Ο Μπερλουσκόνι σαρώνει, μετά την αποπομπή του

Twitter@EmOikonomidis

Η ιστορικά επαναλαμβανόμενη… ανισορροπία δυνάμεων στην πολιτική ζωή της Ιταλίας, με τις δυο βασικές ιδεολογικές παρατάξεις της Κεντροδεξιάς και της Κεντροαριστεράς να εναλλάσσονται στην πρωτοκαθεδρία, αποτελεί συστατικό μόρφωμα-συμπλήρωμα, που χαρακτηρίζει επί δεκαετίες το κατακερματισμένο και σύνθετο πολιτικό σκηνικό της γειτονικής χώρας.

Η πολιτική ανάλυση έπεσε πολλές φορές σε… τοίχο, επιχειρώντας να κατανοήσει και να ερμηνεύσει υπόγεια ρεύματα στην ιταλική κοινωνία, που έφεραν για παράδεγμα σε ρόλο βασικού πρωταγωνιστή, για σχεδόν δυο δεκαετίες τον Σίλβιο

Μπερλουσκόνι. Το φαινόμενο “Καβαλιέρε” ωστόσο, δεν δείχνει διάθεση απόσυρσης, τουλάχιστον όχι όσο ο μεγιστάνας που αποφάσισε να γίνει πολιτικός, εξακολουθεί να προσφέρει στους συμπατριώτες του ένα υπόδειγμα ηγεσίας, τέτοιο που κανένας από τους ανταγωνιστές του δεν έχει καταφέρει να οικοδομήσει.

Σήμερα, δυο χρόνια μετά τη βίαιη εκδίωξή του από την πρωθυπουργία το 2011, τότε που η Άνγκελα Μέρκελ επέλεξε και επέβαλε τον “άχρωμο” Μάριο Μόντι για πρωθυπουργό της χώρας με την οικονομία-κλώνο της Γερμανίας, που υπό συνθήκες θα μπορούσε να τινάξει στον αέρα την ευρωζώνη, ή από την άλλη να πιέσει τόσο πολύ το Βερολίνο, ώστε να αναγκάσει την Καγκελάριο που κάνει κουμάντο στη σύγχρονη Ευρώπη να αναθεωρήσει πολλές από τις πολιτικές της, και ενώ έχει αποπεμφθεί από τη Γερουσία, ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι εξακολουθεί να ανθίσταται.

Και όπως δείχουν τα ευρήματα των τελευταίων δημοσκοπήσεων, εκείνων δηλαδή που ακολούθησαν την απόφαση αποπομπής του, να κερδίζει διαρκώς έδαφος, τόσο το κόμμα Forza Italia που ο ίδιος επανίδρυσε, όσο και η Κεντροδεξιά στο σύνολό της.

Τα ευρήματα της δημοσκόπησης της “SWG” είναι εύγλωττα: Η Κεντροδεξιά συγκεντρώνει 35,6%, έναντι 33,9%, έχει φτάσει δηλαδή την ψαλίδα στο +1,7%, ενώ μέχρι και πριν από μερικές εβδομάδες βρισκόταν πίσω, 2%-3%.

Στον επιμέρους καταμερισμό της πρόθεσης ψήφου, το Forza Italia έχει φτάσει στο 21,6%, ενώ ξεκίνησε από το 18%. Και μπορεί να παραμένει πολύ πίσω από το 29,6% του Δημοκρατικού Κόμματος, το οποίο κυριαρχεί στην Κεντροαριστερά, ή να προηγείται οριακά του Κινήματος των Πέντε Αστέρων του Μπέπε Γκρίλο, το οποίο… δεν κουνιέται από το 20%-21% (21,1% στη συγκεκριμένη μέτρηση), η τάση του ωστόσο είναι σταθερά ανοδική. Και κυρίως βλέπει τη Νέα Κεντροδεξιά, το κόμμα που ίδρυσαν ο Αντζελίνο Αλφάνο και οι υπόλοιποι “αποστάτες”, να βολοδέρνει στο 4,6%, στη συγκεκριμένη δημοσκόπηση κάτω και από τη Λέγκα του Βορρά που έχει 5%.

Φυσικά η Κεντροαριστερά ποντάρει στην αυριανή, πανηγυρική εκλογή του δημάρχου της Φλωρεντίας Ματέο Ρέντσι, ως ηγέτη της, προκειμένου να στείλει το μήνυμα της ανανέωσης σε ιδέες, μυαλά και… ηλικία. Επειδή ωστόσο οι Ιταλοί είναι αντίστοιχα παρορμητικός λαός με εμάς, και συνηθίζουν να άγονται από το ρεύμα του νικητή, όσο ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι δείχνει ότι αντέχει, τόσο πιο επικίνδυνος θα είναι για το μέλλον.

Όχι μόνο για τους πολιτικούς αντιπάλους του στην Ιταλία, αλλά και για την… Άνγκελα Μέρκελ.