Κώδικας Τόμσεν – Βελκουλέσκου: Το σχέδιο για εμπλοκή – Ο πόλεμος ΔΝΤ-ΕΕ – Ποιόν συμφέρει η διαρροή;

ΑΠΟΨΗ:

“Είτε μέσα από το ΔΝΤ είτε όχι, η διαρροή των διαλόγων του Πολ Τόμσεν με την κα Βελκουλέσκου υποχρεώνει όλες τις πλευρές να ξεκινήσουν από μία νέα βάση ξεκάθαρη σε όλες τις εμπλεκόμενες πλευρές.

– Όσον αφορά το ΔΝΤ γίνεται σαφές ότι το επιτελείο που κάνει τις διαπραγματεύσεις και ο κ. Τόμσεν που τις εποπτεύει είναι αποφασισμένοι να κρατήσουν τη σκληρή γραμμή τόσο απέναντι στην κυβέρνηση

όσο αφορά το ύψος του πρωτογενούς πλεονάσματος (3,5% του ΑΕΠ το 2018 σύμφωνα με τη συμφωνία του Αυγούστου) που είναι προϋπόθεση για μία συμφωνία στο θέμα βιώσιμης αναδιάρθρωσης του χρέους. Όσο και απέναντι στους Ευρωπαίους από τους οποίους ζητούν μια ελάφρυνση του χρέους ικανή να το κάνει βιώσιμο, μιας και το ΔΝΤ θεωρεί εδώ και καιρό ότι η ελληνική οικονομία δεν μπορεί να παράγει εσαεί υπό τις παρούσες συνθήκες τα τερατώδη πλεονάσματα του 3,5% και 4,5% που προβλέπει η συμφωνία του Αυγούστου.

Το λέει ξεκάθαρα ο κ. Τόμσεν στην κα Βελκουλέσκου : “Εγώ πρόκειται να πω στο Eurogroup ότι αυτό δεν βγαίνει έως 3,5% και εμείς δεν θα προχωρήσουμε, εκτός εάν οι Ευρωπαίοι μειώσουν τους στόχους τους στο 1,5%, όσο το επιτρέπει αυτό το χρονοδιάγραμμα των εκταμιεύσεων”. Δεν πρόκειται να το κάνουν αυτό. Πρόκειται να πουν όχι, και να κωλύσουν σε περισσότερα μέτρα. Αυτό είναι σαφές, δεν έχω καμία αμφιβολία γι αυτό…” Η κα Βελκουλέσκου συμφωνεί και καταλήγουν ότι έτσι θα πρέπει να επανέλθουν στην απαίτηση για πλήρες πακέτο μέτρων όπως η “λογιστική” του ΔΝΤ το έχει υπολογίσει. Πράγμα βέβαια που αποκλείει το ενδεχόμενο συμφωνίας μέσα στον Απρίλιο…
Το λέει με τον πιο καθαρό τρόπο ο κ. Τόμσεν : “Αντί να τους περιμένουμε… Δεν πρόκειται να δεχθώ μια δέσμη μικρών μέτρων. Δεν πρόκειται…”.

– Η Κομισιόν θέλει μία συμβιβαστική “λύση” σε ένα πακέτο μέτρων που θα μπορούσε έστω να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για μία ενδιάμεση λύση. Και το ποσό των μέτρων που έχει προωθήσει στοχεύει στο 3% – 3,5% του ΑΕΠ. Όμως κατά πώς φαίνεται δεν της πέφτει και πολύ ο λόγος έτσι που έχουν εξελιχθεί τα πράγματα.

– Ο ESM που… πληρώνει, έχει μπει με ισχυρό ρόλο στη διαπραγμάτευση αλλά και εκεί η ανησυχία του κ. Ρέγκλιγκ είναι το πώς θα εξασφαλισθεί η βιωσιμότητα των διασφαλίσεων επιστροφής του δανείου που δίνει προς την Ελλάδα. Και εκεί τα κριτήριά του συναντώνται με εκείνα του ΔΝΤ που αφορούν τη μελλοντική ικανότητα της ελληνικής οικονομίας να πληρώνει τα χρέη της στους δανειστές της, δηλαδή κατά βάση στο ΔΝΤ μέχρι το 2022 – 2023 και το ESM για μετά από αυτό…

– Τα ίδια ισχύουν και για την ΕΚΤ στην οποία η ανησυχία για το ενδεχόμενο να βρεθεί υπό την παρούσα συγκυρία (Tραπεζική αβεβαιότητα, Brexit, προσφυγικό, κ.λ.π.) μπροστά στο ενδεχόμενο να μην μπορεί Ελλάδα να πληρώσει τον Ιούλιο ομόλογα 2,3 δισ. ευρώ είναι ήδη… εφιάλτης.

