Ποιος είναι ο Νίκος Μαζιώτης

Ο 43χρονος, φερόμενος ως αρχηγός του Επαναστατικού Αγώνα, απασχολεί τις αρχές από το 1990.

Το 1990 δηλώνει ολικός αρνητής στράτευσης. Αρνείται να υπηρετήσει τη στρατιωτική και κάθε είδους εναλλακτική θητεία. Δικάζεται από το στρατοδικείο το 1991 και φυλακίζεται τέσσερις μήνες. Το 1992 συλλαμβάνεται ξανά. Πραγματοποιεί απεργία πείνας 51 ημερών και αποφυλακίζεται.

Στις καταλήψεις

Δυο χρόνια αργότερα, το 1994, συλλαμβάνεται στην κατάληψη της ΑΣΟΕΕ

ύστερα από έφοδο της αστυνομίας. Συμμετέχει στην κατάληψη του Πολυτεχνείου το 1995 και βρίσκεται ανάμεσα στους 500 συλληφθέντες. Υποστηρίζει τη συνειδητή συμμετοχή του και καταδικάζεται σε 12 μήνες φυλάκιση με αναστολή.

Στις 13 Ιανουαρίου 1998 συλλαμβάνεται από την Αντιτρομοκρατική Υπηρεσία, ύστερα από πολυήμερη παρακολούθηση. Εχει εντοπιστεί αποτύπωμά του στον εκρηκτικό μηχανισμό που είχε τοποθετηθεί στο υπουργείο Ανάπτυξης και δεν εξερράγη (6 Δεκεμβρίου 1997). Στο σπίτι του, στο Καματερό, βρίσκουν 10 κιλά εκρηκτικής ύλης και τρία όπλα. Κατηγορείται για «απόπειρα έκρηξης», «προμήθεια, κατοχή και κατασκευή εκρηκτικών υλών και βομβών» και για «διακεκριμένη κατοχή όπλων και εκρηκτικών». Την ευθύνη είχε αναλάβει τότε η οργάνωση «Αναρχικοί Αντάρτες Πόλης».

Μετά την αρχική άρνηση της κατηγορίας, ο Νίκος Μαζιώτης με επιστολή του στην «Ελευθεροτυπία», έχοντας σχεδόν συμπληρώσει 18 μήνες προσωρινής κράτησης, «αναλαμβάνει πλήρως τις πολιτικές ευθύνες των πράξεών του, σε ένδειξη αλληλεγγύης στον αγώνα των κατοίκων του Στρυμονικού κόλπου, ενάντια στην οικολογική καταστροφή που συντελείται από τις επενδύσεις της πολυεθνικής εταιρείας TVX GOLD».

«Οι Αναρχικοί Αντάρτες Πόλης είμαι εγώ. Μόνος μου κατασκεύασα και τοποθέτησα τον αυτοσχέδιο μηχανισμό στο υπουργείο Βιομηχανίας και Ανάπτυξης. Ο,τι βρέθηκε στο σπίτι της οδού Σπάρτης 13 είναι αποκλειστικά δικό μου. Δεν θεωρώ τον εαυτό μου ένοπλο αντάρτη, αλλά κοινωνικό αντάρτη. Αγωνίζομαι στο μέτρο των ατομικών μου δυνάμεων για την ανατροπή του Κράτους και του υπάρχοντος κοινωνικού καθεστώτος, χωρίς να απορρίπτω καμία μορφή δράσης ή να ιεραρχώ κάποια ως ανώτερη από κάποια άλλη», αναφέρει. Απορρίπτει τον ισχυρισμό των αρχών ότι «είχε πρόθεση να προκαλέσει κίνδυνο σε ανθρώπινες ζωές» και λέει σε δικαστές και ενόρκους ότι είχε σκοπό να προκαλέσει μικρές ζημιές στο υπουργείο και μόνο.

Καταδικάζεται πρωτόδικα σε 15ετή φυλάκιση. Η ποινή του μειώνεται. Αποφυλακίζεται μετά από 3,5 χρόνια, τον Αύγουστο του 2001.

