ΣΠΥΡΟΣ Χ. ΤΑΓΚΑΣ

Πίσω είναι ο «μεγάλος σεισμός»…

Ήταν τόσο ισχυρό το «μήνυμα» των εκλογών της 6ης Μαΐου που, προς το παρόν, είναι αδύνατο να προσεγγισθεί και να αναλυθεί ακόμη σε όλη του την έκταση. O «πολιτικός σεισμός», όμως, που προκλήθηκε, δεν ήταν, παρά μια πρώτη δόνηση, – ήγουν: ένα πρώτο κύμα, του «μεγάλου σεισμού» (!), που θα ακολουθήσει και θα ξεθεμελιώσει (sic), ως πραγματική συνθήκη, τον «βίο και την πολιτεία» της μεταπολίτευσης. Αυτό μπορεί να μην φαίνεται ακόμη ξεκάθαρα στον ορίζοντα λόγω και του «ειδικού προβλήματος» που

αντιμετωπίζει η χώρα τόσο, με την αδυναμία σχηματισμού κυβέρνησης, όσο, πολύ περισσότερο, με τον εγκλωβισμό, που έχει υποστεί με την υπογραφή των Μνημονίων και των δανειακών συμβάσεων. Ωστόσο, όμως, παρά τις όποιες διαφωνίες και αρνήσεις, είναι η πραγματικότητα.

Εκτιμάται, λοιπόν, με σαφήνεια ότι το αποτέλεσμα της Κυριακής δεν ήταν τίποτε άλλο από την ταφόπλακα του «παλαιού» πολιτικού συστήματος και, άρα, μια νίκη αυτού – τούτου που έρχεται: μια στρατηγικής, σημασία, επιτυχία του «νέου» που, ναι μεν, δεν έχει απόλυτα διαμορφωθεί, αλλά, το προσεχές διάστημα συνεχώς θα εμπλουτίζεται, θα κλιμακώνεται και θα γιγαντώνεται. Όθεν: ο πολιτικός χρόνος που ακολουθεί είναι, ακριβώς, η μετάβαση από το «παλιό» στο «νέο» με ότι αυτό συνεπάγεται σε πραγματικά γεγονότα. Αν, βεβαίως, αυτή – τούτη την στιγμή επιχειρήσουμε να ιχνηλατήσουμε την «πορεία προς το αύριο» και να θεωρήσουμε ότι θα συμβεί «αυτό κι αυτό!» ένα είναι το μόνο σίγουρο: θα κάνουμε λάθη από κεκτημένη ταχύτητα. Λάθη, δηλαδή, ολέθρια και με ιστορική σημασία.

Διότι, είναι ξεκάθαρο: όλα αυτά τα χρόνια έχει χαθεί τεράστιο πολιτικό κεφάλαιο και τώρα, με προσοχή και σύνεση, πρέπει (για να θυμηθούμε και τον Μ. Προύστ), τουλάχιστον, να… «ξανακερδηθεί ο Χαμένος χρόνος»! Ως εκ τούτου, η περίοδος που άρχισε την Κυριακή θα είναι μια μακρά περίοδος και, όπως όλες οι περίοδοι που ακολούθησαν «ζημιές ή και καταστροφές», θα είναι, αφενός, επώδυνη, αφετέρου, όμως, και πολύ δημιουργική. Κοντολογίς: Ομιλούμε εδώ, ουσιαστικά, για μια «οριακή στιγμή» της Δημοκρατίας μας: για μια πολιτική μεταβολή που ομοιάζει κατ’ αρχήν, με κείνη του 1974 ή με κείνη της εποχής που ακολούθησε την «εμφύλια σύρραξη». Σε πολιτικά χαρακτηριστικά, όμως, θα ομοιάζει περισσότερο με την «Αλλαγή του ’81», καθώς, τότε και μόνο τότε, οι παγιωμένοι πολιτικοί συσχετισμοί κατέρρευσαν, με αποτέλεσμα το ΠΑ.ΣΟ.Κ του Α. Παπανδρέου να καταλάβει την εξουσία. Φτάνει μόνο η σημερινή μεταβολή να μην της μοιάσει και να προχωρήσει, επιτέλους, στο χτίσιμο μιας πιο δίκαιης και πιο δημοκρατικής Πολιτείας.