Απόγονοι ανδρών επιφανών ή «παιδιά ενός κατώτερου θεού»;

Του Χάρη Αποστολόπουλου

Αρχαιοελληνικός πολιτισμός και ελληνική φιλοξενία ή νεοελληνική μιζέρια που προέρχεται από την κρίση; Κοσμοπολίτικες παραλίες ή μια κοινωνία βουτηγμένη στο «σπιράλ» του μνημονιακού χάους; Ηλιος, Ακρόπολη και καταγάλανα νερά ή μήπως φτώχεια, εξαθλίωση και απάτη στα κρυφά; Τα διλήμματα

αυτά «στροβιλίζονται» στο μυαλό των τουριστών που αναρωτιούνται αν αξίζει να μας επισκεφθούν, παρά τα όσα αρνητικά ακούγονται για τη χώρα μας.

Αν και οι τελευταίοι υπολογισμοί για τον ελληνικό τουρισμό είναι ιδιαίτερα ευοίωνοι, αποτελεί κοινό μυστικό πως η εικόνα μας προς τα έξω έχει «τσαλακωθεί», ενώ το κύρος μας έχει δεχθεί ισχυρότατο πλήγμα. Αλήθεια, πώς νιώθουν και πώς μας αντιμετωπίζουν οι τουρίστες –και κυρίως οι Γερμανοί και οι υπόλοιποι Κεντροευρωπαίοι– που ήδη πάτησαν το πόδι τους στη γη του ξένιου Διός;

Είναι γεγονός πως η ύφεση, στην οποία βρίσκεται η χώρα μας, οδηγεί ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας στο να αντιπαθεί σφόδρα τους τροϊκανούς και να αντιτάσσεται στην κεντροευρωπαϊκή οικονομική πολιτική. Την ίδια στιγμή, σημαντική μερίδα ελληνικών και γερμανικών ΜΜΕ καταφέρονται εναντίον της καγκελαρίου Μέρκελ και του ελληνικού λαού αντίστοιχα, ενώ δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που και πολιτικοί ειρωνεύονται και χλευάζουν τις «επιδιώξεις» της απέναντι πλευράς.

Παράλληλα, κυβέρνηση και αντιπολίτευση συναντώνται ιδεολογικά (ένα ιδιαίτερα σπάνιο φαινόμενο) στη διεκδίκηση του κατοχικού δανείου και των πολεμικών αποζημιώσεων για τις καταστροφές, τις δηώσεις, τις εκτελέσεις και τις μεταφορές Ελλήνων στα στρατόπεδα – κολαστήρια των Ναζί, που απέφερε η γερμανική Κατοχή.

Ολα αυτά κάνουν τις σχέσεις του ελληνικού και του γερμανικού λαού να δείχνουν πιο τεταμένες και ανταγωνιστικές από ποτέ. Το μόνο σίγουρο είναι πως όσοι επισκέπτονται τη χώρα μας θα νιώθουν αναμφίβολα «έξω από τα νερά τους».

«Κουμπωμένοι»

«Οι περισσότεροι τουρίστες που επισκέπτονται τη χώρα μας, και κυρίως οι Γερμανοί και οι υπόλοιποι Βόρειοι, έρχονται “κουμπωμένοι” και τις περισσότερες φορές δεν μας λένε εύκολα τη χώρα καταγωγής τους γιατί φοβούνται πως ίσως τους επιτεθούμε!», δηλώνει χαρακτηριστικά στο «Π» η κ. Μαριλίζα, ιδιοκτήτρια μαγαζιού στην οδό Πανδρόσου στην Πλάκα. «Οι Γερμανοί, κυρίως, δεν μιλάνε εύκολα και ακόμα κι αν μιλήσουν, το κάνουν αυστηρά και μονολεκτικά», συμπληρώνει.

Ωστόσο, δεν είναι μόνο αυτό, αλλά υπάρχουν και περιπτώσεις –μεμονωμένες βέβαια– που παρουσιάστηκαν όχι μόνο απρόσιτοι και «μαζεμένοι», αλλά και επιθετικοί. Ο κ. Σταύρος, γεννημένος και μεγαλωμένος μέχρι τα 20 του χρόνια στη Γερμανία και υπάλληλος σε γνωστό εμπορικό κατάστημα της Πλάκας, μοιράζεται μαζί μας την εξής ιστορία: «Είχε μπει ένας πελάτης στο κατάστημα και από το παρουσιαστικό και τα λεγόμενά του κατάλαβα πως είναι Γερμανός. Τον πλησίασα, λοιπόν, για να τον εξυπηρετήσω στα γερμανικά, αλλά με έδιωξε, λέγοντάς μου με αναιδή τρόπο να μην τον ενοχλώ. Οταν επιχείρησα ευγενικά να του εξηγήσω πως ήμουν εκεί απλά για να τον βοηθήσω, και μάλιστα στη μητρική του γλώσσα για να νιώσει οικεία, αυτός –σε πολύ επιθετικό τόνο– μου είπε “Μη μου μιλάς είπα! Κaffir!”».

