ΣΚΟΥΠΙΔΟΤΟΠΟΣ ΓΙΝΕΤΑΙ Ο ΥΜΗΤΤΟΣ

Χαβούζα πάει να γίνει ο προστατευόμενος από τη συνθήκη «Natura» Υμηττός, καθώς φορτηγά και λοιπά οχήματα μπαίνουν παράνομα τις νύχτες στη δασική περιοχή του και ξεφορτώνουν απορρίμματα, μπάζα και άλλα άχρηστα υλικά. Υψηλός είναι ο κίνδυνος πυρκαγιάς από τα εύφλεκτα υλικά. 

Οι κάτοικοι στους πρόποδες του Υμηττού είναι αγανακτισμένοι με την κατάσταση και μέσω των συλλογικών τους φορέων, όπως η Διαδημοτική Επιτροπή

για την Προστασία του Υμηττού, απευθύνουν έκκληση κατά παντός υπευθύνου, προκειμένου να επιλυθεί το τόσο σοβαρό πρόβλημα. Ο Δημήτριος Σουλιώτης, τέως νομαρχιακός και δημοτικός σύμβουλος, μέλος της Διαδημοτικής Επιτροπής για την Προστασία του Υμηττού, δηλώνει: «Στον Υμηττό υπάρχουν μεγάλες εστίες ρύπανσης, στην περιοχή Εργάνη, κοντά στο Θέατρο Βράχων, και στην περιοχή Κουταλά, στην οποία πριν τις καταγγελίες μας δραστηριοποιούνταν μία πλειάδα εργολάβων, οι οποίοι έκαναν “μαύρες” μεταφορές και άλλες εργασίες με αυτοκίνητα, όπως μεταφορά μπαζών, αλλά και στην Περιοχή 3, στη Β’ ζώνη του Υμηττού, που είναι ένας επικίνδυνος -δημοτικός- παράνομος σταθμός μεταφόρτωσης απορριμμάτων, εγκατεστημένος σε δασική έκταση».

Εκεί, σημειώνει ο Σουλιώτης, υπάρχουν και σειρά εγκαταστάσεων, που αφορούν τους απόμαχους του στρατού, όπως ένα βενζινάδικο κι ένα σούπερ μάρκετ, μία σχολή εκπαίδευσης στρατιωτικού νοσηλευτικού προσωπικού, καθώς και το στρατόπεδο ΣΑΚΕΤΑ. Πάνω μάλιστα από το στρατόπεδο, λέει, βρίσκεται μία βιομηχανία τσιμέντου που ανήκει στην εκκλησία, καθώς κι ένα σκοπευτήριο από παλιότερους αγώνες.

«Και το σκοπευτήριο, όπως και το εργοστάσιο τσιμέντου, είναι παράνομα, ανεγέρθηκαν δηλαδή, κατά παράβαση της νομοθεσίας που, από το 1978, έχει κηρύξει την Α’ και την Β’ ζώνη Υμηττού ως περιοχές προστατευόμενες. Οι στρατιωτικές εγκαταστάσεις θεωρούνται νόμιμες, διότι αυτές έχουν ειδικό νομοθετικό καθεστώς» υπογραμμίζει ο Σουλιώτης.

Η Εύη Κορακάκη, υπεύθυνη δασικών προγραμμάτων της WWF αναφέρει σχετικά: «Τα απορρίμματα αποτελούν πιθανές εστίες πυρκαγιάς, ειδικά τώρα το καλοκαίρι». Αυτό φαίνεται και μέσα από το ”Πυροσκόπιο”, την ειδική μελέτη μέσω διαδικτυακής εφαρμογής της WWF Ελλάς και του ΕΘΙΑΓΕ (Εθνικό Ίδρυμα Αγροτικής Έρευνας) για την παρακολούθηση των πυρκαγιών (www.oikoskopio.gr/pyroskopio/).

Όπως τονίζει η Κορακάκη, «ένα κομμάτι του Υμηττού, αυτό που ανήκει στον Βύρωνα, κάηκε το 2007. Σε περίπτωση που καεί ξανά, θα αργήσει πολύ να αναγεννηθεί το δάσος σε διάφορα σημεία του. Αυτό οφείλεται στο ότι δεν θα υπάρχουν πια σπόροι (σπέρματα) για να αναπτυχθεί ξανά το δάσος, ειδικά για τη χαλέπειο πεύκη (το γνωστό πεύκο, που ως επί το πλείστον υπάρχει στον Υμηττό), αν καεί ξανά σε διάστημα μικρότερο της 15ετίας, δύσκολα αναγεννιέται. Το είδαμε να συμβαίνει στο δάσος τη Κερατέας που κάηκε το 1985».

Οι κάτοικοι της περιοχής έχουν ενημερώσει με επιστολές τις αρμόδιες υπηρεσίες, τους αρμόδιους δήμους, το Δασαρχείο και το ΥΠΕΚΑ, ζητώντας την παρέμβαση των επιθεωρητών περιβάλλοντος και όπως δηλώνει ο κ. Σουλιώτης, «έχει μάλιστα