Σαν σήμερα δόθηκε ένα ηχηρό μήνυμα κατά του φασισμού(ΒΙΝΤΕΟ)

Η δεκαετία του 1930 σηματοδότησε την άνοδο και την εδραίωση του φασισμού σε πολλά κράτη της Ευρώπης, όπως η Ισπανία με τον δικτάτορα Φράνκο (1939), η Πορτογαλία με τον Σάλαζαρ (1932), η Γερμανία με τον Χίτλερ (1933), η Ιταλία με τον Μουσολίνι (στην εξουσία από το 1922) και η Ελλάδα με τον Μεταξά (1936).

Στην Βρετανία εν έτει 1932 ο Όσβαλντ Μόσλι κατάφερε και ενοποίησε τις φασιστικές συμμορίες της χώρας σε ένα “νόμιμο” κόμμα: τη Βρετανική Ένωση Φασιστών. Τα μέλη της Ένωσης οργανώθηκαν σε ομάδες περιφρούρησης και συχνά

επιτίθεντο εναντίον διαδηλώσεων αντιφασιστικού χαρακτήρα. Στις 4 Οκτωβρίου 1936 οι ομάδες των «Μελανοχιτώνων» επιχείρησαν πορεία – επίδειξης της δύναμής τους – στην Cable Street, στην καρδιά του Λονδίνου.

Παρά τη διαφαινόμενη ύπαρξη επεισοδίων κατά τη διάρκεια της πορείας, η κυβέρνηση όχι μόνο δεν απαγόρευσε την πορεία, αλλά διέταξε 10.000 αστυνομικούς (4.000 έφιπποι) να συνοδεύσουν και να περιφρουρήσουν την πορεία των φασιστών από τυχόν αντιφασιστικές αντιδράσεις.

Στο κάλεσμα του Μόσλι ανταποκρίθηκαν περίπου 3.000 φασίστες, οι οποίοι επιχείρησαν να περάσουν μέσα από την εβραϊκή και την ιρλανδική συνοικία του Λονδίνου.

Οι κάτοικοι του από διάφορες συνοικίες του Λονδίνου, δεν πτοήθηκαν στιγμή και σαν ένας τεράστιος χείμαρρος, ξεχύθηκαν κατά χιλιάδες (300.000) στους δρόμους ώστε να σταματήσουν την φασιστική απειλή.

Μέσα στους κατοίκους υπήρχαν πολλοί ντόπιοι Εβραίοι, σοσιαλιστές, αναρχικοί, Ιρλανδοί και κομμουνιστές.

Η αστυνομία στο πλευρό των φασιστών

Οι αντιφασίστες πολίτες άρχισαν να στήνουν οδοφράγματα, τα οποία η αστυνομία προσπάθησε να τα σπάσει, για να συνεχιστεί η πορεία των μελανοχίτωνων και έτσι ξεκίνησαν οι συγκρούσεις.

Οι διαδηλωτές εκτόξευαν πέτρες, ξύλα, καρέκλες, ακόμα και σάπια λαχανικά, σκουπίδια και δοχεία για ούρα από τα μπαλκόνια.

Η αποφασιστικότητα και η μαχητικότητα που επέδειξαν οι αντιφασίστες πολίτες, ανάγκασε τους αστυνομικούς και τους φασίστες να οπισθοχωρήσουν. Δεν είχαν και άλλη επιλογή, καθώς είχαν εγκλωβιστεί από τις δημοκρατικές δυνάμεις.

Οι συγκρούσεις συνεχίστηκαν μέχρι να φύγουν οι «Μελανοχίτωνες» προς το Χάιντ Παρκ.

Αποτέλεσμα των βίαιων συγκρούσεων ήταν οι 150 συλλήψεις και οι 175 τραυματίες (μεταξύ αυτών, γυναίκες και παιδιά).

Βίαιη μεταχείριση των συλληφθέντων

Πολλοί από τους συλληφθέντες διαδηλωτές ανέφεραν τη σκληρή μεταχείριση στα χέρια της αστυνομίας. Οι περισσότεροι κατηγορήθηκαν με απλή παρεμπόδιση της αστυνομίας και τους επιβλήθηκε πρόστιμο £5, αλλά αρκετοί απ’ αυτούς κρίθηκαν ένοχοι για συμπλοκή και καταδικάστηκαν σε 3 μήνες καταναγκαστικής εργασίας.

