Η τρομοκρατία του …στικακίου

Από τους μάχιμους λειτουργούς της Δικαιοσύνης ο Γιάννης Διώτης, δεν είναι τυχαίο πρόσωπο. Είναι ο άνθρωπος που δικαιούται μια θέση στην μεταπολιτευτική ιστορία καθώς αυτός ως εισαγγελέας της Αντιτρομοκρατικής έχτισε τις δικογραφίες για την εξάρθρωση της τρομοκρατίας στη χώρα μας μετά τη σύλληψη του Σάββα Ξηρού το καλοκαίρι του 2002, στο λιμάνι του Πειραιά.

Με

καταγωγή από φτωχή πολυμελή οικογένεια της Αιτωλοακαρνανίας, γεννήθηκε στο Αγρίνιο το 1955 και αφού αποφοίτησε από τη Νομική σχολή το 1980 πέντε χρόνια αργότερα εισήλθε στο εισαγγελικό σώμα. Είναι παντρεμένος και πατέρας δύο παιδιών. Στα φοιτητικά του χρόνια δραστηριοποιήθηκε στις οργανώσεις της Aριστεράς.

Επί των ημερών του Στέλιου Παπαθεμελή στο υπουργείο Δημοσίας Τάξεως, το 1994 ορίστηκε επικεφαλής του επιστημονικού συμβουλίου του υπουργείου για θέματα τρομοκρατίας και το 1998 τοποθετήθηκε στη θέση του εισαγγελέα επόπτη των ερευνών της Αντιτρομοκρατικής.

Αυστηρός, προσηλωμένος στους στόχους των καθηκόντων του και με πάθος σχετικώς ασυνήθιστο για Έλληνα δημόσιο λειτουργό πρωταγωνίστησε στις έρευνες για τη τρομοκρατία . Με ήθος, διακριτικότητα και υψηλό αίσθημα ευθύνης ανέλαβε μια σειρά ειδικών αποστολών.

Το 1995 ως αντιεισαγγελέας ταξίδεψε στο Παρίσι, για να συναντήσει το φυλακισμένο τρομοκράτη Κάρλος, κατά κόσμον Ιλιτς Ραμίρεζ Σάντσες, γνωστό ως το διαβόητο «Τσακάλι», στον οποίο απηύθυνε ερωτήσεις σχετικά με τις γνώσεις του γύρω από την ελληνική τρομοκρατία. Για να ξεμπερδέψει το κουβάρι των επαφών ανάμεσα σε ελληνικές και ξένες τρομοκρατικές οργανώσεις τον Μάιο του 20002 μετέβη στο Βερολίνο για να πάρει κατάθεση από τη σύζυγο του Κάρλος, τη Μαγκνταλένα Κοπ.

Ωστόσο η μεγάλη επιτυχία που πιστώνεται στη καριέρα του είναι η προσωπική συμβολή του στην εξάρθρωσης της «17Ν». Τότε που αεικίνητος έγραψε εκατοντάδες ώρες ανακρίσεων στο Νοσοκομείου Ευαγγελισμός για όσο διάστημα νοσηλευόταν εκεί ο Σάββας Ξηρός. Λέγεται μάλιστα ότι έχει κερδίσει την εμπιστοσύνη του τραυματισμένου βομβιστή, με τον οποίο για αρκετά βράδια έκανε πολύωρες συζητήσεις όχι μόνο για τις κατηγορίες που τον βάρυναν αλλά και για θέματα ευρύτερου κοινωνικού ενδιαφέροντος.

Εκτός από την υπόθεση της «17 Νοέμβρη» ο Διώτης ασχολήθηκε με την υπόθεση του ΕΛΑ, ενώ τον Απρίλιο του 2004, έχοντας κάνει πλέον τον κύκλο του στην Αντιτρομοκρατική, επέστρεψε στην Εισαγγελία Πρωτοδικών της Αθήνας, όπου εξακολούθησε να ασχολείται με πολύ σοβαρές υποθέσεις. Ανάμεσά τους και η αυτοκτονία του Κωνσταντίνου Τσαλικίδη, στελέχους της Vodafone, μια υπόθεση που συσχετίστηκε με το σκάνδαλο των τηλεφωνικών υποκλοπών. Η υπόθεση τέθηκε στο αρχείο παρά τα έως τώρα αναπάντητα ερωτήματα.

