To σκοτεινό παρακράτος και ο Βαρδής Βαρδινογιάννης που αναζητά τον εντολέα της δολοφονίας του

Όπως αναφέρει το kourdistoportocali.com, ο Bαρδής Βαρδινογιάννης, ένας από τους πλέον ισχυρούς επιχειρηματίες μιας χώρας, η οποία βρίσκεται στην αιχμαλωσία των Μνημονίων αναζητεί τον εντολέα της δολοφονίας του, 23 χρόνια μετά, αυτό είναι αποκαλυπτικό του σκοτεινού παρακράτους που εξακολουθεί να κυβερνάει την Ελλάδα.

Ένα παρακράτος-Λερναία Ύδρα που φροντίζει να μένουν στο απυρόβλητο τα κάστρα του: Aπό τα «Nammos» της νύχτας ως τους κρατικούς οργανισμούς οι οποίοι ήταν και παραμένουν τα «ταμεία» του.

Το γεγονός ότι ο Χριστόδουλος Ξηρός ήταν ένας από τα μέλη της 17 ΝΟΕΜΒΡΗ που πήραν μέρος στην απόπειρα δολοφονίας του Βαρδή Βαρδινογιάννη την Τρίτη 20 Νοεμβρίου 1990, στις 9.20 το πρωί, πιθανολογούμε ότι είναι ένας από τους λόγους που ο δικηγόρος του επιχειρηματία-σύμφωνα με το ρεπορτάζ της Κατερίνας Κατή στην εφημερίδα των Συντακτών-ζήτησε από τον Ξηρό να του αποκαλύψει τον εντολέα της δολοφονίας.

Σημειώνουμε ότι ο Ξηρός στην πρώτη του απολογία-την οποία στην συνέχεια ανακάλεσε- ανέφερε ότι ο Γιάννης Σερίφης τον έφερε σε επαφή με τον Δημήτρη Κουφοντίνα, το 1983 κι έτσι εντάχθηκε στην Οργάνωση. Ο Σερίφης στον οποίο έχουν αποδώσει, τόσο οι Αρχές, όσο και μέλη της 17Ν, το παρατσούκλι Σαρδανάπαλος ήταν για δεκαετίες ο συνήθης ύποπτος της Αστυνομίας και των Αμερικανών για την συμμετοχή στην αρχική ομάδα της 17Ν και την εκτέλεση του Γουέλς. Το 1962, μετά το στρατό, πηγαίνει στη Γερμανία και αμέσως εντάσσεται στο συνεχιζόμενο αριστερό μετεμφυλιακό κίνημα της κοινότητας και των συνδικάτων. Βιομηχανικός εργάτης στην AEG, στη Μερτσέντες και αλλού. Οκτώβρη του ’77 γίνεται η συμπλοκή του Ρέντη. 11 μέρες αργότερα συλλαμβάνουν τον Σερίφη με την εξωφρενική για πολλούς κατηγορία ότι σκότωσε τον αδελφό του στενού φίλου του από τη Γερμανία, Μιχάλη Κασσίμη.

Η επιμονή των συνομωσιολόγων ότι ο Σερίφης βρισκόταν στον αρχικό πυρήνα της Οργάνωσης θα οδηγούσε αργότερα σε φαντασιακά σενάρια που ήθελαν την 17 ΝΟΕΜΒΡΗ υποχείριο της ανατολικογερμανικής Στάζι και των πρακτόρων της.

Ο άλλος λόγος για τον οποίο πιθανόν ο Βαρδής να επεδίωξε να βγει προς τα έξω -σ΄αυτή την συγκυρία- το γεγονός ότι αναζητεί τον εντολέα της δολοφονίας του να μην είναι άσχετο από τις σχέσεις κορυφαίων πολιτικών και επιχειρηματικής διαπλοκής που κρατάνε δεκαετίες αλλά απειλούν να είναι ο καταλύτης σε κρίσιμα ζητήματα του σημερινής οικονομικής και πολιτικής «επικαιρότητας».

Παίζει κάποιο ρόλο για την πρόσφατη εξέλιξη η χρονική συγκυρία;, αναρωτιέται η δημοσιογράφος Κατερίνα Κατή.

Μήπως (ο Βαρδινογιάννης) θέλει να περάσει ένα «μήνυμα» σε αποδέκτες που μόνο αυτός γνωρίζει, αδιαφορώντας για το ενδεχόμενο δημοσιοποίησης αυτής της κίνησης αλλά και για τον συμβολισμό της; Ποιος μπορεί άλλωστε -από τους παράγοντες των δικών που έγιναν σε πρώτο και δεύτερο βαθμό- να ξεχάσει τη φράση του «ήμουν άτυχος για να τους βρω, και τυχεροί αυτοί που δεν τους βρήκα»;

Μια φράση με εύλογο νόημα για την οποία ούτε ένας εκ των δικαστών του υπέβαλε τότε έστω και μία τυπική ερώτηση…

Μάλιστα ο Βαρδής Βαρδινογιάννης, και στο πρώτο δικαστήριο (2003) και στο Εφετείο (2006), είχε αναφέρει ότι μετά την επίθεση, από την οποία σώθηκε χάρη στη θωράκιση του αυτοκινήτου του και στη μη συντονισμένη πυροδότηση της βόμβας που είχε τοποθετηθεί σε σταθμευμένο Ι.Χ., έβαλε ανθρώπους που επί δύο χρόνια έψαχναν τους δράστες, χωρίς ωστόσο αποτέλεσμα.