Ακροβασίες σε τεντωμένο σχοινί (και χωρίς δίχτυ ασφαλείας)

Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΚΕΜΠΕ

Αν μας αντέξει το σχοινί, θα φανεί στο χειροκρότημα, μόνο που το σχοινί έχει σπάσει προ πολλού και, όμως, το χειροκρότημα… αυξάνεται χωρίς κανείς από όσους χτυπάνε παλαμάκια να καταβάλλουν την παραμικρή ουσιαστική προσπάθεια για τη σωτηρία της χώρας. Κάπως έτσι περιγράφεται η κατάσταση, στον απόηχο της επίσκεψης Μέρκελ για οκτώ ώρες την περασμένη Τρίτη, τις δηλώσεις… αβρότητας των κοινοτικών εταίρων στο Eurogroup και του επικεφαλής της ΕΚΤ, Μάριο Ντράγκι.
Η ουσία είναι ότι η Ελλάδα, όπως

παραδέχτηκε η Γερμανίδα καγκελάριος, έπρεπε να είχε πάρει τη δόση των 31,5 δισ. ευρώ από τον περασμένο Αύγουστο, αλλά αυτό δεν θα συμβεί πριν από τον Νοέμβριο και πιθανόν ακόμη παραπέρα. Ήδη, η γαλλική εφημερίδα «Le Monde» προσάπτει ευθέως «έλλειψη θάρρους και υπευθυνότητας» στις ευρωπαϊκές αρχές, ενώ η Μέρκελ δήλωσε από το βήμα του Μεγάρου Μαξίμου ότι δεν είναι δασκάλα για να βαθμολογεί τις επιδόσεις των κρατών - μελών της Ε.Ε. και σε κάθε περίπτωση ότι λέγεται Άνγκελα και όχι… τρόικα.
Τα προφανή πολιτικά παιχνίδια της έχουν και βάθος και παρελθόν, καθώς η Γερμανία σε λίγους μήνες μπαίνει σε προεκλογική περίοδο και, ως εκ τούτου, δεν θα επιθυμούσε να καταλήξει όπως ο Στρος Καν που όταν ήλθε στην Ελλάδα τον Δεκέμβριο του 2010 δήλωνε στους Έλληνες: «Αγαπήστε με, γιατί είμαι ο γιατρός σας» για να καταλήξει λίγους μήνες αργότερα διασυρόμενος ως «εραστής της καμαριέρας»! Η ουσία είναι ότι η Ελλάδα δεν αντιμετωπίζει πρόβλημα τρέχουσας ρευστότητας για την κάλυψη των πάγιων λειτουργικών της αναγκών (εξάλλου υπάρχουν και οι δημοπρασίες εντόκων στις οποίες δανείζεται κάθε τόσο), όμως, όσο καθυστερεί η δόση, τόσο αναστέλλεται η πορεία έναρξης αναστροφής του κλίματος.

Μνήμες
Το σκηνικό που διαμορφώνεται σήμερα θυμίζει σε πολλά εκείνο του φθινοπώρου του 2011, όταν Παπανδρέου και Παπακωνσταντίνου περίμεναν μάταια τη δόση από τον Μάιο, πέρασε το καλοκαίρι με PSI 21%, ήρθε το φθινόπωρο με υπουργό Οικονομικών τον Βενιζέλο και τα νέα χαράτσια σε σπίτια, κεφαλικούς φόρους, ΦΠΑ και, τελικά, ο τότε πρωθυπουργός οδηγήθηκε στην έξοδο και η Ελλάδα στο αδιέξοδο της μεταβατικής κυβέρνησης που επέβαλε το δεύτερο μνημόνιο. Οι μνήμες είναι οδυνηρές, πλην όμως, όσο δεν δίδεται λύση στο μείζον ζήτημα της αναπτυξιακής ρευστότητας, τόσο η Ιστορία θα κινδυνεύει να επαναληφθεί όχι ως φάρσα, αλλά ως πραγματική τραγωδία.  Όσοι παρακολουθούν εκ του σύνεγγυς το ρεπορτάζ «κυβέρνηση – τρόικα» διαπιστώνουν εύκολα ότι ο οποιοσδήποτε αξιωματούχος, από τη Μέρκελ και τον Γιούνκερ μέχρι τον Ντράγκι της ΕΚΤ και τη Λαγκάρντ του ΔΝΤ, όταν αναφέρουν «περιμένουμε εναγωνίως την έκθεση της τρόικας» εννοούν ότι την έχουν πάρει στα χέρια τους και προσπαθούν να τη μεταστρέψουν προς το καλύτερο ή (πολύ πιθανότερο) προς το χειρότερο για την Ελλάδα.

Τα hedge funds
Τα κερδοσκοπικά κεφάλαια, από την πλευρά τους, κάνουν πάρτι διεθνώς, γι’ αυτό και οι «Finacial Times» σημειώνουν με έμφαση ότι «κάποια “ατρόμητα” hedge funds επιστρέφουν στα ελληνικά κρατικά ομόλογα. Η τιμή