Με παρόμοια εξονυχιστική προσήλωση ασχολήθηκε και με το διεθνές κύκλωμα αρχαιοκαπηλίας, όταν στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος είχε βρεθεί η περιβόητη βίλα Μιχαηλίδη στη Σχοινούσα. Για την υπόθεση αυτή συνεργάστηκε με τις ιταλικές αρχές και ταξιδέψει στη Ρώμη για να συγκεντρώσει πληροφορίες και χρήσιμα στοιχεία.

Χαρακτηριστικό της καριέρας του είναι ότι, κατά την εποπτεία των ερευνών της Αντιτρομοκρατικής, δημιούργησε καλές σχέσεις με το σύνολο σχεδόν του πολιτικού φάσματος της χώρας. Το 2004, ο Γιώργος Βουλγαράκης, ως υπουργός Δημόσιας Τάξης της κυβέρνησης Καραμανλή, υπέβαλε αίτημα προς το Ανώτατο Δικαστικό Συμβούλιο για την ανανέωση της θητείας του ως εποπτεύοντος των ερευνών για την τρομοκρατία. Το αίτημα του υπουργού δεν έγινε τότε δεκτό.

Εξάλλου όλοι γνώριζαν ότι από τις ημέρες της «17 Νοέμβρη» ο Διώτης έχει αποκτήσει πολύ καλές σχέσεις με το Μιχάλη Χρυσοχοΐδη όταν ο τελευταίος είχε τότε την ευθύνη του Υπουργείου Δημόσιας Τάξης. Όταν Μιχάλης Χρυσοχοΐδης ανέλαβε το υπουργείο Περιφερειακής Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας επί κυβέρνησης Γιώργου Παπανδρέου, ο μόλις συνταξιούχος, επικαλούμενος λόγους υγείας. από το Δικαστικό σώμα Γιάννης Διώτης διατέλεσε ειδικός σύμβουλος στο υπουργείο του στενού του φίλου.

Από εκεί κλήθηκε αργότερα να αναλάβει μία από τις πιο νευραλγικές θέσεις του υπουργείου Οικονομικών αντικαθιστώντας ως ειδικός γραμματέας του ΣΔΟΕ τον αναβαθμισμένο Γιάννη Καπελέρη. Θεωρήθηκε ότι ως σκληρό καρύδι ο διώκτης της τρομοκρατίας θα απέδιδε και ως επικεφαλής στο σαφάρι των Ράμπο του ΣΔΟΕ. Η συλλογή χρημάτων στα ταμεία του κράτους και η αγωνία της κυβέρνησης να πατάξει τη φοροδιαφυγή εκτιμάται ότι είχε ανατεθεί σε έμπειρα χέρια. Και η θητεία του στο πόστο, όπως ομολογείται, υπήρξε μάλλον θετική.

Αν και στην προσωπική του ζωή δεν είχε δώσει δικαιώματα για σχόλια και ο πρώην εισαγγελικός λειτουργός βρέθηκε στη δίνη της επικαιρότητας όταν τον Δεκέμβριο του 2009 ο 28χρονος γιος του επιχείρησε να αυτοκτονήσει πέφτοντας από τον 7ο όροφο του υπουργείου Δημοσίας Τάξεως. Είχαν προηγηθεί δημοσιεύματα στο Ίντερνετ που τον έφεραν να εργάζεται ως έμμισθος νομικός σύμβουλος του υπουργού Μιχάλη Χρυσοχοΐδη χωρίς να έχει πτυχίο Νομικής.

