Ελλάδα και Κύπρος θα έχουν ρόλο στις εξελίξεις στην Ανατολική Μεσόγειο

Του Χρήστου Καπούτση

Η τρομοκρατική επίθεση με παγιδευμένα αυτοκίνητα στη τουρκική μεθοριακή πόλη Ρεϊχανλί, κοντά στα σύνορα με τη Συρία, που κόστισε τη ζωή σε 43 ανθρώπους, ίσως να είναι αφετηρία πολύ σημαντικών πολιτικο-διπλωματικών και στρατιωτικών εξελίξεων.

Ο Πρωθυπουργός της Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν δηλώνει ότι οι υπεύθυνοι είναι, ή το καθεστώς Ασάντ ή οι Κούρδοι που διαφωνούν με τις συμφωνίες του ΡΚΚ με τον Τουρκική Κυβέρνηση . Σκληρές δηλώσεις έχει κάνει και ο ΥΠΕΞ της Τουρκίας Α. Νταβουτογλου, αφήνοντας να εννοηθεί,

ότι το καθεστώς της Συρίας, είναι ανάμεσα στους βασικούς υπόπτους, για την πολύνεκρη βομβιστική επίθεση στην τουρκική πόλη.
Βέβαια σε αυτές τις περιπτώσεις, είναι πολύ δύσκολο να βγάλει κανείς ασφαλή συμπεράσματα, αφού υπάρχουν πολλές σκοτεινές πτυχές, που πιθανότητα να απολήγουν στη δράση Μυστικών Υπηρεσιών, αλλά και ανεξέλεγκτων τρομοκρατικών οργανώσεων.

Όμως, το καθεστώς της Δαμασκού, δύσκολα θα έδινε το «πράσινο φως» για τέτοιες ενέργειες, γιατί έτσι, θα προκαλούσε τη διεθνή στρατιωτική επέμβαση και την ανατροπή του ΆΣΑΝΤ, τη στιγμή μάλιστα, που οι καθεστωτικές δυνάμεις προελαύνουν σημειώνοντας στρατιωτικές επιτυχίες σε βάρος των αντικαθεστωτικών δυνάμεων.
Οι αντικαθεστωτικοί, που μάχονται το καθεστώς ΆΣΑΝΤ, επιθυμούν περισσότερο από τον οποιονδήποτε, τη δυτική επέμβαση, ώστε να αποτραπεί το ενδεχόμενο να υποστούν στρατιωτική ήττα, από τις καθεστωτικές δυνάμεις του ΑΣΑΝΤ. Μάλιστα κάποιοι από αυτούς δηλώνουν και ενοχλημένοι , για τη διστακτικότητα της Δύσης να επέμβει στρατιωτικά στη Συρία. Αλλά και η Τουρκία, είναι μεταξύ των κρατών που στηρίζουν τις αντικαθεστωτικές δυνάμεις, που επιδιώκουν τη διεθνή στρατιωτική δράση στη Συρία και την ανατροπή του Άσαντ.

