Γράφει ο Γιάννης Βασιλακόπουλος: Το έγκλημα των αποκρατικοποιήσεων

Οι αποκρατικοποιήσεις που, υποτίθεται  ότι, θα έπρεπε να σπεύσει η όποια κυβέρνηση προέκυπτε από τις πρόσφατες «διπλές» εκλογές, να υλοποιήσει δεν έχουν ιδεολογικό – πολιτικό πρόθεμα, ούτε βεβαίως απαντούν στο «δέον γενέσθαι» των διαρθρωτικών αλλαγών.  Στην τρέχουσα συγκυρία συνιστούν, μονάχα, ένα ταχύρρυθμο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και του εθνικού μας πλούτου.

Οι άκριτες, όπως – όπως και, κυρίως, όσο – όσο «αποκρατικοποιήσεις» εν μέσω μιας απολύτως στημένης, εις βάρος της Ελλάδας

και συνολικά του Ευρωπαϊκού Νότου, κρίσης, απλώς στοχεύουν στο να αφήσουν άοπλο έρμαιο για τα δόντια των Παγκόσμιων εντολοδοτών, την Ελλάδα, μια χώρα – φιλέτο για τους τοκογλύφους, μια χώρα – Πατρίδα για εμάς…

Θέλουν να αφήσουν έναν πλούσιο τόπο δίχως διαπραγματευτικά μέσα, τώρα αφού έχουν σκοτώσει όλη την πρωτογενή μας παραγωγή. Επιδιώκουν να βάλουν στο χέρι τα κοιτάσματα, ενός σημαντικού ενεργειακού πόλου και να αποδεκατίσουν μιαν αγροτική, ναυτιλιακή υπερδύναμη, όπως η Ελλάδα.

Ενόψει σεισμικών εξελίξεων στην περιοχή μας, ζητούν να αφήσουν την κοινωνία ανασφαλή, ηττοπαθή και ταπεινωμένη για να μπορούν να ανταλλάξουν τις προγραφές τους για τριχοτόμηση της Τουρκίας και δημιουργία Κουρδικού Κράτους, με την αδυναμία μιας «γυμνής» χώρας   να προστατεύσει τα «ασημικά» της Θράκης και του Αιγαίου, όταν θα ζητηθούν ως αντάλλαγμα.

Αυτό θέλουν να κάνουν και όχι τις «διαρθρωτικές αλλαγές»  που καμώνονται. Και τώρα, που η Ευρωπαϊκή Ένωση κινείται μεταξύ αυθυπαρξίας και κατάρρευσης, , η Γερμανία σκαρώνει έναν ακόμη πόλεμο και η ισορροπία του χάρτη κινδυνεύει, η αναθεώρηση της Εξωτερικής πολιτικής και η επαναπροσέγγιση της Ρωσίας και του Ισραήλ, είναι όσο ποτέ αναγκαία… Αρκεί να γίνει σοβαρά…