Η Κύπρος, το… τροπάριο της Κασσιανής και το Μνημόνιο

Μεγάλη Τρίτη για την Ορθοδοξία σήμερα, και στις εκλλησίες ακούγεται το τροπάριο της Κασσιανής. Την ίδια ώρα, στη μαρτυρική Κύπρο, ένα πολιτικό σύστημα που θυμίζει… εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα γυνή, καλείται να ψηφίσει στη Βουλή για την έγκριση ή όχι ενός Μνημονίου που συνιστά στην πράξη απώλεια της εθνικής κυριαρχίας, την ίδια ώρα ωστόσο συνιστά μονόδρομο για

Με βαριά κληρονομιά από τη διακυβέρνηση Χριστόφια, αλλά και τουλάχιστον άστοχους χειρισμούς από τη σημερινή διακυβέρνηση Αναστασιάδη, η Κύπρος βρέθηκε μπροστά σε μονόδρομο. Και σήμερα ψηφίζει για να επισημοποιήσει την επιλογή να ενταχθεί στο Μνημόνιο, με την προσδοκία ότι ο χρόνος δεν θα μετρήσει εις βάρος της, αλλά υπέρ της.

Ότι θα ξεκινήσει δηλαδή μια μεγάλη εθνική προσπάθεια νοικοκυρέματος και ανάκαμψης, που θα επιτρέψει στην κυπριακή οικονομία να χτιστεί σε υγιή θεμέλια. Και όχι σε… κοπανιστό αέρα.

Η ψηφοφορία είναι εκ των πραγμάτων κρίσιμη, και εξελίσσεται σε αγωνιώδη διαδικασία, από τη στιγμή που το ΑΚΕΛ, δηλαδή το κόμμα που δια του Δημήτρη Χριστόφια άσκησε την εξουσία τα προηγούμενα χρόνια, αποφάσισε να ψηφίσει “όχι”. Και να επιλέξει ως ρεαλιστική και βιώσιμη προοπτική για το μέλλον του τόπου, την έξοδο από την ευρωζώνη, με τις όποιες περιπέτειες τη συνοδεύουν.

Το “όχι” του ΑΚΕΛ βέβαια φαντάζει… εκ του ασφαλούς, από τη στιγμή που η κυβερνητική πλειοψηφία επαρκεί στη Βουλή. Έστω και για μια ψήφος. Μια ψήφος όμως είναι… μια ψήφος. Επομένως, αγωνία ως την ολοκλήρωση της καταμέτρησης.