Στο κόκκινο η πολιτική αντιπαράθεση

Ο ΣΥΡΙΖΑ αμφισβητεί έντονα τις δηλώσεις Στουρνάρα, που αποδίδει την αύξηση του δημοσίου χρέους στην ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, χαρακτηρίζοντάς τη συγκυριακή, αντιπαραβάλλοντας ως αιτίες την συνεχή λιτότητα και ύφεση, που «εκτίναξε το δημόσιο χρέος και διέλυσε την κοινωνία». Ακόμη αποδίδει στον

κ. Στουρνάρα πρόθεση υπογραφής νέου μνημονίου καταλήγοντας πως «Η πολιτικά απονομιμοποιημένη και κοινωνικά απομονωμένη κυβέρνηση Σαμαρά δεν έχει δικαίωμα να υπογράψει ένα νέο μνημόνιο. Ο λαός μας θα τους σταματήσει» .

Για το ίδιο ζήτημα η ΔΗΜΑΡ θεωρεί απαραίτητη την ελάφρυνση του χρέους με περικοπή μέρους του, χρονική μετακύλιση των ομολόγων και μείωση επιτοκίων. Παράλληλα ζητά επιτακτικά την δημιουργία ενός αναπτυξιακού προγράμματος, που θα αντιμετωπίζει την ύφεση και θα συμβάλλει στη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας.

Η συνάντηση για την κινητικότητα στο Μαξίμου δεν πέρασε επίσης απαρατήρητη. Ο ΣΥΡΙΖΑ κάνει λόγο για χαριστική βολή στο δημόσιο τομέα και τις κοινωνικές υπηρεσίες προς τους πολίτες. Η διαδικασία που ακολουθεί η κυβέρνηση για το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης δε συνιστά μεταρρύθμιση ή εξορθολογισμό αλλά διάλυση κάθε σπιθαμής κοινωνικού κράτους και κάθε δυνατότητας ανασυγκρότησης και ανόρθωσης της οικονομίας. Υπογραμμίζει πως το δημόσιο πρέπει να αποτελέσει εκείνο το εργαλείο στήριξης τόσο της ανάπτυξης και της επανεκκίνησης της οικονομίας και δεν αποτελεί το «τσιφλίκι» της κυβέρνησης και των δανειστών, για να το αποτελειώσουν.

Στο ίδιο μήκος κύματος κινείται και η ΔΗΜΑΡ, σημειώνοντας πως « Η κινητικότητα είναι απαραίτητη μόνο όταν αφορά την ορθολογική κατανομή του προσωπικού. Η σύνδεση της με τις απολύσεις οδηγεί στην απορρύθμιση» και ταυτόχρονα καλεί την κυβέρνηση να προχωρήσει σε διαπραγματεύσεις με τους δανειστές, αναδεικνύοντας το δημοσιονομικό κόστος που θα προκύψει από την αποδιοργάνωση των δημοσίων λειτουργιών.

Η Αγίου Κωνσταντίνου σχολίασε ακόμα και τις εξελίξεις στο θέμα της υγείας. Ζητά να μπει φρένο στο «πάρτι εις βάρος των οικονομικών του ΕΟΠΠΥ, μέσω κατευθυνόμενης και πλασματικής ζήτησης υπηρεσιών υγείας» και προτείνει να «γίνουν άμεσα υποχρεωτικά τα διαγνωστικά πρωτόκολλα, που θα μειώσουν τις δαπάνες διαγνωστικών εξετάσεων και τα θεραπευτικά πρωτόκολλα που θα μειώσουν κυρίως τις φαρμακευτικές δαπάνες, να αποτυπωθούν σωστά τα κλειστά ενοποιημένα νοσήλια και να συσχετισθούν στενά με τις ασθένειες και τις ιατρικές πράξεις και να καθιερωθούν πιστοποιητικά ποιότητας για όλους τους παρόχους υγείας συμπεριλαμβανομένων και των κρατικών δομών».