Γενικά, είναι σε εξέλιξη μια έντονη κινητικότητα , πολιτική, διπλωματική, στρατιωτική και επικοινωνιακή, με επίκεντρο τη Συρία.
Ο Βρετανός πρωθυπουργός Ντειβιντ Καμερον πήγε στο θέρετρο Σότσι στην μαύρη θάλασσα, όπου συναντήθηκε με τον πρόεδρο της Ρωσίας Βλ. Πουτιν και συζήτησαν, για την κατάσταση στη Συρία.
Ο αμερικανός Υπουργούς Άμυνας ΤΣΑΚ ΧΕΙΓΚΕΛ, δήλωσε , ότι θεωρεί, πολύ πιθανόν, το καθεστώς ΑΣΑΝΤ, να έχει κάνει χρήση χημικών όπλων.
Ο Τούρκος πρωθυπουργός Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν σε συνέντευξή του στο αμερικανικό τηλεοπτικό δίκτυο NBC News, δήλωσε ότι: « Η Συρία έχει χρησιμοποιήσει χημικά όπλα και έχει “υπερβεί εδώ και αρκετό καιρό” την κόκκινη γραμμή για την οποία είχε κάνει λόγο ο πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών.
Η αμερικανική εφημερίδα «Wall Street Journal», επικαλούμενη πηγές του Πενταγώνου οι οποίες αναφέρουν, πως οι Ισραηλινοί έχουν ενημερώσει τους Αμερικανούς, ότι επίκειται η παράδοση αντιαεροπορικών συστημάτων S-300PMU2 από τη Ρωσία στη Συρία!
Ο Υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ ΤΖΟΝ ΚΕΡΙ πήγε στη Μόσχα και δήλωσε ότι, ενδεχόμενη πώληση στρατιωτικού υλικού στη Συρία είναι πράξη «αποσταθεροποιητική», για ολόκληρη της περιοχή της Μέσης Ανατολής.
Από τη Βαρσοβία, ο Ρώσος ΥΠΕΞ Σεργκέι Λαβρόφ δήλωσε ότι η Ρωσία δεν σχεδιάζει να πουλήσει στη Συρία ένα προηγμένο σύστημα αεράμυνας, διαψεύδοντας τις σχετικές πληροφορίες μέσων ενημέρωσης. Ανεπίσημες πληροφορίες αναφέρουν για την επίτευξη συμφωνίας ΗΠΑ-ΡΩΣΙΑΣ, για πολιτική λύση στη Συρία, με αποχώρηση του Μ.ΑΣΑΝΤ από την εξουσία.
Τις τελευταίες μέρες μετέχει ενεργά και η Ισραηλινή Πολεμική Αεροπορία, που βομβαρδίζει επιλεγμένους στόχους εντός της Συρίας. Οι Ισραηλινοί ισχυρίσθηκαν ότι στοχοποίησαν θέσεις με βαλλιστικά βλήματα εδάφους-εδάφους Fateh-110, τα οποία προορίζονταν να μεταφερθούν στη στρατιωτική πτέρυγα της Hezbollah στο Λίβανο. Κανείς όμως δεν μπορεί να βεβαιώσει, ότι αυτή ήταν η πραγματική αιτία και ότι δεν πρόκειται, για μια σχεδιασμένη επιχείρηση, που στόχευε στην πτώση του καθεστώτος Assad.
Η ενεργός ανάμιξη της Ρωσίας , των ΗΠΑ, της Βρετανίας, του Ιράν , της Τουρκίας και του Ισραήλ στην πολυδιάστατη και αιματηρή κρίση στη Συρία, συνιστά κομβικό- αφετηριακό σημείο Κοσμογονικών γεωπολιτικών εξελίξεων, στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου. Είναι απόλυτα δικαιολογημένη η ανησυχία που εκφράζει μέσω ανακοίνωσής του το Ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών: « Η συνεχιζόμενη αιματοχυσία και η απουσία άμεσων προοπτικών διεξόδου από την κρίση, σε συνδυασμό με τις πρόσφατες εξελίξεις εντείνουν τον κίνδυνο για διάχυση της σύρραξης εκτός των συνόρων της Συρίας.»
Πάντως, αυτή η πολιτικο-διπλωματική κινητικότητα, αποτελεί ισχυρή ένδειξη, ότι το ενδεχόμενο μιας διεθνούς στρατιωτικής επέμβασης στη Συρία, είναι πλέον εξαιρετικά πιθανό.
Το δύσκολο είναι ότι, κανείς δεν μπορεί να προβλέψει , αν θα σταματήσουν οι στρατιωτικές επιχειρήσεις με την πιθανή πτώση του Σύρου Μονάρχη Μπασαρ ΑΛ. Άσαντ. Η επόμενη μέρα στη Συρία, πιθανόν να κρύβει οδυνηρές εκπλήξεις για τη Δυτική Συμμαχία (ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-Ε.Ε.), έτσι ώστε, να καθίσταται αναγκαία η συνέχιση των στρατιωτικών επιχειρήσεων. Και μάλιστα, όχι μόνο στην επικράτεια της Συρίας, αλλά να επεκταθεί η στρατιωτική δραστηριότητα και στο Ιράν!!!
Είναι προφανές ότι, η Ελλάδα και η Κύπρος, θα έχουν ρόλο στις εξελίξεις στην Ανατολική Μεσόγειο, ακόμη και στην περίπτωση που οι Κυβερνήσεις σε Αθήνα και Λευκωσία, επιθυμούν να απέχουν!!
Η Ελληνική Κυβέρνηση, ευθυγραμμίστηκε πλήρως με την Ε.Ε. και τάχθηκε υπέρ της πτώσης του καθεστώτος Άσαντ. Ποιοι όμως συγκροτούν τις αντικαθεστωτικές δυνάμεις; Είναι φανατικοί ισλαμιστές που έχουν σχέσεις με την ΑΛ-ΚΑΙΝΤΑ, είναι μισθοφόροι τζιχαντιστές και οι Ταξιαρχίες Σουνιτών που χρηματοδοτούνται από το Κατάρ και την Σαουδική Αραβία. Άραγε, ποια μεταχείριση επιφυλάσσουν όλοι αυτοί στους Έλληνες και στους Ορθόδοξους Χριστιανούς, που κατοικούν στην Συρία; Από την άλλη πλευρά, φυσικά και δεν θα μπορούσε η Ελλάδα να υποστηρίζει τον Δικτάτορα ΑΣΑΝΤ, το Μπααθικό κόμμα και την μειοψηφία των Αλαουιτών, που έχουν επιβάλει ένα ανελεύθερο και καταπιεστικό καθεστώς στη Συρία.
Σε κάθε περίπτωση, η απόφαση για διεθνή στρατιωτική επέμβαση στη Συρία, είναι εξαιρετικά δύσκολη και ριψοκίνδυνη.
Το ενδεχόμενο στρατιωτικής επέμβασης στη Συρία θέτει, εκτός από την αυτονόητη ετοιμότητα πολεμικής δράσης και άλλα προβλήματα ανθρωπιστικού χαρακτήρα. Θα πρέπει να αντιμετωπιστούν θέματα, όπως της μεταφοράς αμάχων από τις εμπόλεμες ζώνες, αλλά και της μεταφοράς ανθρωπιστικής βοήθειας, σε αποκλεισμένες περιοχές. Σε αυτού του είδους τις επιχειρήσεις πρωταγωνιστικός είναι ο ρόλος των Πολεμικών Ναυτικών χωρών της Ευρώπης και του ΝΑΤΟ.
Η εναέρια επιτήρηση και η διασφάλιση των θαλασσίων οδών, στην Ανατολική Μεσόγειο, αναδεικνύουν τον κεντρικό ρόλο , της αεροναυτικής βάσης της Σούδας.
Το ελληνικό ΓΕΕΘΑ και ιδίως το Πολεμικό Ναυτικό, αναμένεται να έχουν συμμετοχή σε επιχειρήσεις ναυτικής επιτήρησης, αλλά και σε ανθρωπιστικές αποστολές, όπως συνέβη πρόσφατα στις περιπτώσεις του Λιβάνου και της Λιβύης.
Καταλήγοντας επισημαίνουμε ότι, οι συγκρούσεις στη Συρία έχουν προκαλέσει μεγάλη ανθρωπιστική καταστροφή, αφού περισσότεροι από 65 χιλιάδες άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους και περίπου 1.650.000 είναι οι πρόσφυγες.