Ηνωμένες Πολιτείες της … Γερμανικής Ευρώπης

Με εμπειρίες όπως αυτές της Κύπρου, το όνειρο για τις «περιβόητες» Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης μοιάζει να ξεθωριάζει. Είναι έτσι όμως;

Το βέβαιο είναι ότι το όλο εγχείρημα αυτή την στιγμή φαίνεται να είναι στο «αέρα»: Και δείχνει έτοιμο να καταρρεύσει ανά πάσα στιγμή.

Σαφώς η διαδικασία της πλήρους ενοποίησης βρίσκεται σε ένα μεταβατικό -ίσως το πιο κρίσιμο και σκληρό- στάδιο, καθώς περνά μέσα από μια κρίση χρέους που όμοιά της δεν έχει υπάρξει στο παρελθόν. Και εδώ είναι που θα δοκιμαστούν

Αυτή την στιγμή εκείνο που βιώνει ο ευρωπαϊκός Νότος είναι μια πολεμική από τις πλούσιες χώρες του Βορρά -λέγε με Γερμανία- που θεριεύει τον αντιευρωπαϊσμό. Και επιπλέον αναβιώνει μνήμες από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, φορτίζοντας και συναισθηματικά τον «φτωχό» Νότο που όπως και τότε, έτσι και τώρα νοιώθει στο «πετσί» του τις βαρύτατες συνέπειες ενός πολέμου, αυτή την φορά οικονομικού.

Η Γερμανία είναι εμφανές ότι προσπαθεί να επιβάλει Σιδηρά Πειθαρχία, μέσα από στυγνούς αριθμούς, αδιαφορώντας για τις σοβαρότατες παράπλευρες απώλειες και τις ιδιαιτερότητες κάθε χώρας: Το Βερολίνο μάλιστα με τα όσα έχει σχεδιάσει και εφαρμόσει –με την συνεργασία εντέλει όλων των ευρωπαίων και της Ουάσιγκτον- σε Ελλάδα και τώρα σε Κύπρο έχει καταφέρει να κλονίσει ό,τι μέχρι σήμερα θεωρείτο –επενδυτικά- ασφαλές. Ομόλογα και καταθέσεις.

Και έχει πετύχει κάτι που μέχρι χθες φάνταζε παράδοξο: Είναι η μόνη χώρα της Ένωσης που ουσιαστικά καταφέρνει να δανείζεται ακόμη από τις αγορές με «λογικά» επιτόκια και να δανείζει όσες «πέφτουν» υπό το βάρος της κρίσης βγάζοντας ένα σεβαστό κέρδος.

Αυτή την στιγμή Ελλάδα, Πορτογαλία, Ιρλανδία λαμβάνουν «στήριξη» από τους ευρωπαίους φορολογούμενους και τις χώρες μέλη του ΔΝΤ, όχι από τις περιβόητες αγορές. Και έρχεται η σειρά της Κύπρου…

Θα έλεγε κανείς ότι αυτή η κατάσταση εξυπηρετεί την Γερμανία, εξ ου και προσπαθεί να την παρατείνει βάζοντας «φρένο» στις όποιες αναπτυξιακές πρωτοβουλίες: Όσο είναι ο «ισχυρός» δανείζεται προνομιακά και δανείζει ακριβά…

Πόσο μάλλον όταν έχει διαμορφωθεί μια κατάσταση του τύπου «μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα» όπως δείχνει και η εμπειρία της Κύπρου: Μέσα στο «μαντρί» σε τρώει η τρόικα –λέγε με και Γερμανία- έξω από το «μαντρί» ο λύκος..

Τον δρόμο ίσως τον δείχνει η Ιρλανδία: Μέσα από επώδυνες αλλαγές δειλά – δειλά βγαίνει στις αγορές και παίρνει πάλι τις τύχες της στα χέρια της. Βεβαίως και θα την ακολουθεί επί μακρόν το μνημονιακό χρέος, αλλά εάν καταφέρει να ζει με όσα βγάζει και να έχει και περίσσευμα τι την απασχολεί ποιος την δανείζει και που χρωστά; Θα έχει «πρόσωπο».

Και θα καταστεί ισότιμος συνομιλητής… Και αυτή είναι η Ένωση που επιδιώκει η Γερμανία, μία «άρια» οικονομική ένωση: Με άλλα λόγια Ηνωμένες Πολιτείες της …Γερμανικής Ευρώπης.