Ο Μαζιώτης, γιος εφοριακού, το προηγούμενο διάστημα ήταν άνεργος και μόλις είχε βρει δουλειά σε ένα σιδηρουργείο. Ανάμεσα σε όσους είχαν προσαχθεί εκείνη την μέρα ήταν και η τότε 29χρονη Πόλα Ρούπα.

Καταγγέλλει την Αντιτρομοκρατική

Τον Ιανουάριο του 2004 καταγγέλλει «την πρόκληση ατυχήματος, με ενδεχόμενη συνέπεια το θανάσιμο τραυματισμό του» από μοτοσικλέτα της Αντιτρομοκρατικής, χωρίς πινακίδες, που τον παρακολουθούσε «(...) Το γεγονός ότι τραυματίστηκα ελαφρά πέφτοντας είναι θέμα τύχης και μόνο. Φαίνεται, λοιπόν, ότι η αντιτρομοκρατική, η οποία με παρακολουθεί "διακριτικά", κατά καιρούς περνάει εύκολα στο στάδιο της αδιάκριτης παρακολούθησης και από εκεί σε "παρακρατικές" μεθόδους. Η πρόκληση ατυχήματος με ενδεχόμενη συνέπεια το θανάσιμο τραυματισμό μου, δείχνει τη χωρίς όρια εκδικητικότητα των μηχανισμών ασφαλείας απέναντι σε αγωνιστές που οι φυλακές και οι διώξεις δεν μπορούν να νικήσουν. Η προσπάθειά τους να με τρομοκρατήσουν έχει ήδη αποτύχει», αναφέρει τότε στην επιστολή του.

Το Ιούνιο του 2007 με νέα επιστολή του στην «Ε» μεταξύ άλλων κάνει λόγο για «αδιάκριτη παρακολούθηση» της Αντιτρομοκρατικής, μετά την επίθεση εναντίον της αμερικανικής πρεσβείας, για «ιδιότυπη κατάσταση "φυλάκισης" και επιτήρησης», την οποία δεν σκοπεύει να αποδεχτεί, και για διαρροές προς τον Τύπο που σκοπό έχουν να τον καταστήσουν ύποπτο.

Τέσσερις μήνες μετά ο Νίκος Μαζιώτης καταγγέλλει τη βίαιη προσαγωγή του από το σπίτι του στα Άνω Λιόσια στο αστυνομικό τμήμα της περιοχής, χωρίς να του γνωστοποιήσουν το λόγο. Αστυνομικός τον χτυπά ενώ φορά χειροπέδες «μόνο και μόνο γιατί είναι αναρχικός». Στη συνέχεια μεταφέρεται στη ΓΑΔΑ, όπου του δηλώνουν πως είναι ύποπτος για ληστεία στο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο στο Ίλιον. Μετά έξι ώρες τον αφήνουν ελεύθερο, έπειτα από την αρνητική διαδικασία αναγνώρισης μαρτύρων.

Ο Επαναστατικός Αγώνας, με 15 χτυπήματα στο διάστημα 2003-2009, έκανε το ντεμπούτο του τον Σεπτέμβριο του 2003 με διπλή βομβιστική επίθεση στα κτήρια της πρώην Σχολής Ευελπίδων, την μέρα της απολογίας του Γιωτόπουλου.

Μαζιώτης και Ρούπα συλλαμβάνονται τον Απρίλιο του 2010, με την ΕΛ.ΑΣ. να ανακοινώνει ότι στο σπίτι τους στα Καλύβια Αττικής κατασχέθηκε σκληρός δίσκος με παλιές προκηρύξεις του Επαναστατικού Αγώνα, σχέδια προκηρύξεων για μελλοντικά τρομοκρατικά χτυπήματα, καθώς και χειρόγραφα προσχέδια προκηρύξεων. Θα αφεθούν, όμως, ελεύθεροι με περιοριστικούς όρους τον Οκτώβριο του 2011, καθώς είχε παρέλθει το 18μηνο της κράτησής τους.

Διαβάστε ακόμη

Συνελήφθη ο επικηρυγμένος Νίκος Μαζιώτης στο Μοναστηράκι