Γράμμα προς τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξη Τσίπρα…

Αγαπητέ Alexis,

Θέλω να σου εκφράσω τη χαρά μου και ταυτόχρονα να σου δώσω τα θερμά μου συγχαρητήρια για τη συνέπεια της στροφής σου προς την (άγρια) Δύση! Είναι πραγματικά έντιμο και ειλικρινές που έχεις το θάρρος να λες ότι λες από τώρα και όχι μετά, αφού έρθεις (αν έρθεις) στην εξουσία, για τις ΗΠΑ και τον αγαπητό μας πλανητάρχη, Ομπάμα, όπως το πολιτικό σου πρότυπο, ο Αντρέας. Βέβαια, δεν ξέρω αν μέσα στις κλειστές συναντήσεις που είχες με τους επιτελείς του, εκεί την αντίπερα όχθη του ατλαντικού, δεσμεύθηκες ότι η ενέργεια

θα συναινέσεις ή και θα πιέσεις τον Αντώνη, αν χρειαστεί, για να πάει αποκλειστικά σε εταιρίες αμερικανικών συμφερόντων και όχι μονοπωλιακά στην Ρωσία…

Όχι, δεν ήθελα να στο θυμίσω και να σε τρομάξω… Αλλά έχεις κι εκεί ζητήσει να πας και πλέον το έχεις ανακοινώσει! Δεν ξέρω γιατί άργησες 8 μήνες, αλλά κάλιο αργά παρά ποτέ. Εκτός κι αν άλλαξες πάλι γνώμη… Και δεν πας! Τι αριστερός θα είσαι όμως, αν δεν επισκεφθείς την Ρωσική Ομοσπονδία; Φυσικά, θα με ενθουσιάσεις ακόμη περισσότερο αν και στον πρόεδρο Πούτιν τού πεις πόσο κοντά στις απόψεις και τις πολιτικές του βρίσκεσαι. Εδικά αν του εκδηλώσεις τα συναισθήματα αγάπης που έδειξες και στον πρόεδρο Ομπάμα… Εύχομαι όμως την ώρα που θα είστε μακριά από τις κάμερες και τα φώτα της δημοσιότητας να μην του πεις ότι λες σε όλους τους Έλληνες συνδικαλιστές. Δεν είναι καλό να παίζεις κανείς έτσι, μεταξύ Ρώσων και Αμερικάνων, γιατί στο τέλος πάντα έχει την τύχη που είχε και ο Γιώργος Καρατζαφέρης… Ο οποίος μπορεί ποτέ να μην έφτασε τα τελευταία ποσοστά σου, αν και αμελητέα δεν ήταν ούτε τα πάλαι ποτέ δικά του, όμως στο Μέγαρο Μαξίμου έζησε μεγάλες στιγμές… έστω και για ένα φεγγάρι! Αλλά τελικά δεν ισορρόπησε… έπεσε απότομα και απ’ το σχοινί και απ’ το καλάμι!

Εκτός κι αν φοβήθηκες μην πάθεις ότι ο Κώστας Καραμανλής από τους «φίλους» Αμερικάνους… Και είπες καλύτερα Alexis και σύντομα νέο-μνημονιούχος Πρωθυπουργός, παρά Αλεξ(έγιεφ), οπότε «άνεργος πολιτικός», αλλά και ίσως πρώην πρόεδρος κόμματος…

Λοιπόν, πραγματικά ανυπομονώ να σε δω δίπλα στον Πρόεδρο Πούτιν και να σ’ ακούσω να μιλάς για τις ΔΕΠΑ – ΔΕΣΦΑ…

Με αγάπη και τιμή, η «Φ» σου.