Η αλήθεια για το αυτοδιοίκητο και τους υπαλλήλους της Βουλής

Πρώτον, η απόφαση του υπουργού Οικονομικών Γιάννη Στουρνάρα να καταθέσει «νομοτεχνική βελτίωση» που καταργεί δια της πλαγίας το αυτοδιοίκητο της Βουλής ήταν έτσι και αλλιώς «άσφαιρα πυρά». Το αυτοδιοίκητο της Βουλής μόνο με αλλαγή στο Σύνταγμα μπορεί να αρθεί.

Δεύτερον,

όχι μόνο ο τρόπος αλλά και η χρονική στιγμή που επέλεξε η κυβέρνηση να αναδείξει θέμα εξομοίωσης των υπαλλήλων της Βουλής ήταν λάθος. Στο παρά πέντε ψήφισης μέτρων πρωτοφανούς σκληρότητας για τα μεγάλα κοινωνικά στρώματα, μόνο σε υποψίες βάζει το εγχείρημα του κ. Στουρνάρα, ότι επιχειρείται να συσκοτισθούν τα προνόμια των βουλευτών οι οποίοι έτσι και αλλιώς είναι οι πιο υψηλά αμειβόμενοι.

Τρίτον, αν πράγματι πρέπει να ξεκινήσει η συζήτηση για την άρση του αυτοδιοίκητου της Βουλής, αυτή πρέπει να ξεκινήσει ιδίως κατά το μέρος που αφορά τη διαφάνεια στη λειτουργία της και τα οικονομικά της. Ήτοι με μια συζήτηση για την ένταξη του προϋπολογισμού της Βουλής στη Γενική Κυβέρνηση. Το πρόσφατο παρελθόν ανέδειξε την περίπτωση της επιχειρούμενης, εν κρυπτώ, παροχής εκλογικού επιδόματος ύψους 1.000 ευρώ σε όλους τους υπαλλήλους της Βουλής. Η τελευταία φορά που επιχειρήθηκε η ένταξη του προϋπολογισμού της Βουλής στη Γενική Κυβέρνηση ήταν με μια διάταξη του Γιώργου Παπακωνσταντίνου, επί προεδρίας Φίλιππου Πετσάλνικου, η οποία αν και είχε περιληφθεί σε νομοσχέδιο, δεν πρόλαβε να φτάσει για συζήτηση στην Ολομέλεια διότι αποσύρθηκε κάτω από αντίστοιχες με τις χθεσινές ασφυκτικές πιέσεις και εκβιασμούς από την πλευρά του Συλλόγου των Υπαλλήλων της Βουλής.

Τέταρτον, θα πρέπει κάποτε ο Πρόεδρος της Βουλής να αποφασίσει να δώσει στη δημοσιότητα το δεύτερο μέρος του Κανονισμού μέσα στο οποίο έχουν παρεισφρύσει δεκάδες διατάξεις που ρυθμίζουν το υπηρεσιακό σκέλος λειτουργίας του κοινοβουλίου. Αυτό το δεύτερο μέρος κρατείται εδώ και χρόνια ως επτασφράγιστο μυστικό και με την υπογραφή του εκάστοτε Προέδρου εκείνο που εκδίδεται είναι μόνο ο Κανονισμός της Βουλής κατά το κοινοβουλευτικό μέρος με τις όποιες αλλαγές αποφασίζονται κάθε φορά. Για παράδειγμα, είναι άλλο πράγμα να λέγεται ότι οι υπάλληλοι της Βουλής έχουν ενταχθεί στο ενιαίο μισθολόγιο και άλλο πράγμα να έχει τη δυνατότητα ο εκάστοτε Πρόεδρος της Βουλής, με μια απλή απόφαση, η οποία μάλιστα ενίοτε δεν δημοσιεύεται και δεν δημοσιοποιείται, να αποφασίζει είτε «εκλογικό επίδομα» είτε «επίδομα επίτευξης στόχων».

Πέμπτον, οι υπάλληλοι της Βουλής έχουν υποστεί τα τελευταία χρόνια μεγάλες μειώσεις στις αποδοχές τους. Δικαίως παραπονούνται. Ήρθε όμως η στιγμή να αποβάλλουν από τους κόλπους τους περιπτώσεις υπαλλήλων που δεν τιμούν, με την παρουσία ή και την απουσία τους, τη θέση στην οποία έχουν οριστεί για να υπηρετούν. Είναι κοινό μυστικό ότι υπάρχουν υπάλληλοι που απολαμβάνουν απίστευτης ασυλίας, σε βαθμό που τους επιτρέπει να είναι άφαντοι για μήνες ή και χρόνια από τα καθήκοντα τους ή τους επιτρέπει να συμπεριφέρονται ανεπίτρεπτα εντός του κοινοβουλίου.

Έκτον, οι ίδιοι οι βουλευτές πρέπει να δώσουν πρώτοι το παράδε