Ο όρος αυτός, στα ελληνικά θα μπορούσε να αποδοθεί ως «σκλάβος» ή «δούλος», μια λέξη που χρησιμοποιείται από τους Γερμανούς υποτιμητικά, «όπως ακριβώς χρησιμοποιούν το “nigger” οι Αμερικανοί για τους έγχρωμους», μας εξηγεί ο κ. Σταύρος. Παράλληλα, σημειώνει πως αρκετοί βλέπουν με υπεροψία τους Ελληνες λόγω της καταγωγής τους, αλλά κυρίως λόγω των προβλημάτων που αντιμετωπίζουμε, ωστόσο, ελάχιστοι το δείχνουν έμπρακτα γιατί φοβούνται την αντίδρασή μας.

Βέβαια, αυτό δεν ισχύει για όλους τους Γερμανούς. Εκπρόσωπος των ξεναγών λέει στο «Π» πως οι περισσότεροι τουρίστες της κεντρικής Ευρώπης είναι υψηλού μορφωτικού επιπέδου, αρκετά «διαβασμένοι» σχετικά με τα μνημεία και τα αξιοθέατα και λατρεύουν την ιστορία και τον πολιτισμό μας.

Μειοψηφία

«Είναι ελάχιστα τα παραδείγματα των τουριστών από τις χώρες αυτές, που πιστεύουν στο δόγμα των Αρίων και υποβαθμίζουν τους Νοτιοευρωπαίους και αυτά απαντώνται στους πιο ηλικιωμένους. Το αισιόδοξο είναι πως πληθώρα νεαρών Γερμανών, Ολλανδών και Αυστριακών, δεν αναμασούν την προπαγάνδα κατά του Νότου που τους γίνεται, θεωρούν τη Μέρκελ ακραία και προκλητική, ενώ δηλώνουν δυσαρεστημένοι από την πολιτική της», αναφέρει χαρακτηριστικά.

Ωστόσο, όπως μάθαμε από κύκλους γνωστού ταξιδιωτικού γραφείου, συγκριτικά με τους Σκανδιναβούς ή τους Αμερικανούς, αποδεικνύονται αρκετά πιο «σφιχτοχέρηδες» και δύσκολα «αφήνουν» χρήματα. Οι τουρίστες της κεντρικής Ευρώπης και ιδίως αυτοί της Γερμανίας δείχνουν να διχάζονται και φαίνεται πως υπάρχουν «δυο μέτρα και δυο σταθμά» για τη χώρα μας. Οι πιο πολιτισμένοι και λιγότερο εμπαθείς μάς θεωρούν ισότιμους Ευρωπαίους εταίρους, γνωρίζουν πως η οικονομική ύφεση δεν οφείλεται τόσο στους πολίτες, όσο σε λανθασμένους πολιτικούς χειρισμούς, ενώ δηλώνουν λάτρεις του αρχαίου ελληνικού πνεύματος.

Δύσκολο να δείχνει κανείς μεγαλοθυμία…

Πρόβλημα υπάρχει με τους τουρίστες που μας θεωρούν «παιδιά ενός κατώτερου θεού» και με κάθε ευκαιρία επιδεικνύουν το μένος που τρέφουν προς τη χώρα μας. Οφείλουμε να παραδεχθούμε πως δεν είναι εύκολο να δείξουμε μεγαλοθυμία στους Γερμανούς. Δεν είναι λίγα, άλλωστε, τα όσα έχουμε περάσει: Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος, Κατοχή, πολιτική λιτότητας Μέρκελ, πρόσφατος αποκλεισμός από το Euro 2012… Ωστόσο, πρέπει να έχουμε κατά νου πως τα γερμανικά ΜΜΕ «βομβαρδίζουν» καθημερινά τον Νότο με τόνους «λάσπης» και οι πολιτικοί τους δεν μιλούν με κολακευτικά λόγια για τη χώρα μας. Αυτό δυσχεραίνει περαιτέρω την «άνθηση» του φιλελληνικού στοιχείου και κάνει τους Γερμανούς να μας αντιμετωπίζουν με καχυποψία.

Ποιος ξέρει, ίσως στη θέση τους να συμπεριφερόμασταν ακόμα χειρότερα… Αν η σκέψη αυτή δεν σας αρκεί για να τους δικαιολογήσετε έστω και στο ελάχιστο, τότε μπορείτε να σκεφτείτε τις γερμανικές μπίρες, τα λουκάνικα Φρανκφούρτης, τον Otto Rehhagel και… τη Heidi Klum!