Βρέχει λεφτά τον Μάρτιο – Η ρύθμιση του 0,5% του ιδιωτικού χρέους των 270 δισ και πως τα “βολεύουν” οι επώνυμοι με τα funds – Τι είναι το friendshoring

Διαψεύσθηκαν όλοι όσοι περίμεναν από τον Πρωθυπουργό να ανακοινώσει συγκεκριμένα μέτρα – παροχές τη Δευτέρα στη θεματική συνέντευξη τύπου για την Οικονομία. Πρώτα θα πάρει από τον Σταικούρα τα δημοσιονομικά στοιχεία του Φεβρουαρίου και αφού δει τα περιθώρια που του αφήνουν, θα αποφασίσει.

Δεν έχει άλλωστε λόγο να βιάζεται. Στις δημοσκοπήσεις, δεν λέει να …ξεκαβαλικέψει με τίποτα από την πρώτη θέση (με διαφορά από τον δεύτερο) και οι …τονωτικές ενέσεις στους Έλληνες ψηφοφόρους, για να έχουν αποτέλεσμα

Μιλάμε για τα άμεσα μέτρα ενίσχυσης νοικοκυριών και επιχειρήσεων, περίπου 1,4 δισ. ευρώ. 

Ο προεκλογικός πάντως αγώνας άρχισε και ο Μητσοτάκης θα βρεθεί για δυο μέρες στο Ηράκλειο της Κρήτης, το “κάστρο” του Αλέξη τελευταία, του ΠΑΣΟΚ παλαιότερα.

Δεν κρατιέται ο ενθουσιασμός στο Χρηματιστήριο. Τράπεζες, Ενέργεια, Κατασκευές ανεβάζουν ταχύτητες και αν κάτι εξωγενές δεν τις επηρεάσει βραχυπρόθεσμα, πάνε για αποδόσεις που έχουν να τις δουν εδώ και πολλά χρόνια. Πάντως, η επενδυτική βαθμίδα δεν φαίνεται στον προεκλογικό ορίζοντα και η ΕΚΤ θα επιμείνει στην αύξηση των επιτοκίων, το πιθανότερο 0,50%+0,50% στις επόμενες συνεδριάσεις της.  

Σοβαροί αναλυτές πάντως, εφιστούν την προσοχή στις υπερβολές. Μία αλλαγή “ρότας” στη Wall Street, είναι ικανή να κάνει κομμάτια και θρύψαλα όλα, τα πολλές φορές, “γλυκανάλατα” και “γλυφτικού” περιεχομένου σενάρια των εγχώριων διαχειριστών που ανέλαβαν και ρόλο δημοσιογράφου.

Αλλάζουμε πίστα…

Αυτή η “εντυπωσιακή μείωση των κόκκινων δανείων”, που ακούμε και γράφεται, στο λαιμό μου κάθεται. Το σωστό είναι “εντυπωσιακή μείωση των κόκκινων δανείων στις τράπεζες”. (Λέγε με Ζαββό, αρκεί). Γιατί, εντυπωσιακή μείωση κόκκινων και μη εξυπηρετούμενων δανείων για τα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις, δεν υπάρχει. 

Απόλυτο δίκιο έχει ο Μιχάλης Κατρίνης, επικεφαλής της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΠΑΣΟΚ, που είπε χθες στην Πάτρα, στο Επιμελητήριο, ότι «σήμερα πάνω από 4.200.000 ΑΦΜ χρωστούν στην Εφορία και πάνω από 1.000 000 είναι τα κόκκινα δάνεια. Το υπερόπλο της κυβέρνησης, ο εξωδικαστικός μηχανισμός, έχει αποδώσει 2.700 ρυθμίσεις, με στόχο το 2023 να ρυθμίσει 1,5 δισ. χρέους σε σύνολο 270 δισ. ιδιωτικού χρέους. Κάντε λίγο τη διαίρεση, 0,5% του συνολικού ιδιωτικού χρέους».

Βέβαια, υπάρχουν “καραμπινάτες” περιπτώσεις επιχειρήσεων, που βρίσκουν τρόπους (νόμιμα εννοούμε για να μην παρεξηγηθούμε κι όλας) και τα “βολεύουν” μια χαρά με τις τράπεζες ή τους servicers. Σε ένα παράδειγμα προ ολίγων εβδομάδων, επιχείρηση ξενοδοχειακή γνωστής οικογένειας, πέτυχε το εξής απίστευτο για τους κοινούς θνητούς-πελάτες τραπεζών: Της δόθηκε δάνειο από μία συστημική τράπεζα, όχι για να εξοφλήσει έστω δάνειο παλιό δικό της, αλλά για να εξοφλήσει δάνειο άλλης τράπεζας! Της δόθηκαν μάλιστα και κάτι …ψιλά επιπλέον, που ανάγονται σε πάνω από 10 εκατ. ευρώ , “για επενδύσεις και κεφάλαιο κίνησης”.

