Κότσι: 10 ερωτήσεις και απαντήσεις για το κότσι και την χειρουργική του

Πρόκειται για μία οστική προεκβολή που εν μέρει οφείλεται σε δημιουργία ψευδοστού αλλά κυρίως οφείλεται στην στην προς τα έσω παρεκτόπιση του 1ου μεταταρσίου και την προς τα έξω μετατόπιση της 1ης φάλαγγας.

Πως δημιουργείται:
Η αιτιόπαοθένεια του βλαισού μεγάλου δακτύλου θέλει πολυ συζήτηση. Δεν υπάρχει καμμία μονοσήμαντη απόλυτη αίτία. Σίγουρα δεν υπάρχει μόνο ένας παράγοντας που την προκαλεί, η αιτιολογία είναι πολυπαραγοντική.

Σημαντικός

παράγοντας για την εμφάνιση του αποτέλει πρώτον το στενό υποδήμα (προσοχή όχι τα ψηλοτάκουνα όπως πολλές φορές αναφέρεται αλλά αυτά που το μπροστινό μέρος του υποδήματος (toe box) είναι στενό), σε πληθυσμούς που δεν φορούν παπούτσια (πχ μέρη της Αφρικής) η εμφάνιση του είναι ελάχιστη.

Δεύτερος σημαντικός παράγοντας είναι η κληρονομικότητα (γεννετική προδιάθεση) πολλές φορές αν ανατρέξουμε στο παρελθόν θα ανακαλύψουμε ότι η γιαγιά ή η θεία έπασχαν και αυτές από αυτή την παραμόρφωση.Το εφηβικό κότσι έχει σίγουρα γεννετικό υπόβαθρο.

Άλλοι παράγοντες που ενοχοποίουνται είναι η βλαισοπλατυποδία και ο υπερπρηνισμος του ποδιού, σε αυτή την περίπτωση ο βλαισός μέγας δάκτυλος (κότσι) παρρουσιάζει εκτός από την πλάγια απόκλιση και στροφική παραμόρφωση), ο σφιχτός Αχίλλειος τένοντας και γαστροκνήμιος και η βλαισότητα και η έσω στροφή του γόνατος και του ισχίου του σώματος.

Υπάρχoυν και παράγοντες που αναγράφονται πολλές φορές αλλά δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα και είναι τουλάχιστον ανακριβείς. Όπως η ανισοσκελία που πολλές φορές υπερεκτιμάται αλλά στην πραγματικότητα είναι μία φυσιολογική ανατομική παραλλάγη του σκελετού μας και παρουσιαζεται σαν πάθηση ενώ δεν είναι το ένα ημιμόριο του σωματό μας ποτέ δεν είναι ακριβώς το ίδιο με το άλλο, η φύση το αντιρροπεί με θαυμαστό τροπό και μόνο ανισοσκελίες που υπερβαίνουν τα 1,2 εκατοστά μπορεί να δημιουργήσουν πρόβλημα και σαφώς όχι κότσι δεν υπάρχουν επιστημονικά τεκμηριωμένες μελέτες.

Συμπερασματικά η αιτιοπαθογένεια του βλαισού μεγάλου δακτύλου είναι πολυπαραγοντική όχι σαφώς καθορισμένη και δύο κύριες αιτίες που ενοχοποιούνται είναι η κληρονομικότηα και το στενό υπόδημα.

Υπάρχει συντηρητική θεραπεία:
Δεν υπάρχει συντηρητική θεραπεία που να μπορεί να αναστρέψει την κατάσταση και να εξαφανίσει το “κότσι” . Η χρήση υποδήμάτων που φαρδύ το πρόσθιο μέρος και σκληρή ανένδοτη σόλα και μαλακό το επάνω μέρος του υποδήματος μπορεί να κάνει πιο ανακουφιστικό το βάδισμα και ίσως να βοηθήσει στην μη περαιτέρω επιδείνωση.

Αν συνυπάρχουν ανατομικές παραλλαγές όπως πλατυποδία, βλαισογωνία, γαμψοδακτυλία καλό είναι να ανακουφίζονται είτε με πέλματα κατόπιν λήψης προπλάσματος και ορθοδακτύλιες προσαρμογές από ειδικούς ποδολόγους και όχι από εμπειροτεχνίτες ή άλλες ειδικότητες.

Η συνοδός μεταταταρσαλγία μπορεί επίσης να ανακουφιστεί με ειδικά διαμορφωμενο πέλματα κατόπιν πελματογραφήματος αλλά αυτή επανέρχεται μετά την αφαίρεση του πέλματος δεν είναι δηλαδή θεραπευτικά αλλά σαφώς ανακουφιστικά και δεν εφαρμόνται βέβα