Το πλήγμα για τον πρώην εισαγγελέα ήταν βαρύ, παρότι ο τότε υπουργός είχε διευκρινίσει ότι ο Παναγιώτης Διώτης συμμετείχε αμισθί σε δύο επιτροπές για το άσυλο και την αναμόρφωση του Πειθαρχικού Δικαίου της Αστυνομίας μέχρι να λάβει το πτυχίο του από τη Νομική σχολή. Παρότι ο νεαρός Διώτης διέφυγε τον κίνδυνο, ο θόρυβος, η αρνητική δημοσιότητα καθώς και η αγωνία για την υγεία του παιδιού του επιβάρυναν τον πατέρα ο οποίος στο παρελθόν είχε υποβληθεί σε εγχείρηση καρδιάς. Δεν εγκατέλειψε, όμως, τη θέση του επιβεβαιώνοντας για μια ακόμα φορά πως ανήκει σε σκληρή πάστα ανθρώπου.

Σύμφωνα με τις ενδείξεις η θητεία του στο πόστο του ΣΔΟΕ ήταν αποδοτική τόσο επί ημερών Παπακωσταντίνου όσο και Βενιζέλου στο Υπουργείο Οικονομικών. Επίσης θεωρείται ότι ο Διώτης και ο Βενιζέλος είχαν από κοινού εντοπίσει πρόβλημα στη λίστα Λαγκάρντ, εκτιμώντας ότι ως προϊόν υποκλοπής αυτή είχε σοβαρά ζητήματα νομικής αξιοποίησης. Από αυτή την άποψη οι πολιτικοί αναλυτές κρίνουν ότι αμφότεροι θα έπρεπε να αντιμετωπίζουν από κοινού και με τα ίδια επιχειρήματα τις πιθανές αιτιάσεις εναντίον τους για το θέμα της λίστας. Ωστόσο οι σχέσεις τους είναι στο ναδίρ.

Το θέμα της αντικατάστασης του Γιάννη Διώτη στο πόστο του από τον μέχρι πρότινος προϊστάμενο της Εφορίας της Μεσσήνης, εικάζεται ότι ο πρώην εισαγγελικός λειτουργός το χρεώνει στο Βαγγέλη Βενιζέλο. Λίγες ώρες μετά τη συνεργασία του Δίωτη με τον νέο υπουργό οικονομικών της κυβέρνησης των τριών εταίρων, Γιάννη Στουρνάρα, ο επικεφαλής του ΣΔΟΕ πετάχτηκε κυριολεκτικά από το γραφείο του χωρίς να ληφθεί υπόψη ούτε το έργο του ούτε το συνεναιτικό του προφίλ. Ο ίδιος δεν είχε λάβει καμία προειδοποίηση για την απόφαση αυτή, ενώ ενημερώθηκε για την αντικατάσταση του από τα ΜΜΕ.

Τρεις μήνες αργότερα στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής που εξετάζει τη λίστα Λαγκάρντ, ο Γιάννης Διώτης υποστήριξε στην ότι «Ατύπως παρέλαβα τη λίστα από τον Γιώργο Παπακωνσταντίνου και ατύπως την παρέδωσα, καθώς δεν ήταν νόμιμο έγγραφο και δεν μπορεί να αποτελέσει στοιχείο δικογραφίας» Τόνισε ακόμα ότι έρευνες έγιναν κατά περίπτωση και κατάλογος δεν καταρτίστηκε ποτέ, γιατί ήταν καταγγελίες χωρίς συνάφεια. Και συμπλήρωσε ότι τώρα θα προχωρούσε σε διερεύνηση της λίστας.

Σήμερα στο υπόμνημά του ο Γιάννης Διώτης, που κλήθηκε σε εξηγήσεις και για το αδίκημα της νόθευσης εγγράφου πλην αυτών της υπεξαίρεσης και της παράβασης καθήκοντος για τα οποία έχει ήδη λογοδοτήσει, υποστηρίζει ότι ανέθεσε σε συνεργάτιδά του δικηγόρο να αντιγράψει το usb που του παρέδωσε ο τότε υπουργός Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου. Αρνείται ακόμα ότι αλλοίωσε το αρχείο και υποστηρίζει ότι μετά την επισκόπηση του περιεχομένου του ζήτησε να καταστραφεί το αντίγραφο ενώ ζητεί να γίνει πραγματογνωμοσύνη στο επίμαχο USB.