Η μάχη της Cable Street ήταν ένας από τους παράγοντες που οδήγησαν στην ψήφιση του νόμου περί Δημόσιας Τάξης το 1936 σύμφωνα με τον οποίο απαιτείται η συγκατάθεση της αστυνομίας για τη διεξαγωγή πολιτικών πορειών και απαγορεύεται η χρήση πολιτικών στολών δημοσίως.

Η μαρτυρία ενός αυτόπτη μάρτυρα

Ο Μαξ Λέβιτας, πρώην γραμματέας του Mile End Young Communists, βίωσε τα γεγονότα εκείνης της ημέρας και διηγείται στον Independent «Πραγματικά ήταν ένα μεγάλο θέαμα: μια νίκη εναντίον τόσο του κράτους όσο και των φασιστών. Τους σταματήσαμε, προτού παρελάσουν στο East End του Λονδίνου. Αν είχαν διαδηλώσει, θα είχαμε πολλές ανθρώπινες απώλειες».

Όλα τα σπίτια και τα διαμερίσματα στο Stepney είχαν στην πόρτα τους φυλλάδιο με το οποίο καλούσαμε τον κόσμο να αντισταθεί στην κίνηση των φασιστών. Έτσι πείσαμε τον κόσμο να βγει στου δρόμους. Η αστυνομία προσπάθησε να έρθει μέσω της Cable Street, για ν’ ανοίξει το δρόμο για τους Μελανοχίτωνες και στη συνέχεια προσπάθησαν να θέσουν υπό τον έλεγχό τους κάποια δρομάκια. Αλλά δεν τα κατάφεραν», αναφέρει ο Μαξ Λέβιτας.

«Υπήρχαν τόσοι πολλοί άνθρωποι έξω. Οι κάτοικοι της Cable Street πέταγαν σκουπίδια, σάπια λαχανικά από τα παράθυρά τους. Οι ντόπιοι πετούσαν μάρμαρα στους δρόμους επάνω στα οποία γλιστρούσαν τα άλογα της αστυνομίας και έπεφταν κάτω μαζί με τους ιππείς τους. Οι καταστηματάρχες έφτιαξαν οδοφράγματα με τα καροτσάκια που χρησιμοποιούσαν ως πάγκους πώλησης λαχανικών και φρούτων. Επίσης, η πρόσβαση στην Commercial Street ήταν αδύνατη, καθώς οι κάτοικοι της περιοχής την μπλόκαραν αναποδογυρίζοντας τα βαγόνια του τραμ» εξιστορεί ο 96χρονος Λέβιτας.

Ο Μόσλι τελικά, παραδέχτηκε την ήττα του και μαζί με τους υποστηρικτές του πήραν το δρόμο της επιστροφής. «Μας είπαν στις 3μμ ότι η πορεία μέσα από το East End δε θα πραγματοποιηθεί. Ο κόσμος ξέσπασε ζητωκραυγάζοντας. Όλοι ήταν ευτυχισμένοι και φώναζαν: Ελάτε ξανά και θα πάθετε τα ίδια », θυμάται ο Μαξ Λέβιτας.

Ο Μόσλι συνέχισε να οργανώνει κι άλλες πορείες, ενώ οι Μελανοχίτωνες εξακολούθησαν να τον υποστηρίζουν σε αυτές τις προσπάθειες. Θέλοντας να τερματίσει την κοινωνική αναστάτωση που προκαλούσε ο Μόσλι και οι ομοϊδεάτες του, η βρετανική κυβέρνηση ψήφισε το 1936 το Νόμο περί Δημόσιας Τάξης, πράξη με την οποία η Βρετανική Ένωση Φασιστών αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την παραστρατιωτική τακτική της.

Τα διδάγματα από τη μάχη της Cable Street παραμένουν επίκαιρα. «Λόγω της Cable Street, οι νέοι άνθρωποι μαθαίνουν από τους αγώνες που σημειώθηκαν στη δεκαετία του 1930. Όλοι οι άνθρωποι πρέπει να είμαστε ενωμένοι στον αγώνα κατά του ρατσισμού και του φασισμού» καταλήγει ο Μαξ Λέβιτας.

Δείτε το βίντεο-ντοκυμαντέρ

The post Σαν σήμερα δόθηκε ένα ηχηρό μήνυμα κατά του φασισμού(ΒΙΝΤΕΟ) appeared first on Paraskhnio.gr.