Επιστολή-κόλαφος του Πέδρο Αλμοδόβαρ στον Ισπανό πρωθυπουργό- «Μην χρησιμοποιείς την σιωπή μου»

Oργισμένη επιστολή προς τον πρωθυπουργό της Ισπανίας, Μαριάνο Ραχόι απέστειλε ο διάσημος σκηνοθέτης, σεναριογράφος και παραγωγός Πέδρο Αλμοδόβαρ. Αφορμή στάθηκε μία φράση του Ισπανού Πρωθυπουργού, στη Νέα Υόρκη, όπου έκανε λόγο για την πλειοψηφία των Ισπανών που δεν κατεβαίνει στους δρόμους…

Η επιστολή του Πέδρο Αλμοδόβαρ:

Καμιά φορά συμβαίνει –ενώ είσαι σε πλήρη διαδικασία κατασκευής μιας ιστορίας- να εισβάλλει μέσα σου η αίσθηση ότι το σημαντικό είναι αυτό που συμβαίνει

έξω, κάτι πολύ πιο σημαντικό από την ιστορία που εσύ δημιουργείς με προσοχή και εμμονή. Είναι γεγονός πως ο σύγχρονος άνθρωπος χρειάζεται μια μυθιστορηματική δόση σε καθημερινή βάση, χωρίς την οποία δεν θα κατάφερνε να ζήσει, αλλά επίσης είναι γεγονός πως σε πολλές περιπτώσεις τα μουγκρητά της πραγματικότητας που περνούν μέσα από τις τηλεοράσεις και τις οθόνες των υπολογιστών μας είναι τόσο ισχυρά που σε αφήνουν χωρίς ανάσα και με την αίσθηση πως μια ταινία είναι κάτι ασήμαντο αν την συγκρίνεις με αυτά.

Μου συνέβη την Τρίτη ενώ μόνταρα την δική μου ταινία κι ένα εντυπωσιακό τσουνάμι πολιτών βρυχόταν στην Πλατεία Νεπτούνο, για το δικαίωμα τους να διαφωνούν με τους πολιτικούς που λένε ότι τους εκπροσωπούν και βρίσκονταν σε σύσκεψη εκείνη την στιγμή στο Κογκρέσο. Οι φωνές απ’ αυτό το ρεύμα, περικυκλωμένο και σε κάποιες περιπτώσεις χτυπημένο και ταλαιπωρημένο από τους 1.300 αστυνομικούς στην Πλατεία Νεπτούνο, έχουν φτάσει στα πρωτοσέλιδα όλων των εφημερίδων του κόσμου αλλά δεν κατάφεραν να κάνουν τον αυτί του Μαριάνο Ραχόι να ιδρώσει, στις μέρες παραμονής του στη Νέα Υόρκη. Στην συνδιάσκεψη της Αμερικάνικης Εταιρίας ο Ραχόι επεξεργάστηκε εκ νέου την πραγματικότητα σύμφωνα με την φαντασία του, ευχαριστώντας από τη Νέα Υόρκη, «την σιωπηλή πλειοψηφία των ισπανών που δεν διαδηλώνει».

Κύριε Ραχόι, εγώ είμαι ένα κομμάτι αυτής της σιωπηλής πλειοψηφίας που δεν διαδήλωσε στις 25 Σεπτεμβρίου και σας παρακαλώ να μην διαστρεβλώνετε και πολύ περισσότερο να μην χρησιμοποιείτε την σιωπή μου. Το ότι δεν βρισκόμουν με την φυσική μου παρουσία στο Νεπτούνο δεν σημαίνει πως δεν αγανακτώ με τις επιθέσεις της αστυνομίας, με την υπερβολική αντίδραση της κυβερνητικής εκπροσώπου, με τον χειρισμό των εικόνων από την κρατική τηλεόραση, με την χυδαιότητα των αστυνομικών που αρνήθηκαν να αναγνωριστούν στον σταθμό της Ατότσα και που εκφόβισαν τους επιβάτες (τόσο μακριά από το Κογκρέσο) ενώ απαγόρευαν σε κάποιους φωτογράφους να συνεχίσουν την δουλειά τους, με την υπόσχεση πως οι μαδριλένιοι θα βρισκόμασταν από το πρωί σε μια πόλη πολιορκημένη και πως αυτό θα μας έκανε να είμαστε εναντίον των διαδηλωτών (αποστολή αποτυχημένη, οι μαδριλένιοι υποφέρουμε στη σιωπή ή με φωνές, αλλά δεν πιστεύουμε τα πρόσωπα που μας κυβερνούν από το Δημαρχείο ή τη Νομαρχεία, πρόσωπα εκλεγμένα μοιραία ή με την συμμετοχή τους σε κλειστές εκλογικές λίστες).

Οι εικόνες και ότι άλλο μας περιστοιχίζει είναι διαχειρίσημες, το χρώμα, οι λέξεις, οι χειρονομίες, οι προθέσεις, όλα εξαρτώνται από τον αφηγητή. Κάθε