[ ΣΕ ΠΡΩΤΟ ΕΝΙΚΟ ] Εκατό χρόνια αϋπνίας

Δεν θυμάμαι από πότε άρχισε αυτό το βιολί, πάντως το παίζω στη διαπασών σχεδόν κάθε βράδυ. Πετάω το πάπλωμα και βάζω τα πόδια μου στις παντόφλες που είναι stand by. Φοράω τη ρόμπα μου στα τυφλά και με μια κίνηση ακριβείας βρίσκω τα γυαλιά μου πάνω στο κομοδίνο. Τα υπόλοιπα είναι πια υπόθεση ρουτίνας. Όσο να ζεσταθεί το γάλα μου και να λειτουργήσει το αναθεματισμένο το χάπι ανοίγω τον υπολογιστή και κάνω μια γύρα στα chat που εκείνη την ώρα είναι...