Σοφάκι μην μασάς… Μακάρι όλοι οι ενήλικες να είχαν τη σοφία σου

Βράδυ Πρωτοχρονιάς καλεσμένη σε φίλους με τις μουσικές, τα φαγητά και τα κρασιά, έχουμε μπει στην ευφορία που φέρνει η έλευση του νέου έτους…

Λίγα λεπτά πριν αλλάξει ο χρόνος ανοίγουμε τηλεόραση για να δούμε, πατροπαράδοτα στην ΕΡΤ, την αντίστροφη μέτρηση…

Κι εκεί που δείχνει το νέο δήμαρχο Αθηναίων, Χάρη Δούκα με το χαρούμενο Σοφάκι, την κόρη της παρουσιάστριας της βραδιάς, Νάνσυς Ζαμπέτογλου και του Νάσου Γαλακτερού, ακούω έκπληκτη,

κάποιον γνωστό να λέει: «έφεραν και το Ινδάκι, δίπλα στο νέο δήμαρχο για να στείλουν μήνυμα. Μπράβο τους και πάλι μπράβο τους».

Τον κοιτάω να δω αν σοβαρολογεί και μένω άναυδη προς στιγμή… Δεν ξέρω αν πρέπει να γελάσω ή να κλάψω…

Εγώ το Σοφάκι το γνώρισα και το αγάπησα στην καραντίνα, όταν η μαμά της έκανε τα live και έσπαγε τη μονοτονία μας στα lockdown. Μικράκι τότε, ούτε εξι χρονών, ήταν αξιολάτρευτο, πάντα χαρούμενο, ετοιμόλογο και παιχνιδιάρικο. Ένα σπιρτόζικο παιδί! Μάλιστα τόσο με ανυπομονησία περίμενα να το δω, εγώ αλλά και άλλοι ακόλουθοί της Νάνσυς, που αν τυχόν και δεν εμφανιζόταν ρωτούσαμε, και τη ζητούσαμε να μας τη δείξει.

Επιστρέφουμε στο τραπέζι: Μετά το πρώτο σοκ από τα εύκολα συμπεράσματα και αφού συνειδητοποιώ ότι το εννοεί, σπεύδω να εξηγήσω ποιο είναι το χαρούμενο κοριτσάκι δίπλα στο δήμαρχο, που χαμογελά, γλεντά με την ψυχή του, χειροκροτεί και ζει με όλο του το “είναι”, τη γιορτή πάνω στη σκηνή…. Σαν να μας ζητά να ξαναγίνουμε κι εμείς παιδιά και να ζήσουμε έντονα τη γιορτινή ατμόσφαιρα.

Με κοιτούν όλοι από το τραπέζι με δυσπιστία αρχικά και στη συνέχεια πείθονται και συνεχίζουν με το τσούγκρισμα των ποτηριών σαμπάνιας για «καλή χρόνια»!

Έλα όμως που δεν ήταν μόνο δικό του το σχόλιο… που άλλωστε ήταν και καλοπροαίρετο. Την επόμενη μέρα, Πρωτοχρονιά, βλέπω ένα ρατσιστικό παραλήρημα με εκατοντάδες σχόλια του τύπου «βγήκε ο Δούκας με μελαμψό προσφυγάκι αγκαλιά…» και ακροδεξιούς λογαριασμούς να υβρίζουν τον Δούκα που αντί για κάποιο ελληνόπουλο τόλμησε να ανέβει στη σκηνή με ένα αλλοδαπό παιδάκι.

Όλα αυτά κι άλλα πολλά απαράδεκτα σχόλια στα social media για ένα 9χρονο παιδάκι. Εκνευρίζομαι και στενοχωριέμαι, με το πόσοι κακιασμένοι, ανεγκέφαλοι, πορωμένοι φανατισμένοι ρατσιστές υπάρχουν σε τούτη τη χώρα (και όχι μόνο). Ακόμα κι αν δεν ήταν το Σοφάκι, και ήταν ένα οποιοδήποτε παιδί, ποιος τους δίνει το δικαίωμα να τα βάζουν με ένα ανήλικο…

Σκέφτομαι τη μαμά της, ποσό θα στενοχωρήθηκε και ίσως μετάνιωσε  που την ανέβασε στη σκηνή, για να την προστατεύσει… Αν και εγώ το ίδιο θα έκανα στη θέση της. Και λυπάμαι ακόμα περισσότερο, αλλά και ντρέπομαι στη σκέψη ότι το κοριτσάκι αυτό ίσως διαβάσει κάποιο από τα κακεντρεχή γεμάτα μίσος σχόλια… Πως γίναμε ως κοινωνία έτσι…

Εγώ ένα έχω να πω: Σοφάκι, μην μασάς… Μακάρι όλα τα παιδάκια και οι ενήλικες να είχαν την αγνότητα της ψυχής σου, τη χαρά σου και τη σοφία σου…

Υ.Γ. Για να.. αλλάξουμε ως άνθρωποι θέλει δουλειά πολλή…

Πηγή: all4mama.gr

Keywords
Τυχαία Θέματα