ΤΕΣΣΕΡΕΙΣ ΧΑΡΕΣ ΚΑΙ ΤΡΕΙΣ ΛΥΠΕΣ ΕΔΩΣΕ ΧΘΕΣ ΣΤΟΝ ΣΑΜΑΡΑ ΤΟ EUROGROUP

Δεν συνηθίζω να αναφέρομαι σε γραπτά μου, αλλά νομίζω πως σήμερα πρέπει να κάνω μία εξαίρεση. Πριν 20 ημέρες, στις 9 Νοεμβρίου, διακινδύνευσα την πρόβλεψη για το τι θα γίνει με τη δόση. Κόντρα σε αντιπολιτευτικές Κασσάνδρες ή χαλκεία της κυβερνητικής προπαγάνδας περιέγραψα βήμα βήμα τι θα συμβεί. Και νομίζω ότι, με μια βδομάδα καθυστέρηση, δικαιώνομαι απόλυτα. Το άρθρο κατέληγε λέγοντας ότι όσοι περιμένουν ραγδαίες πολιτικές εξελίξεις, πτώση της κυβερνήσεως κ.α. μπορούν να περιμένουν για αργότερα. Ίσως αξίζει να το ξαναδιαβάσετε (πατήστε εδώ).

Ας έρθουμε όμως στη χθεσινή απόφαση του Eurogroup.

Κατ’ αρχήν βγήκε πολύ αργά και δεν έχω προλάβει να δω και να μελετήσω το τελικό κείμενο. Και επειδή ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες, δεν θα ήθελα να εκτεθώ, παρασυρόμενος από τις πρώτες και βιαστικές σκιαγραφήσεις της απόφασης των ανταποκριτών των ελληνικών μέσων ενημέρωσης. Σίγουρα όμως η κυβέρνηση θα πρέπει, κατ’ αρχήν, να αισθάνεται ικανοποιημένη. Κινδύνευε να συντριβεί στις μυλόπετρες του ανταγωνισμού ΔΝΤ – Γερμανίας και τώρα έχει μία απόφαση την οποίαν, ανεξαρτήτως ενστάσεων, μπορεί να επικαλείται για να συνεχίσει την πολιτική της.

Από τις δηλώσεις του Γιούνκερ, του Ρεν και της Λαγκάρντ πρέπει να συγκρατήσουμε: Πρώτον, την πλήρη υποστήριξη που παρείχαν στην κυβέρνηση. Δεύτερον, την απόφαση να σταλεί μήνυμα στις αγορές ότι η Ελλάδα θα παραμείνει στην ευρωζώνη. Τρίτον, την πρόθεση των εταίρων μας να δημιουργηθεί αίσθημα ασφάλειας σε υποψήφιους επενδυτές. Τέταρτον, να θέσουν, όσο κι αν μας είναι δυσάρεστο, υπό άμεση εποπτεία και διαρκή έλεγχο τη χώρα προκειμένου να τηρήσει τις δεσμεύσεις της. Πέμπτον, να αποσαφηνίσουν, δυσάρεστο κι αυτό, ότι εφεξής ισχύει ρήτρα αναιρεσιμότητας στον δανεισμό. Έκτον, επίσης δυσάρεστο, δεν δίδεται οριστική λύση στο πρόβλημα της βιωσιμότητας του χρέους -παραπέμπεται για το μέλλον, αλλά, ευχάριστο αυτό, παρέχονται σημαντικές διευκολύνσεις° από την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, μέχρι τη μείωση των επιτοκίων, την παράταση αποπληρωμής τοκοχρεολυσίων, την επιστροφή κρατικών κερδών από τα ελληνικά ομόλογα και την επαναγορά ομολόγων. Έβδομον, η Ελλάδα έκανε αυτά που έπρεπε και οι εταίροι-δανειστές μας της το ανταπέδωσαν. Και οι δύο, προσώρας, φαίνεται ότι έκαναν αυτό που έπρεπε να κάνουν και τώρα η ευθύνη μεταφέρεται πάλι σε μας.

Από δω λοιπόν αρχίζουν και τα δύσκολα. Μέχρι στιγμής κάναμε τη μισή δουλειά, ψηφίσαμε τα μέτρα. Απομένει η άλλη μισή, η υλοποίησή της. Αυτά που ψήφισαν οι βουλευτές θα γίνουν πράξη; Αν όχι θα έχουμε κάνει μια τρύπα στο νερό. Μπορούν να γίνουν; Δύσκολα. Τώρα θα κριθεί και η ικανότητα της κυβέρνησης και η υπευθυνότητα της αντιπολίτευσης. Για να μπορέσει η χώρα να ανασάνει πρέπει να υπάρξει ανάπτυξη, να μειωθεί η ανεργία, να ξαναζεσταθεί η αγορά. Και για να ελπίζει ότι θα σταθεί στα πόδια της πρέπει το χρέος να καταστεί βιώσιμο. Όχι να θεωρηθεί, να καταστεί βιώσιμο. Διαφορετικά κοροϊδεύουμε τους εαυτούς μας. Μπορεί να καταστεί βιώσιμο; Δύσκολο.

Οι υποθέσεις που στηρίζονται οι