Αφήστε τον Καραμανλή εκεί ψηλά που είναι!

Η προσπάθεια του πολιτικού συστήματος να βρει μια σανίδα σωτηρίας πίσω από τα βαριά ονόματα του Κωνσταντίνου Καραμανλή, του Ανδρέα Παπανδρέου και του Χαρίλαου Φλωράκη είναι αξιοθρήνητη.
Η χθεσινή εκδήλωση στο Μέγαρο Μουσικής προσπάθησε να χωρέσει τον αείμνηστο ιδρυτή της ΝΔ στο στενό κουστούμι μιας Ελλάδας που παραπαίει.
Ένα πολιτικό σύστημα που δεν συγκινεί και δεν εμπνέει, δανείζεται με τον πιο χυδαίο και

αγοραίο τρόπο λαοπρόβλητους ηγέτες μπας και μαζέψει κάνα ψηφαλάκι.
Αναρωτιέμαι τι σχέση έχει ο κος Τσίπρας με τον Κωνσταντίνο Καραμανλή και με ποιο πολιτικό βάρος αναλαμβάνει να κάνει κριτική για τον ιδρυτή της ΝΔ.

Άραγε οι σύμβουλοί του – πρώην κηπουροί του αείμνηστου Ανδρέα Παπανδρέου – δεν του έχουν εξηγήσει μέχρι που μπορεί κάποιος νεαρός να βάλει τον πήχη της πολιτικής κριτικής για προσωπικότητες που έχει δει μόνο μέσα από φωτογραφίες;

Άραγε δεν εξήγησε κανείς στους σημερινούς πολιτικούς αρχηγούς ότι ο Εθνάρχης έβγαζε “αμερικέν” φωτογραφίες γιατί είχε λαμπάδα κορμοστασιά και τεράστιο πολιτικό ανάστημα στο ΝΑΤΟ και στην Ευρωπαϊκή Ένωση;
Τελειώνοντας την ομιλία του στο Μέγαρο Μουσικής ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ αναρωτήθηκε - σε μια αποστροφή του λόγου του – πως θα αντιδρούσαν οι τρεις μεγάλοι Καραμανλής Παπανδρέου και Φλωράκης στην πρωτόγνωρη κατάσταση που ζει η χώρα και πρόσθεσε ότι ο Καραμανλής θα “στόλιζε τους ξένους με τα γαλλικά του”.
Όχι φίλε Αλέξη, λυπάμαι που θα το πω όμως αλλού είναι το θέμα. Είναι κοινή πεποίθηση πως αν ζούσαν οι τρεις μεγάλοι κατά πάσα πιθανότητα δεν θα γινόσουν ποτέ πρόεδρος του ΣΥΝ, θα ήσουν απλά ένας πρόεδρος δεκαπενταμελούς κάπου στη Γκράβα, ενώ οι υπόλοιποι σημερινοί πρόεδροι θα ήταν απλά “κηπουροί”.

Κύριοι, αφήστε τον Καραμανλή εκεί ψηλά που βρίσκεται, μην ακουμπάτε το όνομα του, γιατί αν σας ακούει είμαι βέβαιος ότι θα σκύβει το κεφάλι του και θα ψιθυρίζει με το μοναδικό του στυλ: “Δεν υπάρχει τίποτε δυσκολότερο από το να κυβερνήσεις τους Έλληνες. Και αυτό, γιατί, όλοι νομίζουν ότι είναι ικανοί για όλα”.