– Και η Κυβέρνηση; Εδώ η κατάσταση μπορεί να χαρακτηρισθεί με μία λέξη : “απόγνωση”.

Μόλις τώρα στο κυβερνητικό επιτελείο και το Μέγαρο Μαξίμου αντιλαμβάνονται ότι όλο αυτό το διάστημα η κα Μέρκελ και ο κ. Σόιμπλε παίζουν το παιχνίδι του “καλού” και του “κακού” χωροφύλακα… Και ότι η ανοικτή τηλεφωνική επικοινωνία με τη Γερμανίδα Καγκελάριο δεν ήταν αυτό που νόμιζαν. Η θέση της Γερμανίας και μαζί του Eurogroup παραμένει σταθερή στα όρια της συμφωνίας που έχει υπογραφεί χωρίς κανένα περιθώριο για “χαλάρωση” λόγω προσφυγικού ή κατανόησης στα προβλήματα της ελληνικής κυβέρνησης (όπως παραδόξως τελευταία είχε αρχίσει να προβληματίζεται ο κ. Ντάισελμπλουμ).

Παράλληλα το επιτελείο του Μεγάρου Μαξίμου έχει συνειδητοποιήσει ότι η περιβόητη συζήτηση για την αναδιάρθρωση του χρέους ακόμα και αν αρχίσει σε λίγες μέρες με μία (ημιπρογραμματισμένη) συνάντηση στην Εαρινή Σύνοδο του ΔΝΤ στην Ουάσιγκτον, δεν πρόκειται να προσφέρει καμία “ανακούφιση” ούτε πολιτική ούτε οικονομική στο εσωτερικό μέτωπο.

Και στην κυβέρνηση γνωρίζουν ότι το ΔΝΤ έχει έτοιμη στο συρτάρι την Έκθεση μη βιωσιμότητας τους χρέους και απλώς περιμένει την κατάλληλη στιγμή για να την δημοσιοποιήσει σ’ αυτή την διαπραγματευτική διελκυστίνδα με την Ευρωζώνη και την Αθήνα.

Είναι χαρακτηριστική η άμεση απειλή του κ. Τόμσεν στον διάλογο που διέρρευσε: “Το άλλο ερώτημα είναι σχετικά με την ανάλυση βιωσιμότητας του χρέους και κατά πόσο θα το θέσουμε σε κάποιο σημείο. Λοιπόν, δεν ξέρω. Αλλά αυτό είναι … το σκέφτομαι διαφορετικά. Τι πρόκειται να μας φέρει σε ένα σημείο απόφασης; Στο παρελθόν υπήρξε μόνο μία φορά που λήφθηκε έτσι απόφαση και ήταν τότε που ήταν έτοιμοι να ξεμείνουν από χρήματα και να χρεοκοπήσουν. Σωστά;…”.

Είναι λοιπόν φανερό ότι όλες οι πλευρές έχουν συνείδηση πως η διαπραγμάτευση πρέπει να φτάσει άμεσα σε ένα αποτέλεσμα, αλλά προς το παρόν είναι σε αδιέξοδο όσα “καθησυχαστικά λόγια” και να ακούγονται από τις διάφορες πλευρές…

Όποιος φρόντισε να διαρρεύσει η συνομιλία – και δεν είναι δύσκολο να φαντασθεί κανείς το ποιος θα μπορούσε να είναι δεδομένου ότι όλες αυτές οι συνομιλίες βάσει πρωτοκόλλου μαγνητοφωνούνται – θέλει να προκαλέσει εξελίξεις…

Ο λιγότερο ψύχραιμος συνήθως είναι ο πρώτος που θα αντιδράσει. Και συνήθως είναι αυτός που θα χάσει”…

Από το capital – Γ.Αγγέλης