ΑΝΤΖΥ ΣΑΜΙΟΥ : "Σας μίλησα ποτέ για την αδερφή μου;"

Μέσα από την προσωπική της σελίδα στο Facebook, αποφάσισε η Άντζυ Σαμίου να μιλήσει για τις δυσκολίες που έχει περάσει η αγαπημένη της αδερφή, Λίτσα.

Η τραγουδίστρια “άνοιξε” την καρδιά της και με μια “επιστολή-εξομολόγηση”, την χαρακτήρισε “ηρωίδα” και αποκάλυψε πως παρόλο που οι γιατροί την είχαν ξεγράψει, εκείνη έζησε και δεν λύγισε ποτέ από τα “χαστούκια” της ζωής!

Μέσα από την προσωπική της σελίδα στο Facebook, αποφάσισε η Άντζυ Σαμίου να μιλήσει για

Η τραγουδίστρια “άνοιξε” την καρδιά της και με μια “επιστολή-εξομολόγηση”, την χαρακτήρισε “ηρωίδα” και αποκάλυψε πως παρόλο που οι γιατροί την είχαν ξεγράψει, εκείνη έζησε και δεν λύγισε ποτέ από τα “χαστούκια” της ζωής!

Η ίδια αναφέρει:

“Πρόκειται για τους ήρωες που γεννιούνται στη σκιά.. που από τη μέρα που γεννιούνται δηλώνουν την ανεξαρτησία τους και επιβιώνουν κι από μόνοι τους. Ούτε με αλυσίδες δεν μπορούσες να το κάνεις καλά αυτό το παιδί! Ο κόσμος να χάλαγε θα γινόταν το δικό της, ακόμη κι αν αυτό σήμαινε αρκετό... ξύλο  :)

Βέβαια για να περιγράψω τη ζωή και τον χαρακτήρα της χρειάζεται να γράψω ολόκληρο βιβλίο, γι' αυτό θα μείνω μόνο σε ένα σύντομο βιογραφικό που μόνο μια αδελφή (εγώ) μπορεί να κάνει. Περίπου δύο ετών το διαβολάκι μας, ανέβηκε χωρίς να το πάρει είδηση κανείς, σε ένα μηχάνημα που άφηνε καυτή άσφαλτο και πίσσα, και ταξίδεψε μερικά χιλιόμετρα, μέχρι που κάποιος καλός κύριος τη βρήκε και με μια βίτσα μας την έφερε πίσω... θυμόταν το δρόμο; Απίστευτο κι όμως αληθινό!

Άρχισε το κάπνισμα ερασιτεχνικά κάπου εκεί στα... 5 κλέβοντας τσιγάρα από την τσέπη του μπαμπά …και το ξύλο πήγαινε σύννεφο! Ήθελε να κάνει ό,τι έκαναν οι μεγάλοι, ίσως για να τραβήξει λίγη προσοχή, να πει «εε !! εδώ είμαι κι εγώ» αφού τα φώτα ήταν δυστυχώς πάντα πάνω μου...

Η σχέση της με το αντίθετο φύλο ήταν από τα 6-7 της επεισοδιακή!  Δεν άφηνε να περάσει αγόρι έξω από το σπίτι μας… το υποχρέωνε να κάνει το γύρο του τετραγώνου, αλλιώς έπεφτε ξύλο! Κι αν και ακούγεται αστείο, σας πληροφορώ πως τα κατάφερνε μια χαρά! Κανείς δεν μπορούσε να τα βάλει μαζί της στις κλωτσιές!

Ευτυχώς για όλους μας κάτι που πολύ της άρεσε να κάνει, ανάμεσα βέβαια στις διαολιές, ήταν να ασχολείται με τις κούκλες της! Είχε ολόκληρη οικογένεια από κούκλες, κι όλο πρόσθετε και νέα μέλη, που ζούσαν βέβαια σε ένα κουτόσπιτο! Κάπου εκεί στα 8-9 ξεκίνησε να τους ράβει ρουχαλάκια! Μανία με το ράψιμο και το σχέδιο!!!

Συνεχώς έραβε και οργάνωνε καλλιστεία κούκλας, που δυστυχώς ποτέ δεν έπαιρνε το βραβείο γιατί το έπαιρνα…εγώ... ναι ντρέπομαι τώρα που το λέω, αλλά πάντα έβρισκα ένα λόγο για να της κλέψω το βραβείο... :( Αυτή όμως δεν το έβαζε κάτω! Ανάμεσα στις ώρες που έκλεβε το ποδήλατο του καημένου του Πόντιου που έμενε δίπλα μας, για να κάνει καμιά βόλτα, και στις δουλειές του σπιτιού που την υποχρέωνε η μάνα μας για να την υποτάξει, έραβε, έραβε, έραβε και δημιουργούσε μικρές πολύχρωμες γκαρνταρόμπες! Ακόμη και τα