«Οι Έλληνες που κέρδισαν την κρίση» [Eικόνες]

Η ελιά είναι συνώνυμο της ελληνικής γης και ένα από τα προϊόντα για τα οποία μπορεί να υπερηφανεύεται όχι μόνο στη Μεσόγειο, αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο. Το έξτρα παρθένο ελαιόλαδο από την Κρήτη μέχρι την Καλαμάτα έχει αποκτήσει μεγάλη φήμη στο εξωτερικό. Μέχρι πρότινος μπορεί να μη θεωρούταν το καλύτερο στον πλανήτη, αλλά αυτό αλλάζει πια με τη συμβολή δύο Ελλήνων επιχειρηματιών.

Ο Γιώργος και ο Θωμάς Δούζης, δύο αδέλφια, έβαλαν στόχο

να κάνουν την παγκόσμια αγορά να λατρέψει τα προϊόντα τους και δη το λάδι και απ’ ότι φαίνεται το κατάφεραν, με το αμερικάνικο δίκτυο CNN να τους αφιερώνει ένα μεγαλοπρεπές δημοσίευμα. Το 2007 ο Θωμάς και ο Γιώργος αποφάσισαν να εκμεταλλευτούν τις ελιές που έρχονταν από την Κρήτη και δη από το Κολυμπάρι. Ανέπτυξαν ένα σχέδιο για να προωθήσουν το λάδι σε ολόκληρο τον κόσμο, καθότι δε σκόπευαν να περιορίσουν τις φιλοδοξίες τους στην ελληνική αγορά.

Τα δύο αδέλφια (σήμερα ηλικίας 30 ετών ο Θωμάς και 27 ο Γιώργος) από τη Θεσσαλονίκη είχαν το επιχειρηματικό δαιμόνιο μέσα τους, αλλά και το μυαλό για να εξελιχθούν και να φτάσουν ψηλότερα από τον παππού τους, Θωμά -που είχε ένα μικρό μαγαζί και πουλούσε τοπικά προϊόντα από λάδι μέχρι μέλι- αλλά και από τον πατέρα τους, Θοδωρή, ο οποίος ασχολούταν επίσης με τη βιομηχανία των τροφίμων. Έτσι, και εκείνοι στράφηκαν στα τρόφιμα και δη στα τοπικά και έφτασαν να κάνουν τις ελληνικές λιχουδιές γνωστές σε όλον τον κόσμο.

Δεν είναι τυχαίο που το CNN αναφέρει ότι εν μέσω ελληνικής κρίσης και των χρόνων που οι άλλες χώρες κοίταζαν με… μισό μάτι την Ελλάδα, «τα δύο αδέλφια πέτυχαν, καθώς δεν είχαν τίποτα να χάσουν». Με πείσμα και υπομονή έφτασαν στην κορυφή. Εκείνο που τους πείσμωσε περισσότερο ήταν το γεγονός ότι ενώ γνώριζαν ότι το ελληνικό ελαιόλαδο που έβγαινε στην αγορά του εξωτερικού ήταν έξτρα παρθένο κατά 80%, οι ξένοι καταναλωτές προτιμούσαν ιταλικά και ισπανικά ελαιόλαδα που έφταναν το πολύ στο 45%. Ίδρυσαν την «Ergon» -όπως την ονόμασαν για να μάθουν οι ξένοι και μια σημαντική ελληνική λέξη όπως το «έργο»- και ποντάροντας σε ανεξάρτητους παραγωγούς βγήκαν στα… ανοιχτά πουλώντας λάδι, μέλι και άλλα τοπικά εδέσματα.

Οι Αμερικανοί σημειώνουν ότι το έργο τους άρχισε σε μια δύσκολη περίοδο, καθώς η Ελλάδα είχε βγει από την ευφορία των Ολυμπιακών Αγώνων –όπου ξοδεύτηκαν υπέρογκα ποσά- και έμπαινε στα πρώτα χρόνια της ύφεσης.

Αυτή η κατάσταση, όμως, αντί να τους απογοητεύσει τους έβαλε στη διαδικασία να σκεφτούν πως δεν έχουν να χάσουν τίποτα. Έτσι το 2010 η Ergon έγινε καθιερωμένο εμπορικό σήμα πουλώντας κονσερβοποιημένα ψάρια, φασόλια, μανιτάρια και άγρια τρούφα. Παράλληλα, άνοιξαν και εστιατόρια όπου προωθούνται τα συγκεκριμένα προϊόντα. Κατάφεραν λοιπόν, να γίνουν οι σημαιοφόροι μιας νέας επιχειρηματικής αντίληψης που περιελάμβανε παραδοσιακά προϊόντα.

Έτεροι νικητές

Το CNN δεν περιορίζεται όμως μόνο στον Θωμά και τον Γιώργο Δούζη, αλλά αναφέρεται και σε άλλους Έλληνες επιχειρηματίες, οι οποίοι «νίκησαν» και διαφημίζουν τη χώρα στο εξωτερικό.

Όπως; Μια τέτοια περίπτωση είναι ο Μάρκος Κιοσέογλου που έστησε την εταιρεία «Reload» που βοηθάει τους Έλληνες μεταπράτες να βρίσκουν καλύτερες ευκαιρίες στην αγορά. Υποστηρικτής αυτής της εταιρείας φυσικά είναι και τα αδέρφια Δούζη, καθώς το όλο πρότζεκτ βασίζεται στη σύνδεση της Ελλάδας με τις ελληνικές κοινότητες ανά τον κόσμο.

Εκτός αυτού όμως, μια άλλη περίπτωση… ελληνικής αναγέννησης, όπως αναφέρει το δημοσίευμα, είναι ο Μάνος Σηφάκης που ξεκίνησε μια εταιρείας μάρκετινγκ και πολυμέσων. Στην αρχή το έκανε part time, αλλά σύντομα βρέθηκε να έχει πελάτες μεγάλου βεληνεκούς (Johnson & Johnson, ING, Exxon Mobile). Πλέον ο Μάνος Σηφάκης έχει έδρα τη Φιλαδέλφεια των ΗΠΑ όπου ζει με την Αμερικανίδα γυναίκα του, αν και οι περισσότεροι από τους υπαλλήλους του είναι Έλληνες και μάλιστα από τη Λάρισα, όπου γεννήθηκε κι ο ίδιος.

Τα αδέλφια Δούζη με τον Δημήτρη Σκαρμούτσο (κέντρο).

Ο Θωμάς Δούζης (δεξιά), ο παππούς των ιδρυτών της Ergon, είχε ένα μπακάλικο στη Θεσσαλονίκη.

Η Ergon ξεκίνησε εν μέσω κρίσης, αλλά από τότε γιγαντώθηκε. Σήμερα μετρά και έξι εστιατόρια στην Ελλάδα -όπως το εικονιζόμενο της Σκιάθου- και ένα στο Λονδίνο.