Χρυσαυγίτες έκαναν «ρουσφέτια» για να στρατολογήσουν μέλη

Την αναβολή της δίκης για την υπόθεση του άγριου ξυλοδαρμού σε βάρος τεσσάρων Πακιστανών εργατών στην Ιεράπετρα τον Φεβρουάριο του 2013 αποφάσισε το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο Νεάπολης μετά από σχετικό αίτημα που υπεβλήθη από την υπεράσπιση των κατηγορουμένων.

Η αναβολή της ακροαματικής διαδικασίας κρίθηκε επιβεβλημένη λόγω του κωλύματος που δήλωσε ένας εκ των συνηγόρων υπεράσπισης αλλά και λόγω της απουσίας ενός εκ των κατηγορουμένων που δεν εμφανίστηκε στο δικαστήριο καθώς σύμφωνα με τον συνήγορό του το παιδί του ήταν άρρωστο.

Παράλληλα όπως ανέφερε στο δικαστήριο ο συνήγορος του

κατηγορούμενου που φέρεται ως ο αρχηγός της ομάδας οπαδών της Χρυσής Αυγής που χτύπησε βάναυσα τους αλλοδαπούς η υπόθεση συμπεριλαμβάνεται στην ογκώδη δικογραφία της Χρυσης Αυγής στη μεγάλη δίκη που θα πραγματοποιηθεί στην Αθήνα. Ο ίδιος ανέφερε πως οι κατηγορούμενοι αντιμετωπίζουν και σε αυτή την περίπτωση της ίδιες κατηγορίες σημειώνοντας ότι θα ήταν σκόπιμο να μην δικαστούν δυο φορές.

Από την πλευρά της η Εισαγγελέας ανέφερε ότι το δικαστήριο πρέπει να γίνει λόγω της σοβαρότητας των αδικημάτων με την έδρα να κάνει δεκτή την αναβολή και τη δίκη να προσδιορίζεται στις 13 Νοέμβρη.

Πάντως μετά το πέρας της διαδικασίας αστυνομικοί συνέλαβαν τους 4 Πακιστανούς στο πλαίσιο του αυτοφώρου καθώς δεν είχαν τη σχετική άδεια παραμονής στη χώρα, ωστόσο λίγο αργότερα αφέθησαν ελεύθεροι.

Η υπόθεση είχε προκαλέσει αίσθηση στο Πανελλήνιο.

Μάλιστα στην ομολογία του ένας από τους κατηγορούμενους για την υπόθεση είχε περιγράψει με γλαφυρότητα τα όσα ανατριχιαστικά είχαν γίνει:

Όπως αναφέρει ο κατηγορούμενος, ο πρόεδρος της Χρυσής Αυγής στην Ιεράπετρα του πρότεινε να εγγραφεί στην τοπική οργάνωση και ως «ανταμοιβή μου είπε ότι θα βοηθούσαν να προσληφθώ στο εργοστάσιο της ΔΕΗ στον Αθερινόλακκο ή θα με διόριζαν σε κάποια θέση στο Δημόσιο». Είπε μεταξύ άλλων: «Με προσέγγισε επειδή είδε ότι ασχολούμουν με τον αθλητισμό, ειδικότερα με το κικ μπόξινγκ… Εγώ τότε ήμουν άνεργος και επειδή έχω οικογένεια με δύο παιδιά και πίστεψα ότι με αυτόν τον τρόπο θα τους εξασφάλιζα οικονομικά, δέχτηκα να εγγραφώ και να συμμετέχω ενεργά στις εκδηλώσεις και στις πορείες της οργάνωσης.

Το χρονικό της επίθεσης. Μου ζήτησε να συμμετάσχω σε ειρηνική πορεία που θα πραγματοποιούσαν τα μέλη στο ελαιουργείο στη Βαϊνιά στις 19.40. Μαζί του στο αυτοκίνητο επέβαιναν τρία μέλη της τοπικής, ενώ δίπλα στάθμευσε ένα κλειστό φορτηγό, όπου επέβαιναν έξι ημεδαποί άνδρες, που ήταν άγνωστοι σε μένα. [...] Φορούσαν μαύρη ενδυμασία, μπλούζα και παντελόνι, ενώ τρεις από αυτούς φορούσαν μαύρα κασκόλ. Ο Μ. μπήκε στο ελαιουργείο και τον άκουσα να ρωτάει τον εργαζόμενο αν απασχολούνταν Πακιστανοί σε αυτό. Μόλις ο εργαζόμενος του απάντησε αρνητικά, ο Μ. βγήκε έξω. Εγώ τότε κατάλαβα ότι δεν είχε προγραμματιστεί πορεία, αλλά κάτι κακό. Στη συνέχεια τα άτομα αυτά ενώθηκαν μαζί με τους τέσσερις, που προφανώς ήταν γνωστοί τους. [...]

Σταμάτησαν σε μια ημιτελή οικοδομή πάνω από το ελαιουργείο και πήραν όλοι τους από ένα ξύλινο μαδέρι. Τότε κατάλαβα ότι είχαν συνεννοηθεί από πριν για να προβούν σε βιαιοπραγίες… Επειδή δεν ήθελα να φανεί ότι κόμπιαζα και χάσουν την εκτίμησή τους σε μένα και παράλληλα θα έχανα την ευκαιρία μιας θέσης εργασίας, αρχικά τους ακολούθησα για 50 μέτρα, αλλά δεν κράτησα ξύλο. Βρήκα δικαιολογία για να σταματήσω και είπα ότι θα έμενα για να φυλάξω τα αυτοκίνητα. Επειτα από δέκα λεπτά άκουσα κραυγές ατόμων σαν να πάλευαν μεταξύ τους. Επέστρεψαν τρέχοντας στο σημείο που βρισκόμουν και βιαστικά μπήκαν στα αυτοκίνητά τους…

Μπήκα στο αυτοκίνητό μου και κατευθύνθηκα στον χώρο που άκουσα τις φωνές, για να δω τι έγινε. Είδα τρεις αλλοδαπούς, πιθανόν υπηκόους Πακιστάν, να βρίσκονται αιμόφυρτοι στο έδαφος. Τότε κατάλαβα τι είχε γίνει…».

Πηγή: Cretalive.gr.