[ ΣΕ ΠΡΩΤΟ ΕΝΙΚΟ ] Πληρώνει ακριβά τη φτώχεια του και το σαραβαλάκι του

Έχω ένα γείτονα που κάποτε θεωρούσα διαφορετικό, ιδιόρρυθμο, έξω από τον «κόσμο» μου. Ζει μόνος του, αλλά δεν στερείται ποτέ το γλέντι- σαν να ήταν με παρέα. Η μουσική- ρεμπέτικα τραγούδια- «ξυπνά» συχνά το Σαββατόβραδο τη γειτονιά από τον λήθαργο. Αυτός ο γείτονας έχει και ένα κόκκινο σαραβαλάκι- το «εργαλείο» του, έμαθα λίγους μήνες αργότερα. Το σπίτι του είναι το καταφύγιο για τα αδέσποτα σκυλιά και γάτες. Ταΐζει τα ζώα με ό,τι έχει, τους μιλά και τα χαϊδεύει. Κι ας κυκλοφορεί ο ίδιος, χειμώνα- καλοκαίρι, με σανδάλια.