληση. Η ορθότητα του κάθε νόμου αποτελεί διαρκώς αντικείμενο συζήτησης (στο νομοθετικό σώμα, τα ΜΜΕ, τις συντεχνίες και μεταξύ των πολιτών), πράγμα που καθιστά αδύνατο το σαφή προσδιορισμό της λαϊκής βούλησης.

Αυτή η αδυναμία αποτελεί ταυτόχρονα και τη δύναμη της δημοκρατίας. Η δημοκρατία ευδοκιμεί στις αντιδράσεις υπέρ και

κατά, στη διαρκή αντιπαράθεση για το ποια είναι πραγματικά η λαϊκή βούληση. Όσο μεγαλύτερες οι αντιπαραθέσεις τόσο πιο κοντά στη λαϊκή βούληση πλησιάζουμε. Άλλωστε σε μια δημοκρατία η διαμάχη και η αμφισβήτηση είναι θεσμοθετημένες. Κάθε λύση είναι προσωρινή.

Στην αρχική του εφαρμογή κάθε νόμος έχει προβλήματα.  Η λειτουργικότητα θα είναι το στήριγμά του. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η αποτελεσματικότητα δεν είναι φυσικό χαρακτηριστικό των νόμων και των κανόνων, αλλά επακόλουθο της υπακοής μας.

Στην πατρίδα μας κυριαρχεί η αναποτελεσματικότητα των νόμων. Η κατάσταση αυτή οφείλεται στο γεγονός ότι οι πολίτες δεν υπακούουν στους νόμους και το επίσημο κράτος δεν επιβάλλει την πιστή εφαρμογή τους.

Το αποτέλεσμα είναι ολέθριο, τόσο για τον κάθε πολίτη χωριστά, όσο και για το κράτος στο σύνολό του. Το επιχείρημα ότι ο νόμος δεν εκφράζει τη λαϊκή βούληση μπορεί να απαντηθεί: α) δεν είναι εύκολη η διατύπωση της λαϊκής βούλησης από κανένα νόμο και β) κανένας νόμος δεν έχει απεριόριστη διάρκεια. Άλλωστε, το νομοθετικό σώμα (η βουλή) είναι προϊόν της λαϊκής ετυμηγορίας που εκφράζεται με τη διαδικασία των γενικών εκλογών.

Η κοινωνία μας οργανώνεται και οριοθετείται όταν όλοι υπακούουν στους νόμους της. Υπακούμε στο νόμο επειδή είναι ωφέλιμο να το κάνουμε, αλλά και ο νόμος είναι ωφέλιμος εφόσον τον εφαρμόζουν όλοι οι πολίτες.

Η πατρίδα μας έχει ανάγκη από αλλαγή πολιτικής κουλτούρας. Η διαφαινόμενη ανάγκη καθιέρωσης πολυκομματικών κυβερνήσεων είναι ενισχυτικό της παραπάνω πρότασης. Στην πορεία για μια άλλη πολιτική κουλτούρα πρέπει να αναλυθούν οι παράγοντες που διαδραματίζουν πρωτεύοντα ρόλο στην εκλογική διαδικασία και να γίνουν αντικείμενο ευρύτατων αναλύσεων από τα πολιτικά κόμματα, τα ΜΜΕ και τις οργανώσεις πολιτών. Για παράδειγμα: α) ποιά είναι η επίδραση της ημερομηνίας διεξαγωγής των εκλογών στο εκλογικό αποτέλεσμα; β) ποια πρέπει να είναι τα πιστοποιημένα προσόντα και οι δραστηριότητες των υποψηφίων των κομμάτων για να μπορούν αυτοί να συμμετέχουν στην εκλογική διαδικασία; γ) πως πρέπει να αναλύονται τα προγράμματα των κομμάτων και πως οι πολίτες θα μπορούν να ενημερώνονται γι’ αυτά με κατανοητό τρόπο; δ) σε τι κώδικα δεοντολογίας πρέπει να υπακούουν τα ΜΜΕ και τα πολιτικά κόμματα; ε) πως θα πάψουν να χειραγωγούνται οι ψηφοφόροι και πως θα πάψουν να είναι έρμαια των συναισθημάτων τους;…

Μια κοινωνία ενημερωμένων πολιτών θα επιλέγει τους κατάλληλους εκπροσώπους της στο εθνικό κοινοβούλιο