Η… φιλάρεσκη Πρόεδρος της Αργεντινής διχάζει

«Μόνο τον Θεό θα πρέπει να φοβάται κανείς. Και εμένα λίγο».

Κάποιοι την συγκρίνουν με την Evita Peron, ενώ άλλοι την θεωρούν απλά και μόνο μια αυταρχική προσωπικότητα που βλάπτει την χώρα της. Το σίγουρο είναι ότι η Πρόεδρος της Αργεντινής με δηλώσεις τέτοιου είδους αρέσκεται να διχάζει. Με την βοήθεια του περιοδικού Cicero σας παρουσιάζουμε το πορτρέτο της.

Την ώρα που οι άλλες ηγέτιδες αυτού του κόσμου, κατά την διάρκεια της συνδιάσκεψης μεταξύ Ευρώπης και Λατινικής Αμερικής, φορούσαν την επίσημη

σεμνή φορεσιά τους και προσπαθούσαν να περνούν απαρατήρητες, η Cristina Fernández de Kirchner φλέρταρε ασύστολα με τις κάμερες. Η Πρόεδρος της Αργεντινής δεν μοιάζει με την Angela Merkel ή την Dilma Rousseff της Βραζιλίας. Δεν καταπιέζει την θηλυκότητά της, αλλά την επιδεικνύει ακόμα και όταν φοράει πένθος.

Μαύρα φορούσε αφότου ο σύζυγος και προκάτοχός της πέθανε. Εκείνος ανέλαβε καθήκοντα το 2003. Και η 60χρονη, όμως, σήμερα νομικός είχε πολιτική καριέρα πίσω της, αφού είχε ήδη διατελέσει βουλευτής και Γερουσιαστής.

Ο σύζυγός της, ιδιαίτερα στην αρχή, ήταν εξαιρετικά δημοφιλής. Τα μέτρα για την διαγραφή χρεών, τη νομιμοποίηση των γάμων μεταξύ ατόμων του ίδιου φύλου ή την κρατικοποίηση εταιρειών εύρισκαν τη γενική αναγνώριση. Γι’ αυτό και η διαδοχή του από την σύζυγό του ήλθε σαν φυσικό επακόλουθο.

Από την πρώτη Κυριακή και με ποσοστό 54% εξελέγη εκείνη τον Οκτώβριο του 2011. Έκτοτε βλέπει την δημοφιλία της να συρρικνώνεται και σήμερα να αγγίζει μόλις και μετά βίας το 30%. Ο πληθωρισμός ανεβαίνει, τα στατιστικά μαγειρεύονται, οι κανονισμοί για εισαγωγές-εξαγωγές μεταβάλλονται αυθαίρετα. Το χειρότερο είναι ότι οι κατηγορίες για διαφθορά δίνουν και παίρνουν. Όταν μάλιστα πέρσι επιβλήθηκαν περιορισμοί στις συναλλαγές και θεσπίσθηκε ότι μόνο υπό αυστηρές προϋποθέσεις μπορεί κανείς να ανταλλάσσει πέσος με δολάριο, εκατοντάδες χιλιάδες ήταν οι διαδηλωτές που ξεχύθηκαν στους δρόμους για να διαμαρτυρηθούν για την «αυταρχικότητα» της Προέδρου.

Όμως η Kirchner είναι γεννημένη για να διχάζει και δεν απωθείται καθόλου από συγκρούσεις.

Μαζί της τα βάζουν πλέον και οι παραδοσιακοί της σύμμαχοι. Η Αριστερά που βλέπει το πρόγραμμά της στην ουσία να εκτελείται -εταιρείες να κρατικοποιούνται, συντάξεις να αυξάνονται, επίδομα τέκνων να χορηγείται- δεν πείθεται και την πολεμά. Ακόμα και οι γυναίκες, που βλέπουν μια δυναμική αλλά συνάμα τυπικά θηλυκή εκπρόσωπό τους να κρατάει τα ηνία της χώρας, δυσπιστούν. Οι λαϊκές προσβολές ξεκινούν από την αμφισβήτηση της πνευματικής της υγείας και φθάνουν σε χαρακτηρισμούς του στιλ «μαύρη χήρα» και «doña botox».

Παρά το γεγονός όμως ότι η Kirchner χάνει διαρκώς λαϊκή απήχηση, οι δημοσκοπήσεις την φέρνουν μπροστά από μια αντιπολίτευση που αδυνατεί να καρπωθεί την δυσαρέσκεια.

Και οι εναπομείναντες οπαδοί της φιλάρεσκης Προέδρου αψηφούν τις προσβολές δικαιούμενοι να πιστεύουν βάσιμα ότι η δυναστεία των Kirchner θα έχει πολλά επεισόδια ακόμα μπροστά της.