Η μεγάλη συμβολή του Σρέντερ στην σημερινή ευημερία της Γερμανίας

Μπορεί μία και μόνο μεταρρύθμιση να αλλάξει την μοίρα ενός τόπου; Σε πολλούς, ιδιαίτερα όταν ο λόγος γίνεται για μια παγκόσμια οικονομική δύναμη όπως η Γερμανία, κάτι τέτοιο φαντάζει υπερβολικό. Όχι όμως και για πλήθος οικονομικών και όχι μόνο αναλυτών, οι οποίοι σήμερα, δέκα χρόνια μετά την αρχή της εφαρμογής της περίφημης Ατζέντας 2010 του τότε Καγκελάριου Gerhard Schröder, αναγνωρίζουν την μεγάλη συμβολή της στην ευημερία που βιώνει η χώρα.

Η εφημερίδα «Die Welt», φιλοσυντηρητικών παρεμπιπτόντως αποχρώσεων, φέρνει στο φως πρόσφατη

έκθεση του Ινστιτούτου της γερμανικής οικονομίας της Κολωνίας, η οποία φανερώνει τα μεγάλα οφέλη από την αμφιλεγόμενη τότε μεταρρύθμιση, η οποία μετέβαλλε το status του κοινωνικού κράτους, αλλά και το εργασιακό περιβάλλον.

«Οι μεταρρυθμίσεις της αγοράς εργασίας οδήγησαν σε μεγαλύτερη απασχόληση και λιγότερη ανεργία», αναφέρεται στην έκθεση, μεταξύ άλλων. Οι αλλαγές, παρά τους φόβους, δεν επέφεραν αύξηση του ποσοστού της φτώχειας, μεγαλύτερη ανασφάλεια στις εργασιακές σχέσεις ή άνοδο των κοινωνικών ανισοτήτων.

Αντίθετα, δι’ αυτών η Γερμανία μετατράπηκε τα τελευταία χρόνια από το «μεγάλο πρόβλημα» της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που, παρέα με τη Γαλλία, έκαναν λάστιχο τους κανόνες του Συμφώνου Ανάπτυξης και Σταθερότητας για να αποφύγουν τα προβλεπόμενα πρόστιμα, σε χώρα που παρουσιάζεται ως υπόδειγμα και υποδεικνύει-επιβάλλει τις δικές της λύσεις.

Προϊόν της Ατζέντας 2010 του Gerhard Schröder είναι η μείωση της ανεργίας και η αύξηση, αντίστοιχα, της απασχόλησης σε όλες τις ομάδες του πληθυσμού. Από το 2005 δημιουργήθηκαν, στην Δυτική μόνο Γερμανία, 2,2 εκ. θέσεις ασφαλισμένης εργασίας, ενώ στην πρώην Ανατολική ανακόπηκε η αντίθετη τάση.

Το Ινστιτούτο της Κολωνίας, ενόψει των πορισμάτων της ανάλυσής του, προειδοποιεί για τις συνέπειες μιας πιθανής εγκατάλειψης των μεταρρυθμίσεων Schröder: «Το να πάρει κανείς πίσω την Ατζέντα 2010 θα ήταν ο λάθος δρόμος», ενώ και η καθιέρωση κατώτατου μισθού ή η απορρύθμιση των ελαστικών μορφών απασχόλησης θα οδηγήσει, όπως αναφέρεται, στην έξοδο από την αγορά εργασίας πολλούς ανθρώπους, οι οποίοι χάρη στην Ατζέντα βρήκαν δουλειά.

Το τελευταίο αυτό μήνυμα έχει προφανή αποδέκτη τα κόμματα της αντιπολίτευσης, που προωθούν παρόμοιες νομοθετικές πρωτοβουλίες, σαν αυτές που δαιμονοποιούνται, δικαίως ή αδίκως, ανωτέρω. Αλλά έστω και αν κανείς δικαιούται να αμφιβάλλει για την εγκυρότητα τέτοιων αναλύσεων και την πολιτική τους σκοπιμότητα, η συμβολή του Gerhard Schröder και της μεταρρύθμισής του στην αναζωογόνηση της οικονομίας της χώρας του είναι και μετρήσιμη και κοινώς αναγνωρισμένη.