ΣΥΡΙΖΑ: Επόμενη κυβέρνηση ή… ΕΔΑ του 1958;

Του ΓΙΑΝΝΗ ΣΠ. ΠΑΡΓΙΝΟΥ, Οικονομολόγου – Δημοσιογράφου

Ο ΣΥΡΙΖΑ, από τις εκλογές του περασμένου Μαΐου-Ιουνίου, έχει αναδειχθεί σε κεντρικό πόλο του πολιτικού μας συστήματος και ως αξιωματική αντιπολίτευση είναι εν δυνάμει κυβέρνηση. Από τη θέση δε μιας αντισυστημικής πολιτικής δύναμης –όπως διατείνεται ότι είναι– και που διεκδικεί την εξουσία, εύλογα δέχεται πανταχόθεν πυρά από αντίπαλες πολιτικές δυνάμεις, οι οποίες –εύλογα κι

αυτές– αμύνονται για τα δικά τους κεκτημένα.
Σε αυτό το κλίμα, τα κόμματα που διαχειρίστηκαν την εξουσία κατά την περίοδο της μεταπολίτευσης ουδόλως θα ήθελαν να απολέσουν την όντως προνομιακή μονοπωλιακή εναλλαγή στη διακυβέρνηση της χώρας. Από τη δική τους πλευρά, ΔΗΜΑΡ και ΚΚΕ βλέπουν να χάνουν την πρωτοκαθεδρία στην Αριστερά και ποικιλοτρόπως διαρρηγνύουν τα πολιτικά τους ιμάτια. Σε τινές δε περιπτώσεις, κυρίως στην οδό Αγίου Κωνσταντίνου, δεν μπορεί να μη ληφθούν υπόψη και διαφορές ή εγωπάθειες επί προσωπικού επιπέδου που χωρίζουν στελέχη των δύο όμορων χώρων από την εποχή της κοινής τους κομματικής πορείας.
Κάτι παρόμοιο και ανάλογο εντοπίζεται και στις αντιδράσεις Ευρωπαίων εταίρων και συμμάχων μπροστά στο ενδεχόμενο ανάδειξης του ΣΥΡΙΖΑ σε κυβέρνηση των Αθηνών. Η απώλεια των παραδοσιακών συνομιλητών και μηδέποτε απαρνητών της δικής τους πολιτικής αντίληψης –ΠΑΣΟΚ και ΝΔ– τους τρομάζει τα μέγιστα.
Παρά ταύτα δεν αναιρείται, ούτε καν μπορεί να παραβλεφθεί, ο κομβικός πολιτικός ρόλος του ΣΥΡΙΖΑ. Η μανία με την οποία πολεμείται στο εσωτερικό αφενός και οι επαφές κατ’ αρχήν πρέσβεων με κορυφαία στελέχη και στη συνέχεια επίσημες προσκλήσεις στον Αλέξη Τσίπρα αφετέρου μαρτυρούν τη λίαν διακριτή πλέον πεποίθηση που κυριαρχεί στα ξένα forum περί του ρόλου ενός κόμματος που ξέφυγε πλέον από τα στενά όρια του 4% και διεκδικεί με αξιώσεις την εξουσία.
Όσο πολιτικά αντιφατικό κι αν ακούγεται, ο μόνος σχηματισμός που δεν έχει αντιληφθεί τον ρόλο που του επεφύλασσε η πολιτική συγκυρία είναι ο ΣΥΡΙΖΑ ή έστω πολλά από τα κορυφαία στελέχη του. Το κύμα που σάρωσε το 3,66% και έφερε το 28% παρά κάτι έπληξε την παράταξη. Όπως το κύμα, στη δίνη του, πνίγει τον άριστο και σώζει τον ανίδεο κολυμβητή, έτσι και η απρόσμενη άνοδος στην εκλογική απήχηση έβαλε στη Βουλή απρόσμενα άξεστους, τεχνοκρατικά ανίδεους και κοινοβουλευτικά αμετροεπείς, ενώ άφησε εκτός νυμφώνος ανθρώπους ικανούς να προσφέρουν στην παράταξή τους και στην πολιτική ζωή γενικότερα.
Στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ έλαχε ο κλήρος να καθαρίσει την… ήρα από το στάρι. Από το αποτέλεσμα θα εξαρτηθεί αν ο ΣΥΡΙΖΑ γίνει κυβέρνηση ή μια ΕΔΑ του 1958, μια άριστη σοσιαλιστική ακαδημία… και μόνον!