«Για την ταμπακιέρα ουδέν»

Όχι, δεν αποτελεί μπηχτή για τον Μητσοτάκη η παραπάνω αναφορά, πρώτον γιατί ο «δεν ξέρω»-πρωθυπουργός αρέσκεται στα πνευματώδη ρητά (ανεξάρτητα που μπερδεύει ποιος το είπε) και δεύτερον γιατί -όλα κι όλα- η «επιτελική» του κυβέρνηση (δηλαδή ο ίδιος αυτοπροσώπως) και σχέδιο έχει και πολιτικό πρόγραμμα διαθέτει.

Βέβαια το «νέο» πρόγραμμα Μητσοτάκη για την διακυβέρνηση της χώρας (με αυτοδυναμία φυσικά) είναι πιστό αντίγραφο -copy paste– του κυβερνητικού προγράμματος που (δεν) εξήγγειλε πριν από

τις εκλογές του 2019. Και τα δυο -πανομοιότυπα- (μη) προγράμματα, των προηγουμένων και των προσεχών εκλογών, αποτελούν πιστά αντίγραφα ενός οποιουδήποτε προγράμματος δίαιτας, του οποίου η πιστή εφαρμογή ξεκινάει από…. Δευτέρα.

Μπορεί ο «κυβερνήτης» να μην διαθέτει -με την στενή έννοια του όρου- πολιτικό πρόγραμμα, διαθέτει ωστόσο σχέδιο διακυβέρνησης. Το οποίο σχέδιο -επανεκλογής του- συνίσταται στην προσπάθεια να μην ακουστεί το πρόγραμμα του αντιπάλου του, να μην συζητηθούν και συγκριθούν οι προτεινόμενες λύσεις (που ο ίδιος δεν διαθέτει) για την αποφυγή των κοινωνικών αδιεξόδων (που αυτός δημιούργησε).Έτσι για κάθε λύση ο Μητσοτάκης έχει ένα πρόβλημα.

Βγαίνει ο ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ και αποκαλύπτει ότι οι «επενδύσεις» και η «ανάπτυξη» είναι φούσκες αφού στηρίζονται στην εκποίηση της δημόσιας περιουσίας, ότι τα 72 δις που δήθεν πέσανε στην αγορά είναι κυρίως η επιδότηση της αισχροκέρδειας, ότι η διανομή πόρων από το «ταμείο ανάκαμψης» έγινε στους μεγάλους ιδιωτικούς ομίλους, ότι οι απευθείας αναθέσεις (κατά τον «κανόνα Νικολάου») ξεπέρασαν τα 10 δις, ότι η διαφθορά στον δημόσιο βίο(Πάτσης, Χειμάρας, Καππάτος, Μαραβέγιας) έχει πολιτική προέλευση και κομματική στέγη.

Βγαίνει ο κυβερνητικός και δημοσιογραφικός εσμός και κατηγορεί τον Τσίπρα ότι πάσχει από «Πολακίτιδα» και έχει υποστεί ανήκεστο βλάβη. Αλλά «για την ταμπακιέρα ουδέν».

Βγαίνει ο Τσίπρας και εξαγγέλλει: Συλλογική ρύθμιση ληξιπρόθεσμων οφειλών.
-Προστασία από ρευστοποίηση πρώτης κατοικίας, επαγγελματικής στέγης και αγροτικής γης.
-Συμμετοχή Δημοσίου: επιδότηση μέρους της ρυθμισμένης οφειλής μέσω του Ταμείου Αναδιαρθρώσεων.

Βγαίνει ο κυβερνητικός και δημοσιογραφικός εσμός και κατηγορεί τον ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ ότι «κλείνει το μάτι» στον Κασιδιάρη. Κατηγορούν αυτοί που άφησαν τον Κασιδιάρη να πολιτεύεται από την φυλακή, αυτοί που έφεραν τρεις νομοθετικές ρυθμίσεις στην Βουλή για να τον αποκλείσουν από τις εκλογές χωρίς να αποδεχτούν την προτεινόμενη ρύθμιση Αλιβιζάτου-Κοντιάδη, αυτοί που υλοποιούν την ακροδεξιά ατζέντα Κασιδιάρη για τις ατομικές ελευθερίες, τα ανθρώπινα δικαιώματα και το μεταναστευτικό.
Αλλά «για την ταμπακιέρα ουδέν».

Βγαίνει ο ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ και εξαγγέλλει πρόγραμμα για τους μισθωτούς:
-Αύξηση κατώτατου μισθού στα 880 ευρώ.
-Τιμαριθμική αναπροσαρμογή σε ετήσια βάση.
-Καθορισμός κατώτατου μισθού στους κοινωνικούς εταίρους.

Βγαίνει ο κυβερνητικός και δημοσιογραφικός εσμός και κατηγορεί τον ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ ότι έχει ως υποψήφιο τον «αμετάκλητα καταδικασθέντα για παράβαση καθήκοντος» Νίκο Παππά.
Αλλά «για την ταμπακιέρα ουδέν».

Βγαίνει ο ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ και εξαγγέλλει πρόγραμμα για τους συνταξιούχους:

-Επιστροφή αναδρομικών σε 3 ετήσιες δόσεις.
-Επιστροφή 13 ης σύνταξης του 2019.

Βγαίνει ο κυβερνητικός και δημοσιογραφικός εσμός και κατηγορεί τον ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ και μονοθεματικά παίζει την υπόθεση Γεωργούλη, παρά την αστραπιαία διαγραφή του από την Ευρωομάδα και το κόμμα.
Αλλά «για την ταμπακιέρα ουδέν».

“Ο Κολόμβος όταν ξεκίνησε δεν ήξερε που πήγαινε και όταν έφτασε, δεν ήξερε πού βρισκόταν.”
Ουίνστον Τσώρτσιλ, Βρετανός πρωθυπουργός