Έχουμε όμως…γαλαντομίες και από αλλού, με ρυθμίσεις -θαύμα που πετυχαίνουν επώνυμοι, οι οποίοι, έχοντας βγάλει …έναν σκασμό λεφτά, αφήνουν την επιχείρηση να γκρεμίζεται και επειδή έχουν στο “χαρτοφυλάκιο” ένα “σήμα” (καφέ για παράδειγμα) και τους εργαζόμενούς τους, ανακαλύπτουν ένα fund, για να την εξαγοράσει. Πάει λοιπόν το fund στις τράπεζες και τους servicers και λέει “την παίρνω, αλλά θέλω γενναίο κούρεμα” στα δάνεια για να την εξυγιάνω. Και δεν μιλάμε για 100, 200 και 500 χιλιάδες ευρώ, μιλάμε για εκατομμύρια σε λίγες ή πολλές δεκάδες.

Ένα έχω να πω, σε πολύ φιλικό τόνο, στους “ρυθμιστές” τοιούτων περιπτώσεων. Να είναι προσεκτικοί. Γιατί …έχουν αρχίσει να το παρακάνουν. Και αν βρεθεί κανένας …Παντσιέρι, θα τρέχουν και δεν θα φτάνουν. 

Καθόλου, μα καθόλου καλά δεν τα πήγε, όπου και όποτε ανακατεύτηκε με τις τράπεζες ο πρώην υπουργός, ομότιμος καθηγητής Πολιτικής Οικονομίας και πρώην αναπληρωτής εκτελεστικός Διευθυντής του ΔΝΤ, Παναγιώτης Ρουμελιώτης.

Μου άρεσε όμως η ανάλυση που έκανε στην ΕΡΤ, με αφορμή το Νταβός, για την απο-παγκοσμιοποίηση και πως αυτή μεταφράζεται. 

Σας την παραθέτω (και ας με συγχωρήσει ο κ.Πανταλάκης, που μαζί με τον κ.καθηγητή στείλανε την Attica Bank…αδιάβαστη)

«Το κύριο θέμα που κυριάρχησε στις συζητήσεις του Νταβός ήταν το θέμα της απο – παγκοσμιοποίησης, αλλά αυτό το θέμα άρχισε να διαμορφώνεται και να παίρνει σάρκα και οστά αν θέλετε, μετά την κρίση της πανδημίας του κορονοϊού. Για πρώτη φορά οι διάφορες χώρες κατάλαβαν ότι η παγκοσμιοποίηση είχε δημιουργήσει μέσα από τις παγκόσμιες αλυσίδες παραγωγής, μια μεγάλη εξάρτηση των δυτικών χωρών από την Κίνα ειδικότερα, και τις αναδυόμενες χώρες στην παραγωγή κρίσιμων αγαθών για τη διασφάλιση της υγείας του πληθυσμού τους. Με τον Ρώσο – ουκρανικό πόλεμο, η κατάσταση αυτή επιδεινώθηκε, καθώς φάνηκε ξεκάθαρα ότι η Ευρώπη εξαρτάται πάρα πολύ, κυρίως από το φυσικό αέριο της Ρωσίας»

«Πλέον το θέμα δεν είναι μόνο οικονομικό, είναι γεωπολιτικό. Οι αποφάσεις που παίρνονται σήμερα εντάσσονται σε ένα πλαίσιο γεωπολιτικό, έντασης του ανταγωνισμού μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών της Κίνας, για το αν οι Ηνωμένες Πολιτείες θα διατηρήσουν την πρωτοκαθεδρία στον κόσμο, τη γεωπολιτική τους και τη γεωστρατηγική τους και αν η Ευρώπη τελικά θα απεξαρτηθεί από τη μεγάλη εξάρτηση από την Κίνα και θα παίξει ξεκάθαρα το παιχνίδι της Δύσης. Επομένως, η γεωπολιτική έρχεται να επηρεάσει αφάνταστα τους οικονομικούς κανόνες που ίσχυαν μέχρι σήμερα, ότι μέσα από την παγκοσμιοποίηση, τη φιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση, το σύστημα, το παγκόσμιο είναι πιο αποτελεσματικό, παράγονται φθηνότερα τα προϊόντα μέσα από την εξειδίκευση των διαφόρων χωρών και ανάλογα με τα συγκριτικά τους πλεονεκτήματα. Αυτό πλέον παύει να ισχύει και οι χώρες για να εξασφαλίσουν την ασφάλειά τους, την εθνική τους ασφάλεια ή την οικονομική τους ασφάλεια, επαναφέρουν δραστηριότητες οικονομικές στις χώρες τους ή και σε αυτό που λένε σήμερα το friendshoring. Τι είναι το friendshoring κατά την Αμερικανίδα υπουργό Οικονομικών; Είναι ότι πρέπει να παράγουμε πλέον προϊόντα στα πλαίσια κάποιας μερικής παγκοσμιοποίησης, σε χώρες φιλικές, προσκείμενες προς τα δικά μας ιδανικά».

B&B