Γράφει ο Γιάννης Βασιλακόπουλος: Έλληνας Κροίσος με εφτά γράμματα…

Κοιμήθηκα «αγκαλιά» με τα 52, 4 δις ευρώ. Ξύπνησα τρεις φορές μέσα στη νύχτα γιατί κάτι πεντακοσάρικα μ’ έκοβαν στον… καβάλο. Ύστερα κοιμόμουν ξανά και περιπλανιόμουν στις σκιές ενός ονείρου. Ο Σαμαράς, σαν μια σκιά, μου έλεγε βροντόφωνα : «Τα πήραμε Γιάννη… Φάρδυνε τις τσέπες σου για να χωρέσουν όλα»…

Μια άλλη σκιά, αυτή του Στουρνάρα, μου πρότεινε «ταξίδια». Ήταν σαν να

μου έλεγε, ως άλλη «Μανταλένα»- κι αυτός βροντόφωνα με μια φωνή ανατριχιαστική, σαν απόκοσμου τέρατος, «άλλος με τη βάρκα μαααας…». Μετά το… όνειρο διακοπτόταν για διαφημίσεις- το μάρκετινκ κατέλαβε και τα όνειρα μας… Κι έπαιξε εκείνο το σποτ που αναζητούσε τον «Έλληνα Κροίσο, ιδιοκτήτη … μισθού, με 7 γράμματα» στο σταυρόλεξο των Σκιών… Ένας κακός πιερότος που γελούσε χαιρέκακα και βροντερά , έβρισκε την απάντηση: «Μα- λά-κας» .

Πετάχτηκα από τον ύπνο ιδρωμένος. Ήταν έξι το πρωί αλλά ακόμη Θεοσκότεινα και παγωμένα τριγύρω. «Όνειρο» σκέφτηκα, με λίγο εφιάλτη στο τέλος. Όταν μηχανικά περπάτησα σκουντοφλώντας μέχρι το τηλεκοντρόλ και άναψα την τηλεόραση κατάλαβα πως ο χαιρέκακος πιερότος ήταν η γέφυρα του ονείρου μου με την πραγματικότητα. Ο πρωινός παρουσιαστής μου μιλούσε για το επαχθές και απάνθρωπο φορολογικό νομοσχέδιο. Μου επισήμαινε πως «τώρα που είμαι Έλληνας Κροίσος, πρέπει να πληρώσω πιο πολλά από ότι πριν, στο ανήμπορο «ταμείο» της συγκυβέρνησης.

Ένας άλλος που το’ χει σκάσει από την σιδεριά της πανηγυρίζουσας διαπλοκής, μου έκανε μιαν ακόμη αιματηρή υπενθύμιση. «Τα λεφτά αυτά είναι μερικά ακόμη δανεικά, δεν είναι ανάσα, είναι επιπλέον βρόγχος. Θα πάνε στις τράπεζες για να συνεχίσουν να σε εκβιάζουν, μέσω εισπρακτικών εταιριών, από τηλεφώνου, με κατασχέσεις…»

Είπα κι εγώ…