Επιδιώκει υπογραφή δανειακής σύμβασης μέχρι τέλη Μαρτίου

Στην πρώτη του συνέντευξη στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, ο Νίκος Αναστασιάδης, ο οποίος θα βρίσκεται την Δευτέρα στην Αθήνα, προσδιόρισε την υπογραφή της δανειακής σύμβασης στο τέλος αυτού του μήνα και σημείωσε ότι «στόχος μας είναι να είμαστε έτοιμοι για την υπογραφή του το συντομότερο δυνατό και η πολιτική μας δέσμευση είναι να το εφαρμόσουμε

πιστά διότι δεν θέλουμε να βρεθούμε ενώπιον ενός δεύτερου μνημονίου». Σε αυτό το πλαίσιο, υπογράμμισε ότι «δεν υφίσταται ζήτημα κουρέματος καταθέσεων».

Επίσης, αναφέρθηκε στους αδελφικούς δεσμούς της Κύπρου με την Ελλάδα, αλλά και στον ομοϊδεάτη του Αντώνη Σαμαρά και είπε: «Έχουμε πολλά να πάρουμε, αλλά και να δώσουμε στην Ελλάδα. Σε αυτή τη χρονική συγκυρία χρειαζόμαστε τις εμπειρίες της Ελλάδας τόσο στη διαπραγμάτευση όσο και την εφαρμογή του μνημονίου. Θέλουμε να επωφεληθούμε από τις εμπειρίες της Ελλάδας και να αποφύγουμε λάθη που μπορεί να έχουν γίνει». Πρόσθεσε, μάλιστα, ότι: «Με τη σειρά μας θα προσφέρουμε στην Ελλάδα τις δικές μας εμπειρίες σε ζητήματα που είμαστε πιο προχωρημένοι, όπως στον τομέα των υδρογονανθράκων. Η Κύπρος έχει ήδη μια συσσωρευμένη εμπειρία από τη διαδικασία αδειοδότησης για έρευνα και εκμετάλλευση την οποία μπορούμε να μοιραστούμε με την Ελλάδα».

Ειδικά για το Κυπριακό, ο Νίκος Αναστασιάδης τόνισε ότι πρέπει να βρεθεί ένα νέο σύστημα εγγυήσεων, που να εξασφαλίζει «προστασία της ανεξαρτησίας και της κυριαρχίας της Κυπριακής Δημοκρατίας». Παρότι δεν το προσδιόρισε, αρκέστηκε να πει ότι «οι προηγούμενες εγγυήσεις επέφεραν τα αντίθετα αποτελέσματα». Αναφέρθηκε, μάλιστα, στις εγγυήσεις του 1960 και είπε πως «συνομολογήθηκαν σε μια άλλη εποχή, υπό διαφορετικές συνθήκες» και πρόσθεσε πως «πρέπει να βρεθεί ένα νέο μοντέλο το οποίο θα ικανοποιεί το αίσθημα ασφάλειας της μιας κοινότητας και δεν θα τρομάζει την άλλη κοινότητα. Ποιο θα είναι αυτό το μοντέλο είναι πολύ πρόωρο να το συζητήσουμε». Ξεκαθάρισε, πάντως, ότι η διαπραγματευτική ισχύς της ελληνοκυπριακής πλευράς δεν τίθεται ποτέ εκβιαστικά και ούτε πρέπει να φοβίζει την τουρκοκυπριακή πλευρά επισημαίνοντας ότι «η παρέλευση του χρόνου χωρίς λύση του κυπριακού αποβαίνει επιζήμια για την ελληνοκυπριακή πλευρά, αλλά θα προσθέσω, και για την τουρκοκυπριακή κοινότητα η οποία απειλείται με εξαφάνιση».