Μεγάλες κλιματικές αλλαγές στην Αθήνα

Αύξηση της μέσης θερμοκρασίας, μεγάλο εύρος αλλαγών στις χαμηλές και υψηλές θερμοκρασίες και δραματική μείωση της υγρασίας, συνιστούν τις κυριότερες μεταβολές του καιρού στην Αθήνα από τη δεκαετία του ’50 μέχρι σήμερα, σύμφωνα με έρευνα του Ελληνικού Ανοιχτού Πανεπιστημίου.

Την ίδια ώρα, ένα μεγάλο ποσοστό των Αθηναίων δηλώνει ότι δεν είναι καλά πληροφορημένο για τις κλιματικές αλλαγές, αλλά και ότι δεν έχει καμία εμπιστοσύνη σε οποιασδήποτε

Τα παραπάνω προκύπτουν από δύο έρευνες που πραγματοποίησε ο επίκουρος καθηγητής της Σχολής Θετικών Επιστημών και Τεχνολογίας του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου, Ευθύμιος Ζέρβας, σε συνεργασία με φοιτητές του. Οι έρευνες αφορούν στις κλιματικές αλλαγές στην Αθήνα από το 1955 ως το 2001 και στις απόψεις των κατοίκων της πρωτεύουσας για την κλιματική αλλαγή.

Η έρευνα για τις κλιματικές αλλαγές στην Αθήνα την περίοδο 1955-2001 αφορά τη συλλογή δεδομένων από τέσσερις μετεωρολογικούς σταθμούς: της Νέας Φιλαδέλφειας, του Πειραιά, της Ελευσίνας και του Τατοΐου. Οι μετεωρολογικοί παράμετροι που αναλύθηκαν ήταν η θερμοκρασία, η σχετική υγρασία και η ένταση του ανέμου.

Από την έρευνα προκύπτει ότι η μέση θερμοκρασία αυξάνεται κυρίως από τη δεκαετία του ’70 και έπειτα, ιδιαίτερα στους αστικούς χώρους. Η άνοδος της θερμοκρασίας είναι κατά δύο με τρεις βαθμούς Κελσίου. Οι τιμές της θερμοκρασίας σε κάθε σταθμό μεταβάλλονται ανάλογα με το υψόμετρο, την εγγύτητα με τη θάλασσα, αλλά και την αύξηση του πληθυσμού. Η Νέα Φιλαδέλφεια και ο Πειραιάς παρουσιάζουν σταθερή αύξηση στην θερμοκρασία λόγω της αύξησης του πληθυσμού του λεκανοπεδίου. Η μέση ετήσια θερμοκρασία της Ελευσίνας παρουσιάζει μια σταθερότητα με μικρές αυξομειώσεις, επειδή βρίσκεται δίπλα από το λεκανοπέδιο, ενώ η περιοχή του Τατοΐου παρουσιάζει μια γενική μειωτική τάση της ετήσιας θερμοκρασίας μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 1970 (όπως συμβαίνει και σε παγκόσμιο επίπεδο) και μία αυξητική στη συνέχεια.

Η αύξηση της θερμοκρασίας παρατηρείται περισσότερο την άνοιξη και το φθινόπωρο. Αντίστοιχα, «κόβονται» οι ακραίες χαμηλές θερμοκρασίες του χειμώνα, ενώ αυξάνονται οι ακραίες υψηλές θερμοκρασίες του καλοκαιριού. Υπάρχει, δηλαδή, μια μεταβολή των θερμοκρασιών προς τα πάνω σε όλες τις εποχές.

Η αύξηση της θερμοκρασίας κατά τη διάρκεια των χρόνων συνδυάζεται με μεταβολή των ακραίων τιμών της. Η τυπική απόκλιση της ετήσιας θερμοκρασίας είναι περίπου 8-10 βαθμοί Κελσίου. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι στις αστικές περιοχές του πολεοδομικού συγκροτήματος της Αθήνας, τη δεκαετία του ’50, η μέση θερμοκρασία ήταν 16 βαθμοί Κελσίου και οι μεταβολές της στο συν ή μείον έξι. Αντίθετα, σήμερα η μέση θερμοκρασία είναι 19 βαθμοί Κελσίου και οι μεταβολές της στο συν ή μείον εννιά. Φαίνεται δηλαδή ότι αυξάνει το εύρος της αλλαγής της θερμοκρασίας και οδηγούμαστε πιο συχνά σε ακραίες θερμοκρασίες.

Όπως είναι αναμενόμενο, ο Πειραιάς έχει πολύ χαμηλότερες τιμές τυπικής απόκλισης, επειδή οι