Κενό εμπιστοσύνης…

Το πρόβλημα της Ελλάδας δεν είναι το χρηματοδοτικό κενό 2014-2017.

Πρόβλημα της χώρας είναι το αβυσσαλέο χάσμα εμπιστοσύνης.

Η Ελληνική Δημοκρατία, οι εκπρόσωποί της, τα θεσμικά της όργανα, τα φυσικά και νομικά πρόσωπα με ελληνική καταγωγή, διεθνώς δεν εμπνέουν πλέον εμπιστοσύνη.

Η Ευρώπη αλλάζει και οι Ευρωπαίοι ηγέτες δεν είναι σίγουροι ότι η Ελλάδα έχει την διάθεση και την αποφασιστικότητα να παρακολουθήσει τις εξελίξεις και να συμμετάσχει στην διαδικασία μετασχηματισμού της Ευρωζώνης σε τραπεζική και δημοσιονομική ένωση.

Απόδειξη ότι οι Ευρωπαίοι δεν εμπιστεύονται τους Έλληνες είναι ο τρόπος που οικοδομήθηκε η σχέση της χώρας με την Τρόϊκα:

· Οι δόσεις των δανείων κατατίθενται σε ειδικούς δεσμευμένους λογαριασμούς στην Τράπεζα της Ελλάδος και όχι στα ταμεία του Δημοσίου.
· Τα νέα δάνεια που χορηγήθηκαν στην Ελλάδα, δεν διέπονται από το ελληνικό δίκαιο για να περιοριστούν οι δυνατότητες αυθαιρεσιών..
· Οι δόσεις καταβάλλονται μόνον εφόσον εκπληρώνονται συγκεκριμένες προαπαιτούμενες ενέργειες οι οποίες καταγράφονται σε ένα προσβλητικά αναλυτικό κείμενο συμφωνίας.

· Πριν καταβληθεί κάθε δόση, προηγείται ένας εξαντλητικός και διεξοδικός έλεγχος πεπραγμένων που φτάνει σε επίπεδο υπουργείου, γενικής γραμματείας ή περιφέρειας.

Με λίγα λόγια, οι Ευρωπαίοι δεν πιστεύουν ότι οι Έλληνες (όλοι οι Έλληνες, βουλευτές, υπουργοί, δικαστές, στελέχη υπουργείων, συμπολίτευση, αντιπολίτευση) είναι ικανοί να τιμήσουν την υπογραφή τους.

Οι Ευρωπαίοι εταίροι δεν έδωσαν στην Ελλάδα ολόκληρο το ποσό των δύο δόσεων, ύψους 8,1 δις Ευρώ μέχρι το τέλος του έτους, όχι γιατί δεν πιστεύουν ότι η χώρα θα υλοποιήσει τις δεσμεύσεις της αλλά γιατί φοβήθηκαν ότι ενδεχομένως κάποιοι κυβερνητικοί βουλευτές θα οδηγούσαν τη χώρα σε πρόωρες εκλογές αν είχε εξασφαλιστεί η χρηματοδότηση.

Η υπόλοιπη Ευρώπη επιταχύνει τα βήματά της προς την χρηματοοικονομική ενοποίησή της. Αυτό με απλά λόγια σημαίνει ότι στην Ενωμένη Ευρώπη θα υπάρξει ένας ρυθμιστής και ένα ενιαίο σύστημα εγγύησης των καταθέσεων.

Για να συμμετάσχει η Ελλάδα σ’ αυτή την ενοποίηση πρέπει οι Έλληνες να τιμήσουν την υπογραφή τους. Για πρώτη φορά να υλοποιήσουν αυτά για τα οποία δεσμεύτηκαν χωρίς αναβολές, καθυστερήσεις και προσχηματικές δικαιολογίες.

Μέχρι να τιμήσουν οι Έλληνες την υπογραφή τους, οι Ευρωπαίοι είναι υποχρεωμένοι να κρατούν την Ελλάδα σ’ ένα καθεστώς αυστηρού, εξαντλητικού και προσβλητικού ελέγχου προόδου…

Η σταδιακή λύση του ελληνικού προβλήματος εξυπηρετεί αυτόν ακριβώς τον έλεγχο. Ο έλεγχος χρειάζεται γιατί δεν υπάρχει εμπιστοσύνη. Αν υπήρχε εμπιστοσύνη, οι λύσεις θα ήταν περισσότερο δραστικές και ειλικρινά γενναιόδωρες…