ΤΡΑΠΕΖΕΣ: Τι αλλάζει με την “διάσωση” της Κύπρου – Οι 8 μεγάλες ανατροπές

Η συμφωνία που επιτεύχθηκε –με τη δεύτερη- για την Κύπρο, η οποία αφορά στην διάλυση (resolution) των δυο μεγαλύτερων τραπεζών της χώρας, δημιουργεί ένα σημαντικό προηγούμενο για την μελλοντική διάλυση αφερέγγυων τραπεζών στην ευρωζώνη, σύμφωνα με την Citi.

Όπως αναφέρει ο οίκος, οι αλλαγές-κλειδιά που επέρχονται με το deal

της Κύπρου στους κανόνες του «παιχνιδιού», σε ότι αφορά την αναδιάρθρωση των κρατικών και τραπεζικών χρεών στην ευρωζώνη, είναι (ή σύντομα θα είναι) οι εξής:

1. Οι ιδιώτες πιστωτές των κρατών της ευρωζώνης είναι πλέον πιο ασφαλής απ’ ότι προηγουμένως, διότι πολιτικά έχουν προτεραιότητα έναντι των περισσοτέρων μη ασφαλισμένων τραπεζικών πιστωτών, συμπεριλαμβανομένων των μη ασφαλισμένων ομολογιούχων πρώτης εξασφάλισης (unsecured senior bondholders), εξαιρουμένων όμως των καταθετών.

2. Οι ασφαλισμένοι/εγγυημένοι καταθέτες είναι πιθανότατα ασφαλείς, ακόμα και αν τα εθνικα προγράμματα ασφάλισης/εγγύησης καταθέσεων δεν έχει στήριξη από ένα δημοσιονομικά ισχυρό κράτος.

3. Οι μη ασφαλισμένοι καταθέτες σύντομα θα έχουν νομικά προτεραιότητα έναντι των μη ασφαλισμένων ομολογιούχων πρώτης εξασφάλισης (senior bondholders).

4. Οι μη ασφαλισμένοι καταθέτες κινδυνεύουν σε χώρες με:
α) μεγάλους τραπεζικούς τομείς,
β) μεγάλο μερίδιο καταθέσεων επί του συνολικού παθητικού των τραπεζών και γ)πολύ χαμηλή ποιότητα τραπεζικών assets.

5. Η τρόικα συνεχίζει να είναι πρόθυμη να χρηματοδοτήσει τα κρατικά προγράμματα προσαρμογής, παρά την πολύ χαμηλή πιθανότητα επίτευξης της ευκταίας αποκατάστασης της κρατικής φερεγγυότητας. Έτσι, οι μελλοντικές αναδιαρθρώσει χρέους στην Κύπρο, την Ελλάδα και άλλες χώρες μέλη της ευρωζώνης, είναι πιθανό να συμπεριλαμβάνουν περισσότερο OSI («κούρεμα» του επίσημου τομέα) παρά PSI («κούρεμα» του ιδιωτικού τομέα).

6. Το Eurogroup, η ΕΚΤ και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή είναι πρόθυμοι να αναγκάσουν μια χώρα μέλος να βγει από την ευρωζώνη, αν θεωρήσουν ότι δεν υπάρχει αρκετή προθυμία για:
α) αναδιάρθρωση αφερέγγυων τραπεζών μέσω bail-in μη ασφαλισμένων πιστωτών,
β) εφαρμογή επαρκούς λιτότητας για να στηριχθεί μια μεσοπρόθεσμη αποκατάσταση της δημοσιονομικής βιωσιμότητας,
γ) εφαρμογή των ελάχιστων δομικών μεταρρυθμίσεων που απαιτούνται ώστε να μειωθούν από την πλευρά της προσφοράς τα εμπόδια για την οικονομική ανάπτυξη, σε βαθμό που θα είναι αρκετός ώστε να καταστεί η μεσοπρόθεσμη αποκατάσταση της δημοσιονομικής σταθερότητας ένα λογικό project.

7. Η Citi θεωρεί πως είναι υπερβολική η εκτίμηση για την ένταση μεταξύ της Κομισιόν, του Eurogroup και της ΕΚΤ από τη μια πλευρά, και του ΔΝΤ από την άλλη πλευρά. Κατ’ αρχήν, το Eurogroup και η ΕΚΤ δεν είναι καν ομοιογενείς οντότητες που μιλούν «με μια φωνή». Το ΔΝΤ είναι ποικιλοτρόπως φυσικό σύμμαχος του «σκληρού πυρήνα» της ευρωζώνης. Το γεγονός ότι το ΔΝΤ αποφάσισε να συγχρηματοδοτήσει τη διάσωση της Κύπρου δείχνει ότι οι αναπόφευκτες αποκλίσεις απόψεων και τα αντικρουόμενα συμφέροντα, είναι διαχειρίσιμα.

8. Η ταχεία αναδιάρθρωση των αφερέγγυων τραπεζών που ξεκίνησε στην Κύπρο, πιθανότατα θα επιταχύνει την έλευση της ημέρας όπου η υπερβολική μόχλευση των τραπεζών, των κρατών και (σε ορισμένες χώρες μέλη) των νοικοκυριών, αποτελεί παρελθόν, «ρίχνοντας» έτσι τα όποια εμπόδια από την πλευρά της ζήτησης για μια βιώσιμη ανάπτυξη.