Γιώργος Μιχαλακόπουλος: Οι εμβληματικές ερμηνείες του που άφησαν εποχή

Ο Γιώργος Μιχαλακόπουλος έφυγε σήμερα από τη ζωή αφήνοντας πίσω του μεγάλη παρακαταθήκη καλλιτεχνικού έργου, δημιουργίας και διδασκαλίας. Μέσα στις έξι δεκαετίες της καριέρας του υποδύθηκε πολλούς ρόλους καθώς επίσης υπέγραψε σπουδαίες παραστάσεις από τον ρόλο του σκηνοθέτη.

Το κυρίως θέατρο το ανακάλυψα με τον δάσκαλό μου, τον Κουν

«Ο Κουν ήταν ένα φαινόμενο, είχε πει ο μεγάλος ηθοποιός σε συνέντευξη του. «Ευτύχησα να πέσω σε μια τέτοια συγκυρία, εκεί λίγο πριν το ΄60, όπου έζησα τους «Όρνιθες»,

τις παραστάσεις στο Παρίσι, το Θέατρο των Εθνών.

Έπαιξα στα «Νέα Παιδιά» του Αντρέ Ζοζέ Λακούρ, στον «Αρτούρο Ούι», στους «Όρνιθες»… Έμεινα δύο χρόνια στο Τέχνης αφού τελείωσα τη σχολή κι ύστερα έφυγα. Αισθάνθηκα ότι ό,τι είχα να πάρω το πήρα και θεώρησα καλό να βγω στον ελεύθερο στίβο. Και πήγα στον Μουσούρη αμέσως μετά, που τότε ήταν το τελωνείο του ελληνικού θεάτρου. Όποιος πέρναγε από τον Μουσούρη, ήταν πια επαγγελματίας ηθοποιός.

O χαρακτηριστικός ποιητής Φανφάρας

Ποτέ δεν πήγα σε οντισιόν

«Δεν μπορώ να πω ότι αισθάνθηκα δυσκολίες στην αρχή. Ποτέ δεν πήγα σε οντισιόν, ποτέ δεν πήρα τηλέφωνο. Πότε η Λαμπέτη, πότε η Καρέζη, πότε ο Χορν, τα τηλεφωνήματα έπεφταν συνέχεια. Δεν ήμουν και τύπος των περίεργων ομάδων και του παρασκηνίου. Κάτι με έσπρωχνε γενικά, συν την όποια αξιοσύνη είχα.

Και προχώρησα. Τι είναι ταλέντο ούτε τώρα το ξέρω. Αισθανόμουν όμως καλά και ήξερα ότι αυτή είναι η δουλειά μου. Αφιερώθηκα και προχώρησα. Εχω παίξει όλο τον Αριστοφάνη, όλο το παγκόσμιο ρεπερτόριο, δεν μου έχει μείνει τίποτα, εξήντα χρόνια τώρα, δεν έχω αφήσει τίποτα», είχε αναφέρει χαρακτηριστικά κάνοντας μια κριτική στη διαδρομή του.

Στην παράσταση «Δον Ζουάν» το 1968, ο Γιώργος Μιχαλακόπουλος εντυπωσίασε με την ερμηνεία του στο ρόλο του Σγαναρέλο

«Εκείνος και Εκείνος» (1972)

Το τηλεοπτικό κοινό τον γνώρισε και τον λάτρεψε στην εμβληματική σειρά του Κώστα Κουτσομύτη «Εκείνος και Εκείνος» (1972), όπου ο Γ.Μιχαλακόπουλος ερμήνευσε με απαράμιλλο χιούμορ το ρόλο του «Σόλωνα» πλάι στον «Λουκά» του Βασίλη Διαμαντόπουλου.

Αξέχαστη ήταν επίσης η ερμηνεία του στην βραβευμένη ταινία «Ο Κύριος με τα Γκρι» του Περικλή Χούρσογλου το 1997

Ο ποιητής Φανφάρας στο «Ξύπνα Βασίλη» (1969)

Ένας από τους χαρακτηριστικούς ρόλους του ήταν ο ποιητής Φανφάρας στην ταινία «Ξύπνα Βασίλη» του Γιάννη Δαλιανίδη (1969).

Συμμετείχε επίσης, μεταξύ άλλων, στις ταινίες «Η ωραία του κουρέα» του Ντίνου Δημόπουλου (1969), «Ένας ιππότης για τη Βασούλα» του Γιάννη Δαλιανίδη (1968), «Ένα γελαστό απόγευμα» του Ανδρέα Θωμόπουλου (1979), «Το βλέμμα του Οδυσσέα» του Θόδωρου Αγγελόπουλου (1995), το «Φράγμα» του Δημήτρη Μακρή (1982).

Ένας Ιππότης για τη Βασούλα (1968)

Στον χαρακτηριστικό ρόλο του Θεόδωρου στο πλευρό της Τζένης Καρέζη ως στενός συνεργάτης της που μιλούσε άπταιστα την καθαρεύουσα.