Εξοδο από το δημόσιο έδειξε το ΣτΕ σε δύο δημοσίους υπαλλήλους

Στην πρώτη περίπτωση πρωταγωνιστής της ιστορίας είνια ένας ανθυπαστυνόμος της ΕΛΑΣ, ο οποίος εκμεταλλευόμενος την ιδιότητά του πήρε τραπεζικές κάρτες αναλήψεων από ιδιώτη, πραγματοποίησε από ΑΤΜ αναλήψεις 6.368 ευρώ και στη δεύτερη περίπτωση υπάλληλος υπουργείου μέσα σε ένα χρόνο δεν πήγε στην υπηρεσία του 110 μέρες, καθώς δήλωσε αλκοολικός.

Συγκεκριμένα ο αστυνομικός ενώ εκτελούσε υπηρεσία τον Νοέμβριο του 2001 αφαίρεσε χωρίς να γίνει αντιληπτός από τσάντα ιδιώτη που

είχε προσαχθεί ως ύποπτος για διακίνηση λαθρομεταναστών τις κάρτες αναλήψεως τριών Τραπεζών. Το Δευτεροβάθμιο Πειθαρχικό Συμβούλιο Ανθυπαστυνόμων του επέβαλε την ποινή της απόταξης από το σώμα της ΕΛΑΣ, καθώς κρίθηκε ότι οι πράξεις που διέπραξε θίγουν την τιμή, την υπόληψη και το κύρος του Αστυνομικού σώματος, ενώ «μαρτυρούν διαφθορά χαρακτήρα».

Ο ανθυπαστυνόμος προσέφυγε στο ΣτΕ,αλλά οι ανώτατοι δικαστές απέρριψαν ως αβάσιμους όλους τους ισχυρισμούς του ανθυπαστυνόμου και επικύρωσαν την απόφαση του Πειθαρχικού Συμβουλίου.

Σύμφωνα με τα στοιχεία της δεύτερης υπόθεσης που ααπασχόλησε το ΣτΕ υπάλληλος Υπουργείου το 2003 απουσίασε αδικαιολόγητα από την υπηρεσία του για 110 εργάσιμες μέρες, με αποτέλεσμα το υπηρεσιακό πειθαρχικό συμβούλιο να του επιβάλει την ποινή της οριστικής παύσης (απόλυση).

Ο υπάλληλος στη συνέχεια προσέφυγε στο ΣτΕ, επικαλούμενος ότι το επίδικο χρονικό διάστημα (2003) που του αποδίδεται η αδικαιολόγητη απουσία από την υπηρεσία του, αντιμετώπιζε πρόβλημα υγείας λόγω της χρόνιας εξάρτησης από το αλκοόλ, κάτι που είχε ως αποτέλεσμα τον σημαντικό περιορισμό της ικανότητάς του να αντιληφθεί τις συνέπειες των πράξεών του.

Τελικά το ΣτΕ κατά πλειοψηφία έκρινε ότι ο δημόσιος υπάλληλος υπέπεσε στο πειθαρχικό παράπτωμα της αδικαιολόγητης αποχής από τα καθήκοντά του και η πειθαρχική ποινή της οριστικής παύσης που του επιβλήθηκε είναι η προσήκουσα.